Virgiel: ‘Zwijgcontracten slaan nergens op’

Het was de afgelopen maanden een ‘ongelooflijk drukke tijd die veel van het bestuur vergde’ aldus Pim Crombag, tot voor kort voorzitter van Virgiel. Daarom hadden hij en Emiel Bartels, oud-commissaris ‘extern’, afgelopen week pas tijd voor een interview. Ze moesten flink aan de bak omdat de vereniging eind juni van de TU straf kreeg.

Virgiel moest maatregelen nemen om incidenten en ongeregeldheden voortaan te voorkomen. Vorig jaar was het in de kennismakingstijd (kmt) namelijk misgegaan tijdens het langdurige ‘matrix-zitten’ onder toezicht van het zogenoemde Pleingilde. Dat gilde bestaat uit ouderejaars leden met wandelstokken om de activiteiten in goede banen te leiden en de ‘feuten’ indien nodig wakker te porren. Een meisje kreeg iets – het is nooit opgehelderd wat precies – tegen haar hoofd en liep een zware hersenschudding op.

Welke maatregelen hebben jullie genomen?

Pim Crombag: “We hadden al veel maatregelen getroffen, maar die stonden niet goed op papier. Daarom zijn we weer opnieuw begonnen en hebben we een aantal dingen toegevoegd. Protocollen voor de kennismakingstijd en voor het verenigingsleven hadden we al, maar waren nooit herzien. De continuïteit ervan was nooit goed gewaarborgd. We hebben die protocollen gebundeld en beschreven hoe we die continuïteit het beste kunnen waarborgen. We hebben er mee geoefend en we hebben een crisistraining van de universiteit gekregen.”

En verder?

Crombag: “Vijftien tot twintig oud-leden houden tijdens de kmt toezicht op gezondheid, maatschappelijke verantwoordbaarheid en veiligheid. Ze hebben elke avond in groepjes bekeken hoe alles liep en evalueren dat nu.”

Oud-leden van Virgiel, dat lijkt op de slager die zijn eigen vlees keurt.

Crombag: “Je zou dat kunnen zeggen, maar we vonden dat oud-leden het beste naar deze drie aspecten konden kijken. Dat is ook een punt voor de evaluatie: hoe is dat bevallen?”

Wat hoorde je zoal van die oud-leden?

Crombag: “Dat er bijvoorbeeld een kabel niet goed lag. Ze hebben gekeken naar onze interne EHBO die bemand werd door studenten van onze vereniging.”

Wat hebben jullie nog meer veranderd?

Emiel Bartels: “We hebben een groep opgezet die de gehele kmt gaat evalueren. Een jaar geleden hebben we een adviesorgaan van oud-leden opgericht én vertrouwenspersonen binnen de vereniging aangesteld. Dit jaar hebben we dat laatste nog wat beter aangepakt. We hebben ze op de eerste dag van de kmt geïntroduceerd en nieuwe leden verteld dat ze deze vertrouwenspersonen altijd konden benaderen. Strikt vertrouwelijk, tenzij ze wilden dat het aan het bestuur werd doorgespeeld.”

Zijn die vertrouwenspersonen benaderd?

Crombag: “Ja, gelukkig wel. Het heeft dus nut gehad, maar als er niemand naar toe was gegaan, moet je ze toch behouden. Het is een goede verandering.”

Hoeveel mensen zijn er naar de vertrouwenspersonen gestapt?

Crombag: “Specifieke aantallen en verhalen zijn vertrouwelijk en kennen we niet.”

Bartels: “Wel zit een van de vertrouwenspersonen in de commissie die de kmt evalueert.”

Vinden jullie dat het dit jaar goed is gegaan tijdens de kmt?

Crombag: “Dat vind ik moeilijk om te zeggen. We moeten de evaluaties nog naast elkaar leggen en kritisch blijven kijken. Mijns inziens is de kmt goed gegaan, maar je moet altijd blijven verbeteren. Dat is de grootste tip aan mijn opvolger.”

Hebben zich mensen bij jullie EHBO-post gemeld van wie je dacht: daar moet extra aandacht naar toe?

Crombag: “Dat vind ik iets persoonlijks. Het is mijn plicht dat niet zomaar op tafel te leggen. Ik zou het graag vertellen, maar ik vind dat ik dat niet kan doen.”

Vorige keer had iemand een hersenschudding.

Crombag: “Ja, maar we hebben dat in samenspraak met het meisje opgelost.”

Zijn er in de afgelopen kmt incidenten geweest?

Crombag: “We hebben een huis geschorst.”

