Column: Bijtgevaar

Brasiliero, Argentino en Napolitano zijn geen tangostijlen of variëteiten koffie-met-een-drankje, maar hondenrassen. Dieren van deze types hebben door een maatregel van onze kortstondige minister Apotheker een tamelijk beklagenswaardig bestaan, zo is mijn taxatie. Als je als hond tot een van deze categorieën behoort kan je maar beter maken dat je het land uit komt, tenzij je een speciaal identificatiemerk hebt, bent geregistreerd, onvruchtbaar bent gemaakt en buitenshuis bent voorzien van een korte lijn en een muilkorf.

L&R decaan Prof.dr.ir. Theo de Jong stelt iets dergelijks voor voor ons universiteitsblad Delta. Nú nog is Delta het informatie- en opinieblad van de TU-Delft, verzorgd door een onafhankelijke redactie % dat staat althans op pagina twee. Maar als het aan De Jong ligt, gaat dat veranderen. Waarom? Heeft er in Delta iets akeligs gestaan over de wereld der Lucht- en Ruimteridders?

Nee, zo lijkt het niet. De Jong hanteert echte argumenten. Hij voert aan dat ‘jaren nadat de universiteit van de jaren ’60 ten grave is gedragen, de academische wereld fundamenteel is veranderd: er staan meer dan ooit op geld waardeerbare belangen op het spel % en het past niet meer in deze tijd dat medewerkers van Delta zich als spookrijders door de universiteit bewegen’ en hij voegt columnist Melchior Zeeman nog even fijntjes toe dat hij, Melchior, ‘op zijn jounalistiek speeltuintje niet de normen van de grote-mensen-wereld van toepassing kan verklaren’. De vraag is nu: heeft De Jong gelijk? Nee, vindt de hoofdredacteur natuurlijk, en reserveerde voor zichzelf meteen een royale ruimte in het blad om dit te betogen.

Ja, zeg ik. Natuurlijk heeft De Jong gelijk. De jaren zestig waren een pest voor deze wereld. Niets dan nutteloos debat en gevaarlijke openheid zijn er uit voortgekomen, met als tragisch eindpunt de glasnost van Gorbatsjov, die óók alleen maar voor ellende heeft gezorgd. De politieke, financiële en commerciële werelden hebben gelukkig bijtijds het roer omgegooid. Alles is weer aan het blinken. Nu de universiteiten nog, die broeinesten van vastgeroeste oudere jongeren en altijd klagende wijsneuzen. We moeten terug naar de oer-hollandse tradities van het binnenhangen van de vuile was en het schoonhouden van het stoepje.

Dat is natuurlijk ook volstrekt logisch. Een universiteit is een instelling waar dienstbaar, inzetbaar en volgzaam de kernbegrippen zijn. Zo zíjn we niet alleen, zo leiden we ook studenten op en zo presenteren we ons naar buiten. Daarin past geen kinderachtig speeltuingedrag. Natuurlijk, kritisch nadenken mag. Maar alleen binnenskamers, in kleine groepjes en liefst onder begeleiding van een staflid.

De belastingbetaler zou ook niet anders willen. Is hij geïnteresseerd in onze interne discussies, onze vernieuwingspogingen, ons gevecht met natuur en techniek? Nee, en daarom moeten we hem ook niet in verwarring brengen. Laten we er geen drama van maken en Delta meteen restylen. Ik kies voor het model Allerhande. Met artikelen als: Tien tips voor zomerse tentamens, Onderzoek naar hangbruggen nu met nieuweingrediënten, Nieuwe productlijn gelanceerd bij de facilitaire ondersteuning, Opleidingskeuzen voor elke gelegenheid, en natuurlijk de rubriek Vragen staat vrij.

Bedankt De Jong, voor het signaleren van spookrijders. We zullen rechts blijven rijden en niet inhalen. En boven alles: we zullen niet meer bijten naar de hand die ons voedt.

Brasiliero, Argentino en Napolitano zijn geen tangostijlen of varieteiten koffie-met-een-drankje, maar hondenrassen. Dieren van deze types hebben door een maatregel van onze kortstondige minister Apotheker een tamelijk beklagenswaardig bestaan, zo is mijn taxatie.

