Zo is het om in The Green Village te wonen

“Dit is het dan!”, zegt Van Engen enthousiast, terwijl ze de voordeur opent. We komen binnen in een klein halletje met een kapstok. Meteen links kijk je de woonkamer in, waar ze een relax-stoel en eettafel heeft staan. “Het zijn mijn eigen spullen, ik mag erin zetten wat ik wil”, zegt ze. De lange zijde van de woning bestaat uit zes ramen van plafond tot vloer, waardoor er veel licht binnen komt. “Het kan nogal warm worden op zonnige dagen, want de temperatuur is niet zo makkelijk te reguleren. Gelukkig zal ik daar de komende maanden weinig last van hebben.” Van het woongedeelte loop je langs het keukentje richting het slaapgedeelte in de andere hoek. “Hier heb ik een gordijntje voor gehangen, zodat het wat meer een afgesloten ruimte is”, laat Van Engen zien.

Living lab

Er zijn vier testwoningen in The Green Village. De woningen zijn een living lab, waarin duurzame innovaties worden getest. Zo is haar wasmachine van Homie, een Delftse start-up die werkt met het pay per use-principe. Dit moet wasmachinemakers stimuleren de machines energieneutraal te maken. “Zij betalen mijn energiekosten en ik betaal per wasbeurt. De hoogte van het bedrag hangt af van het programma dat ik kies”, vertelt Van Engen. “Ik probeer nu dus zoveel mogelijk koud te wassen.” Tijdens het gesprek begint het eerst zacht en daarna steeds harder te regenen. Het toenemende getik van de regen is goed hoorbaar op het platte dak. “Alsof je op een zolderkamertje zit”, lacht Van Engen. “Ik heb er geen last van, ik vind het wel sfeervol.”

Camera in het riool

In The Green Village gelden minder strikte bouwregels dan daarbuiten. Daardoor kan er volop worden geëxperimenteerd met duurzame innovaties. Van Engen wordt maandelijks geïnformeerd over lopende experimenten. Zo is er een experiment vanuit de universiteit van Wageningen gaande, waarin rioolbuizen met een kleine diameter worden getest. “Vroeger was het: hoe groter hoe beter. Maar het doorspoelen kost dan veel water. Nu hebben ze kleinere buizen gemaakt, waarin camera’s hangen. Die maken foto’s en filmpjes om te zien wat er langs komt en om te kijken of zo’n kleinere buis ook werkt”, legt Van Engen uit. Ze kijkt naar buiten. “Ik kan vanaf hier schuin het kantoor inkijken en zie door dat raam in de hoek wel eens dat ze naar beelden van de riolering zitten te kijken.”

‘Je moet flexibel zijn, voor het geval je zonder water of stroom komt te zitten’

Veerle woont in de bovenste woning en heeft daardoor een goed uitzicht over het testdorp. (Foto: Mirjam van der Ploeg)

Meer dan honderd aanmeldingen

Van Engen was één van de vier gelukkigen die uit meer dan honderd aanmeldingen werd geselecteerd om een jaar in een testwoning te wonen. “Ik moest mijn cv en een motivatiebrief opsturen. Je moet natuurlijk interesse hebben voor duurzaamheid en innovaties. En je moet flexibel zijn, voor het geval je een keer door een experiment zonder water of stroom komt te zitten.” Ze heeft tot nu toe geen problemen ondervonden. “Ik vind het juist interessant om zo dicht op al die projecten te zitten. Soms rijdt er zomaar een zelfrijdende auto onder mijn raam langs.” Bekeken voelt ze zich niet. “In de avond staan er felle lampen aan op het terrein, maar dan doe ik gewoon mijn gordijnen dicht. Anders zit je wel erg in het zicht.”

Bewoners betalen huur, maar hebben door de eigen voordeur recht op huurtoeslag. Hierdoor is de huurprijs per saldo lager dan die van veel studentenkamers. Voor Van Engen kwam de woning als geroepen. Het is haar eerste jaar in Delft. Ze studeerde industrieel ontwerpen in Eindhoven en volgt nu sinds september in Delft de master Strategic Product Design. “Ik ben helemaal nieuw hier. Dus dat ik hier mag wonen is ideaal, anders had ik op en neer moeten reizen. Beter dan dit had ik niet kunnen dromen!”

Mirjam van der Ploeg / Stagiaire