Bartels: “Huizen moeten aan regels voldoen: liggen aspirant-leden op tijd in bed, is de hygiëne naar behoren? Slapen ze op een droge ondergrond? Krijgen ze voldoende slaapuren? Is er ventilatie?”

Crombag: “Bij één huis vonden we de hygiëne wij niet goed genoeg. De slaapplek was niet in orde: er was ventilatie, maar het had geen raam. De douche was niet schoon. Aspirant-leden moeten kunnen beschikken over zeep. Dit huis mocht de rest van de kmt niet meer meedoen.”

Waren er nog andere incidenten? Volgens het communicatieconvenant met de TU is er sprake van een incident wanneer er medische hulp is ingeschakeld, een hulpdienst is opgeroepen of wanneer de fysieke of mentale gesteldheid in het geding was.

Crombag: “We hebben tijdens de kmt veel contact gehad met de universiteit. Niet specifiek over incidenten, maar over hoe het liep. Er is verder niets noemenswaardigs gebeurd.”

Maar vinden jullie dat er incidenten zijn geweest, kijkend naar deze definitie?

Crombag: “We hebben een aantal dingen aan de universiteit gemeld, maar dat doen we altijd vertrouwelijk.”

Waren dat incidenten?

Crombag: “Zo zou ik het niet willen noemen. Er waren zaken waar wij twijfels over hadden. We wilden de mening van de universiteit hebben. Zij en wij zijn er vertrouwelijk mee omgegaan. Ik noem het liever geen incident.”

Om wat voor soort dingen ging het?

Crombag: “Dat is vertrouwelijk en zeg ik liever niet.”

Hebben er studenten, aspirant-leden of ouders bij jullie aangeklopt met klachten?

Crombag: “De vertrouwenspersonen zijn benaderd door aspirant-leden die het fijn vonden om wat vertrouwelijke kwesties te bespreken. Dat is goed bevallen.”

Zijn er studenten die volgens jullie fysieke of mentale nadelen hebben ondervonden?

Crombag: “Wat zijn fysieke of mentale nadelen? Ik vind dat moeilijk.”

Moesten ze bijvoorbeeld dingen doen die ze niet fijn vonden? Hadden ze pijn of werden ze ongelukkig van iets?

(Lange stilte). Bartels: “Als ze last van hun rug hadden, konden ze naar de EHBO. Daar is die post voor.”

Kwam die last van de rug door het programma?

Crombag: “Dat is altijd moeilijk te zeggen. (Lacht) Het zijn specifieke medische gevallen en die zijn vertrouwelijk.”

Zijn er ook ouders geweest met klachten?

Crombag: “Nee, wel met vragen.”

Bartels: “Over een bruiloft bijvoorbeeld. Of ze daar met de student naar toe konden.”

Verenigingen moeten volgens het communicatieconvenant op internet zetten wat er zoal staat te gebeuren tijdens de kmt, hoewel er nog wat ‘mystiek’ mag overblijven. Nu de kmt voorbij is weten alle leden wat er gebeurde. Wat hebben jullie gedaan?

Crombag: “In grote lijnen is het elk jaar hetzelfde. Je leert alles over de vereniging. Ik heb het zelf als spannend ervaren omdat je niet weet wat er de volgende dag gaat gebeuren. Dat vind ik juist het leuke. Ik kan nu het hele programma op de website zetten, maar dat zou ik zonde vinden. Het wordt erg opgeblazen, dat is helemaal niet nodig.”

Moesten studenten dan ook dit jaar weer ‘matrix-zitten’ onder toezicht van Pleingildes met stokken? Daarmee ging het vorig jaar mis.

Crombag: “Het is destijds misgegaan, maar we weten nog steeds niet hoe. Daar kunnen we over blijven speculeren, maar we willen kijken naar de toekomst.”

Dat snap ik, maar hebben jullie het nu weer gedaan?

Crombag: “Dat in rijen zitten wel.”

Bartels: “Het gaat om 370 mensen. Als je een presentatie geeft, wil je dat in één zaal doen. Juist vanwege de veiligheid. Je kunt de zaal dan goed overzien en er gemakkelijk naar toe als er iets gebeurt. Als ze allemaal zouden staan, is het niet te overzien.”

Met Pleingildes en stokken?

Crombag: “Wel Pleingildes, geen stokken. We hebben echt gekeken naar wat er fout zou kunnen gaan.”



Tot slot: hebben studenten bij jullie een zwijgplicht over wat er tijdens de kmt gebeurt?

Bartels: “Zwijgcontracten zijn niet nodig. Die slaan nergens op. Als iemand het zou willen vertellen staat het hem vrij. Dat mag. Ik zou het zelf niet doen.”