Als je als hond tot een van deze categorieën behoort kan je maar beter maken dat je het land uit komt, tenzij je een speciaal identificatiemerk hebt, bent geregistreerd, onvruchtbaar bent gemaakt en buitenshuis bent voorzien van een korte lijn en een muilkorf.



L&R decaan Prof.dr.ir. Theo de Jong stelt iets dergelijks voor voor ons universiteitsblad Delta. Nú nog is Delta het informatie- en opinieblad van de TU-Delft, verzorgd door een onafhankelijke redactie – dat staat althans op pagina twee. Maar als het aan De Jong ligt, gaat dat veranderen. Waarom? Heeft er in Delta iets akeligs gestaan over de wereld der Lucht- en Ruimteridders?



Nee, zo lijkt het niet. De Jong hanteert echte argumenten. Hij voert aan dat ‘jaren nadat de universiteit van de jaren ’60 ten grave is gedragen, de academische wereld fundamenteel is veranderd: er staan meer dan ooit op geld waardeerbare belangen op het spel – en het past niet meer in deze tijd dat medewerkers van Delta zich als spookrijders door de universiteit bewegen’ en hij voegt columnist Melchior Zeeman nog even fijntjes toe dat hij, Melchior, ‘op zijn jounalistiek speeltuintje niet de normen van de grote-mensen-wereld van toepassing kan verklaren’. De vraag is nu: heeft De Jong gelijk? Nee, vindt de hoofdredacteur natuurlijk, en reserveerde voor zichzelf meteen een royale ruimte in het blad om dit te betogen.



Ja, zeg ik. Natuurlijk heeft De Jong gelijk. De jaren zestig waren een pest voor deze wereld. Niets dan nutteloos debat en gevaarlijke openheid zijn er uit voortgekomen, met als tragisch eindpunt de glasnost van Gorbatsjov, die óók alleen maar voor ellende heeft gezorgd. De politieke, financiële en commerciële werelden hebben gelukkig bijtijds het roer omgegooid. Alles is weer aan het blinken. Nu de universiteiten nog, die broeinesten van vastgeroeste oudere jongeren en altijd klagende wijsneuzen. We moeten terug naar de oer-hollandse tradities van het binnenhangen van de vuile was en het schoonhouden van het stoepje.



Dat is natuurlijk ook volstrekt logisch. Een universiteit is een instelling waar dienstbaar, inzetbaar en volgzaam de kernbegrippen zijn. Zo zíjn we niet alleen, zo leiden we ook studenten op en zo presenteren we ons naar buiten. Daarin past geen kinderachtig speeltuingedrag. Natuurlijk, kritisch nadenken mag. Maar alleen binnenskamers, in kleine groepjes en liefst onder begeleiding van een staflid.



De belastingbetaler zou ook niet anders willen. Is hij geïnteresseerd in onze interne discussies, onze vernieuwingspogingen, ons gevecht met natuur en techniek? Nee, en daarom moeten we hem ook niet in verwarring brengen. Laten we er geen drama van maken en Delta meteen restylen. Ik kies voor het model Allerhande. Met artikelen als: Tien tips voor zomerse tentamens, Onderzoek naar hangbruggen nu met nieuweingrediënten, Nieuwe productlijn gelanceerd bij de facilitaire ondersteuning, Opleidingskeuzen voor elke gelegenheid, en natuurlijk de rubriek Vragen staat vrij.



Bedankt De Jong, voor het signaleren van spookrijders. We zullen rechts blijven rijden en niet inhalen. En boven alles: we zullen niet meer bijten naar de hand die ons voedt.

Barend Thijse

Lees ook: Kromme Communicatie, Delta onafhankelijk en Delfts!, Open gemeenschap vereist onafhankelijk universiteitsblad en Brieven (1)

Opinion / Our platform is open to well written and well argued opinion articles written by students and employees of TU Delft. The maximum word count is 700. Email us at delta@tudelft.nl.