Wordt Delft dommer?

br />
Je slaat Delta 27 op en je schrikt je rot. Want op de tweede pagina legt een aantal, naar het schijnt bezorgde, hoogleraren je uit dat de huidige student (jij dus) lui, ongeïnteresseerd en kennelijk ook dom is. Alhoewel dat ‘domme’ verder nergens in het artikel ter sprake komt. En verder kun je lezen dat het onderwijs maar middelmatig is.

Het gaat in Delft kennelijk vooral om prestatie: jij, als student, moet snel studeren en hoge cijfers willen halen. Tenminste, dat vinden de geciteerde coryfeeën. Of je goed kunt functioneren in de maatschappij, of je een sociale structuur opbouwt, of je je breder ontwikkelt dan een oogkleppen-nerd is niet belangrijk. De waan van het streven naar een niet-gedefinieerde ’top’, waarvan ik hoopte dat het weer over zou zijn, viert bij deze spierballen rollende hoogleraren nog steeds hoogtij.

Opvallend in het artikel, dat iets heeft met het begrip ‘dom’, is dat de citaten van de geïnterviewden vooral bestaan uit de bekende, niet onderbouwde, gemeenplaatsen die we jaarlijks horen over het onderwijs.

Het onderwijs richt zich op de middelmaat (uit welk onderzoek blijkt dat?), het streven naar topprestaties wordt gezien als ordinair gedrag (uit welk onderzoek blijkt dat?), een universiteit met een elite-imago trekt veel studenten (in Eindhoven streven ze daarnaar en hebben ze dit jaar een terugval in studenten van 25 procent). Persoonlijke meningen worden gepresenteerd als bewezen situaties, goede wetenschappers onwaardig.

Interessant in het artikel is de financiële premie voor snelle eerstejaars van de heer Young. Kennelijk heeft men een propedeuserendement van 25 procent kunnen verbeteren door een financiële stimulans. Maar als het beter kan met een premie, is een zo’n rendement van 25 procent dan niet vooral het gevolg van onaantrekkelijk onderwijs? Als de heer Young in het eerste jaar gewoon goed onderwijs gegeven had, onderwijs dat de studenten inspireert, motiveert en aanzet tot zelf ontdekken en toepassen, dan waren zijn resultaten zonder premie ongetwijfeld beter geweest. Dom eigenlijk om met geld het onaantrekkelijke onderwijs af te kopen. Die premie had beter gebruikt kunnen worden om het onderwijs zo vorm te geven dat 50 procent propedeuserendement gewoon mogelijk werd.

Ook verder is er nog veel vrolijks te lezen. Vooral gebaseerd op: als we maar toponderzoek verrichten en toponderzoekers aanstellen (het liefst op tijdelijke contracten) dan krijgen we ook toponderwijs. Onbewezen stellingen.

En toponderwijs is dan vooral ook gebaseerd op het wegsturen van studenten na twee niet gehaalde tentamens, strenge selectie aan de poort, alleen rekening houden met de drie procent absolute top.

Beste, net beginnende, student, denk alsjeblieft niet dat al die kreten enige realiteitswaarde hebben in onze context. Gelukkig hebben dit jaar veel studenten gekozen voor de TU Delft. Een TU die de afgelopen jaren genuanceerder is gaan denken over onderwijs, en het onderwijs weer een herkenbare plaats probeert te geven. Onze studenten verwachten goed onderwijs te krijgen, wij zijn verplicht ze dat te geven. Goed onderwijs, dat is afgestemd op hun kennis, vaardighedenen mogelijkheden. Gelukkig is goed onderwijs heel wat anders dan de sfeer die spreekt uit het artikel.

Wordt Delft dommer? Anno 2003 een domme vraag.

Jan Jacobs, opleidingsdirecteur industrieel ontwerpen.

Stel: je bent als eerstejaars net in Delft begonnen. Op de middelbare school scoorde je goed en ondanks het ‘zware’ imago heb je voor Delft gekozen.

Je slaat Delta 27 op en je schrikt je rot. Want op de tweede pagina legt een aantal, naar het schijnt bezorgde, hoogleraren je uit dat de huidige student (jij dus) lui, ongeïnteresseerd en kennelijk ook dom is. Alhoewel dat ‘domme’ verder nergens in het artikel ter sprake komt. En verder kun je lezen dat het onderwijs maar middelmatig is.

Het gaat in Delft kennelijk vooral om prestatie: jij, als student, moet snel studeren en hoge cijfers willen halen. Tenminste, dat vinden de geciteerde coryfeeën. Of je goed kunt functioneren in de maatschappij, of je een sociale structuur opbouwt, of je je breder ontwikkelt dan een oogkleppen-nerd is niet belangrijk. De waan van het streven naar een niet-gedefinieerde ’top’, waarvan ik hoopte dat het weer over zou zijn, viert bij deze spierballen rollende hoogleraren nog steeds hoogtij.

Opvallend in het artikel, dat iets heeft met het begrip ‘dom’, is dat de citaten van de geïnterviewden vooral bestaan uit de bekende, niet onderbouwde, gemeenplaatsen die we jaarlijks horen over het onderwijs.

Het onderwijs richt zich op de middelmaat (uit welk onderzoek blijkt dat?), het streven naar topprestaties wordt gezien als ordinair gedrag (uit welk onderzoek blijkt dat?), een universiteit met een elite-imago trekt veel studenten (in Eindhoven streven ze daarnaar en hebben ze dit jaar een terugval in studenten van 25 procent). Persoonlijke meningen worden gepresenteerd als bewezen situaties, goede wetenschappers onwaardig.

Interessant in het artikel is de financiële premie voor snelle eerstejaars van de heer Young. Kennelijk heeft men een propedeuserendement van 25 procent kunnen verbeteren door een financiële stimulans. Maar als het beter kan met een premie, is een zo’n rendement van 25 procent dan niet vooral het gevolg van onaantrekkelijk onderwijs? Als de heer Young in het eerste jaar gewoon goed onderwijs gegeven had, onderwijs dat de studenten inspireert, motiveert en aanzet tot zelf ontdekken en toepassen, dan waren zijn resultaten zonder premie ongetwijfeld beter geweest. Dom eigenlijk om met geld het onaantrekkelijke onderwijs af te kopen. Die premie had beter gebruikt kunnen worden om het onderwijs zo vorm te geven dat 50 procent propedeuserendement gewoon mogelijk werd.

Ook verder is er nog veel vrolijks te lezen. Vooral gebaseerd op: als we maar toponderzoek verrichten en toponderzoekers aanstellen (het liefst op tijdelijke contracten) dan krijgen we ook toponderwijs. Onbewezen stellingen.

En toponderwijs is dan vooral ook gebaseerd op het wegsturen van studenten na twee niet gehaalde tentamens, strenge selectie aan de poort, alleen rekening houden met de drie procent absolute top.

Beste, net beginnende, student, denk alsjeblieft niet dat al die kreten enige realiteitswaarde hebben in onze context. Gelukkig hebben dit jaar veel studenten gekozen voor de TU Delft. Een TU die de afgelopen jaren genuanceerder is gaan denken over onderwijs, en het onderwijs weer een herkenbare plaats probeert te geven. Onze studenten verwachten goed onderwijs te krijgen, wij zijn verplicht ze dat te geven. Goed onderwijs, dat is afgestemd op hun kennis, vaardighedenen mogelijkheden. Gelukkig is goed onderwijs heel wat anders dan de sfeer die spreekt uit het artikel.

Wordt Delft dommer? Anno 2003 een domme vraag.

Jan Jacobs, opleidingsdirecteur industrieel ontwerpen.