Het was de afgelopen maanden een ‘ongelooflijk drukke tijd die veel van het bestuur vergde’ aldus Pim Crombag, tot voor kort voorzitter van Virgiel. Daarom hadden hij en Emiel Bartels, oud-commissaris ‘extern’, afgelopen week pas tijd voor een interview. Ze moesten flink aan de bak omdat de vereniging eind juni van de TU straf kreeg.

Virgiel moest maatregelen nemen om incidenten en ongeregeldheden voortaan te voorkomen. Vorig jaar was het in de kennismakingstijd (kmt) namelijk misgegaan tijdens het langdurige ‘matrix-zitten’ onder toezicht van het zogenoemde Pleingilde. Dat gilde bestaat uit ouderejaars leden met wandelstokken om de activiteiten in goede banen te leiden en de ‘feuten’ indien nodig wakker te porren. Een meisje kreeg iets – het is nooit opgehelderd wat precies – tegen haar hoofd en liep een zware hersenschudding op.

Welke maatregelen hebben jullie genomen?

Pim Crombag: “We hadden al veel maatregelen getroffen, maar die stonden niet goed op papier. Daarom zijn we weer opnieuw begonnen en hebben we een aantal dingen toegevoegd. Protocollen voor de kennismakingstijd en voor het verenigingsleven hadden we al, maar waren nooit herzien. De continuïteit ervan was nooit goed gewaarborgd. We hebben die protocollen gebundeld en beschreven hoe we die continuïteit het beste kunnen waarborgen. We hebben er mee geoefend en we hebben een crisistraining van de universiteit gekregen.”

En verder?

Crombag: “Vijftien tot twintig oud-leden houden tijdens de kmt toezicht op gezondheid, maatschappelijke verantwoordbaarheid en veiligheid. Ze hebben elke avond in groepjes bekeken hoe alles liep en evalueren dat nu.”

Oud-leden van Virgiel, dat lijkt op de slager die zijn eigen vlees keurt.

Crombag: “Je zou dat kunnen zeggen, maar we vonden dat oud-leden het beste naar deze drie aspecten konden kijken. Dat is ook een punt voor de evaluatie: hoe is dat bevallen?”

Wat hoorde je zoal van die oud-leden?               

Crombag: “Dat er bijvoorbeeld een kabel niet goed lag. Ze hebben gekeken naar onze interne EHBO die bemand werd door studenten van onze vereniging.”

Wat hebben jullie nog meer veranderd?

Emiel Bartels: “We hebben een groep opgezet die de gehele kmt gaat evalueren en we hebben een toezichtsorgaan van oud-leden opgericht. Vertrouwenspersonen binnen onze vereniging waren vaker aanwezig. We hebben ze op de eerste dag van de kmt geïntroduceerd en nieuwe leden verteld dat ze deze vertrouwenspersonen altijd konden benaderen. Strikt vertrouwelijk, tenzij ze wilden dat het aan het bestuur werd doorgespeeld.”

Zijn die vertrouwenspersonen benaderd?

Crombag: “Ja. Gelukkig hebben studenten het gevoel gehad dat ze bij iemand hun verhaal kwijt konden. Het heeft dus nut gehad, maar als er niemand naar toe was gegaan, moet je ze toch behouden. Het is een goede verandering.”

Hoeveel mensen zijn er naar de vertrouwenspersonen gestapt?

Crombag: “Specifieke aantallen en verhalen zijn vertrouwelijk en kennen we niet.”

Bartels: “Wel zit een van de vertrouwenspersonen in de commissie die de kmt evalueert.”

Vinden jullie dat het dit jaar goed is gegaan tijdens de kmt?

Crombag: “Dat vind ik moeilijk om te zeggen. We moeten de evaluaties nog naast elkaar leggen en kritisch blijven kijken. Mijns inziens is de kmt goed gegaan, maar je moet altijd blijven verbeteren. Dat is de grootste tip aan mijn opvolger.”

Hebben er mensen zich bij jullie EHBO-post gemeld van wie je dacht: daar moet extra aandacht naar toe?

Crombag: “Dat vind ik iets persoonlijks. Het is mijn plicht dat niet zomaar op tafel te leggen. Ik zou het graag vertellen, maar ik vind dat ik dat niet kan doen.”

Vorige keer had iemand een hersenschudding.

Crombag: “Ja, maar we hebben dat in samenspraak met het meisje opgelost.”

Zijn er in de afgelopen kmt incidenten geweest?

Crombag: “We hebben een huis geschorst.”

Bartels: “Huizen moeten aan regels voldoen: liggen aspirant-leden op tijd in bed, is de hygiëne naar behoren? Slapen ze op een droge ondergrond? Krijgen ze voldoende slaapuren? Is er ventilatie?”

