Zelfreclame

Harde noten werden bij voorbaat niet gekraakt: een definitieve onderwijsvisie van de minister komt pas op Prinsjesdag wanneer Hermans het HOOP (Hoger Onderwijs en Onderzoek Plan) presenteert. Andere redenen om weinig spektakel te verwachten: Hermans was ooit voorzitter van de JOVD, De Voogd staat ook niet bekend als links en de heren waren een dag eerder nog bij elkaar op de koffie geweest.

Loek en Nico babbelden over internationalisering, concurrentieslag tussen universiteiten, marktwerking, toegankelijkheid, kwaliteitsgaranties, investeringen van de overheid in de student en van de student in zichzelf. Vrij vertaald: zoek een universiteit van naam, zorg dat je met een certificaat kunt aantonen dat die universiteit beter is dan de rest, en wees bereid zelf een deel van de kosten op te hoesten. Het angelsaksische model, oftewel: zie Amerika.

Prangende vragen konden hoogstens worden verwacht van aanwezige studentenvertegenwoordigers: van Oras en Aag – het is tenslotte verkiezingstijd – de VSSD of van de landelijke partijen ISO en LSVb. Maar meer dan oproepen voor snelle veranderingen deden de studenten niet.

Volgt de kopspijkerwedstrijd: wie het eerst een spijker in de tafel heeft geramd. Elke correct beantwoorde vraag is goed voor één hamerslag. ,,Wat betekent JOVD? Hoe oud is de JOVD? Hoeveel procent van de Delftse studenten is man? Enzovoort.” Loek slaat mis en voelt de opmerking van de spelleider al van mijlenver aankomen: ,,Ik hoop dat u in uw beleid…”. Nico mist, Loek mist, Nico mist, Loek raakt. Loek wint een stuk gereedschap op een houten sokkel. Ontspanning voor de minister op de avond dat senator Wiegel in de Eerste Kamer dwars ligt en mogelijk aanleiding tot een kabinetscrisis wordt.

De minister kreeg ook nog een boekje met tips van aanwezigen. Tips of zelfreclame? Want wie ‘Bram Ledeboer, President Senaat Corps’ leest, zonder verdere tip voor Hermans, weet wat het belangrijkste is op zo’n avond: even de aandacht van de minister trekken.

Harde noten werden bij voorbaat niet gekraakt: een definitieve onderwijsvisie van de minister komt pas op Prinsjesdag wanneer Hermans het HOOP (Hoger Onderwijs en Onderzoek Plan) presenteert. Andere redenen om weinig spektakel te verwachten: Hermans was ooit voorzitter van de JOVD, De Voogd staat ook niet bekend als links en de heren waren een dag eerder nog bij elkaar op de koffie geweest.

Loek en Nico babbelden over internationalisering, concurrentieslag tussen universiteiten, marktwerking, toegankelijkheid, kwaliteitsgaranties, investeringen van de overheid in de student en van de student in zichzelf. Vrij vertaald: zoek een universiteit van naam, zorg dat je met een certificaat kunt aantonen dat die universiteit beter is dan de rest, en wees bereid zelf een deel van de kosten op te hoesten. Het angelsaksische model, oftewel: zie Amerika.

Prangende vragen konden hoogstens worden verwacht van aanwezige studentenvertegenwoordigers: van Oras en Aag – het is tenslotte verkiezingstijd – de VSSD of van de landelijke partijen ISO en LSVb. Maar meer dan oproepen voor snelle veranderingen deden de studenten niet.

Volgt de kopspijkerwedstrijd: wie het eerst een spijker in de tafel heeft geramd. Elke correct beantwoorde vraag is goed voor één hamerslag. ,,Wat betekent JOVD? Hoe oud is de JOVD? Hoeveel procent van de Delftse studenten is man? Enzovoort.” Loek slaat mis en voelt de opmerking van de spelleider al van mijlenver aankomen: ,,Ik hoop dat u in uw beleid…”. Nico mist, Loek mist, Nico mist, Loek raakt. Loek wint een stuk gereedschap op een houten sokkel. Ontspanning voor de minister op de avond dat senator Wiegel in de Eerste Kamer dwars ligt en mogelijk aanleiding tot een kabinetscrisis wordt.

De minister kreeg ook nog een boekje met tips van aanwezigen. Tips of zelfreclame? Want wie ‘Bram Ledeboer, President Senaat Corps’ leest, zonder verdere tip voor Hermans, weet wat het belangrijkste is op zo’n avond: even de aandacht van de minister trekken.