Crombag: “Bij één huis vonden we de hygiëne niet goed genoeg. De slaapplek was niet in orde: er was ventilatie, maar geen raam. De douche was niet schoon. Aspirant-leden moeten kunnen beschikken over zeep. Dit huis mocht de rest van de kmt niet meer meedoen.”

Waren er nog andere incidenten? Volgens het communicatieconvenant met de TU is er sprake van een incident wanneer er medische hulp is ingeschakeld, een hulpdienst is opgeroepen of wanneer de fysieke of mentale gesteldheid in het geding was.

Crombag: “We hebben tijdens de kmt veel contact gehad met de universiteit. Niet specifiek over incidenten, maar over hoe het liep. Er is verder niets noemenswaardigs gebeurd.”

Maar vinden jullie dat er incidenten zijn geweest, kijkend naar deze definitie?

Crombag: “We hebben een aantal dingen aan de universiteit gemeld, maar dat doen we altijd vertrouwelijk.”

Waren dat incidenten?

Crombag: “Zo zou ik het niet willen noemen. Er waren zaken waar wij twijfels over hadden. We wilden de mening van de universiteit hebben. Zij en wij zijn er vertrouwelijk mee omgegaan. Ik noem het liever geen incident.”

Om wat voor soort dingen ging het?

Crombag: “Dat is vertrouwelijk en zeg ik liever niet.”

Hebben er studenten, aspirant-leden of ouders bij jullie aangeklopt met klachten?

Crombag: “De vertrouwenspersonen zijn benaderd door aspirant-leden die het fijn vonden om wat vertrouwelijke kwesties te bespreken. Dat is goed bevallen.”

Zijn er studenten die volgens jullie fysieke of mentale nadelen hebben ondervonden?

Crombag: “Wat zijn fysieke of mentale nadelen? Ik vind dat moeilijk.”

Moesten ze bijvoorbeeld dingen doen die ze niet fijn vonden? Hadden ze pijn of werden ze ongelukkig van iets?

(Lange stilte). Crombag: “Er was bijvoorbeeld iemand met rugpijn. Dat is waarvoor die post bedoeld is. Daar kunnen ze te allen tijde bij terecht.”

Kwam die last van de rug door het programma?

Crombag: “Dat is altijd moeilijk te zeggen. (Lacht) Het zijn specifieke medische gevallen en die zijn vertrouwelijk.”

Zijn er ook ouders geweest met klachten?

Crombag: “Nee, wel met vragen.”

Bartels: “Over een bruiloft bijvoorbeeld. Of ze daar op een bepaalde tijd met de student naar toe konden.”

Verenigingen moeten volgens het communicatieconvenant op internet zetten wat er staat te gebeuren tijdens de kmt, hoewel er nog wat ‘mystiek’ mag overblijven. Nu de kmt voorbij is weten alle leden wat er gebeurde. Wat hebben jullie gedaan?

Crombag: “In grote lijnen is het elk jaar hetzelfde. Je leert alles over de vereniging. Ik heb het zelf als spannend ervaren omdat je niet weet wat er de volgende dag gaat gebeuren. Dat vind ik juist het leuke. Ik kan nu het hele programma op de website zetten, maar dat zou ik zonde vinden. Het wordt erg opgeblazen, dat is helemaal niet nodig.”

Moesten studenten dan ook dit jaar weer ‘matrix-zitten’ onder toezicht van Pleingildes met stokken? Daarmee ging het vorig jaar mis.

Crombag: “Het is destijds misgegaan, maar we weten nog steeds niet hoe. Daar kunnen we over blijven speculeren, maar we willen kijken naar de toekomst.”

Dat snap ik, maar hebben jullie het nu weer gedaan?

Crombag: “Dat in rijen zitten wel.”

Bartels: “Het gaat om 370 mensen. Als je een presentatie geeft, wil je dat in één zaal doen. Juist vanwege de veiligheid. Je kunt de zaal dan goed overzien en er gemakkelijk naar toe als er iets gebeurt. Als ze allemaal zouden staan, is het niet te overzien.”

Met Pleingildes en stokken?

Crombag: “Wel Pleingildes, geen stokken. We hebben echt gekeken naar wat er fout zou kunnen gaan.”



Tot slot: hebben studenten bij jullie een zwijgplicht over wat er tijdens de kmt gebeurt?

Bartels: “Zwijgcontracten zijn niet nodig. Die slaan nergens op. Als iemand het zou willen vertellen staat het hem vrij. Dat mag. Ik zou het zelf niet doen, om de kmt spannend en leuk te houden.”

Lees ook:

Virgiel: ‘We weten niet wat er is gebeurd’