Virgiel: ‘We weten niet wat er is gebeurd’

Pim Crombag (voorzitter) en Stan Vernimmen (vice-voorzitter) reageren op het besluit van de TU om Virgiel te straffen. Notitieblok in een leren hoesje in de aanslag. Of ze het interview mogen opnemen, voor in het archief. Maar natuurlijk.

Wat is er gebeurd?

Crombag: “Wat er precies is gebeurd hebben we helaas niet kunnen achterhalen. Tijdens de kennismakingstijd is de betrokkene vaker flauw gevallen. Ze is naar huis geweest om aan te sterken. Ze kwam terug en een dag later is het incident gebeurd. Verdere deelname was onverantwoord en zij is naar huis gegaan. Lid is ze niet geworden.”

Vernimmen: “Het staat vast dat de betrokkene een hersenschudding heeft opgelopen bij het matrix zitten. Daarbij zit iedereen in rijen op grond. Dit doen we vooral om logistieke redenen, zo kunnen we de mensen gemakkelijk toespreken.”

‘Wat er precies is gebeurd hebben we helaas niet kunnen achterhalen. Tijdens de kennismakingstijd is de betrokkene vaker flauw gevallen’

Crombag: “In die ruimte waren 170 eerstejaars aanwezig en ik denk wel 15 tot 20 toezichthouders die niet drinken. Hen is ook ontgaan wat er is gebeurd en dat is heel kwalijk. De aanwezigen die belast zijn met het toezicht hebben dezelfde uiterlijke kenmerken als leden, die wel mogen drinken. Het is voor de aspirant-leden niet duidelijk wie toezichthouder is en wie niet, maar de organisatie weet dit natuurlijk wel. De leden die rondom staan hebben wandelstokken, dat is om mensen die ver in de zaal zitten aan te kunnen wijzen.”

Vernimmen: “We zijn in goede samenspraak gebleven met de betrokkene en hebben besloten dat we een melding zouden maken naar de universiteit, zoals we ook met de universiteit hebben afgesproken in het communicatieconvenant. Dit is vrij laat gebeurd, omdat we de verklaring samen met de betrokkene hebben opgesteld. De universiteit was onder de indruk van het incident en vooral van het feit dat we daar niet eerder melding van hebben gedaan. Op basis daarvan hebben ze een onderzoek ingesteld.”

Was een van jullie erbij?

Crombag: “Ik stond die avond achter de bar. Dat is een centraal punt in de zaal van waar je een goed overzicht hebt.”

En wat heb jij gemerkt?

Crombag: “Mij is niks opgevallen die avond, dat vind ik zelf ook heel vervelend. We hebben vanuit Virgiel de volledige medewerking aan het onderzoek gegeven. Helaas hebben we daar niks uit kunnen halen en dat vinden we heel vervelend, ook zeker voor de betrokkene.”

Dat matrix zitten klinkt niet alsof het heel rommelig is. Hoe kan dit jullie dan toch ontgaan zijn?

Vernimmen: “Dat vragen wij ons ook af. We nemen het onszelf kwalijk dat we daar niet achter hebben kunnen komen. De veiligheid van mensen vinden we het allerbelangrijkste, dergelijke incidenten mogen niet gebeuren.”

Wat gebeurde er daarna?

Crombag: “Met de universiteit hebben we een communicatieconvenant afgesproken. Daarin staat dat we incidenten melden waarbij een hulpdienst ter plaatse komt. Bij dit incident is er geen hulpdienst bij geweest, maar bleek achteraf dat het niet goed ging met de betrokkene. Toen hebben we er zelf voor gekozen om het college van bestuur op de hoogte te stellen. Zo wilden we de transparantie met de universiteit goed houden.”

Vernimmen: “Met de kennis van nu is het goed te zeggen dat we te laat zijn geweest, dit is ook iets wat we absoluut meenemen naar volgende jaren.”

Hoe is het met het meisje?

Crombag: “We hebben regelmatig contact via een berichtje, of we bellen even met de vraag of we nog iets voor haar kunnen doen. Ik ervaar dat zelf als heel prettig. Ze is van harte welkom en dat blijft ze ook altijd.”



Vernimmen: “Ze is een keer op een feestje geweest. De betrokkene heeft aangegeven hier lid te willen worden.”

Crombag: “De universiteit houdt contact met de betrokkene, zij heeft daar ook een verklaring afgelegd. Verdere vragen over het contact met de betrokkene beantwoord ik liever niet gezien de privacy van de betrokkene. De TU Delft zal namens de betrokkene antwoorden.”

Met de late melding stelt de universiteit dat jullie het communicatieconvenant hebben geschaad. Op 24 februari 2017 wordt een student zonder kleding op straat aangetroffen en met onderkoelingsverschijnselen naar het ziekenhuis gebracht. Dit hebben jullie ook niet gemeld, waarom niet?

Vernimmen: “Het incident heeft plaatsgevonden buiten onze muren, zodat wij er niet meteen weet van hadden. Dit is via de gemeente bij ons terecht gekomen.”

Crombag: “Laten we voorop stellen dat als er wat gebeurt, we er alles aan doen om de TU daarvan op de hoogte te stellen. Inderdaad zijn we dit jaar een aantal keren tekort geschoten in het melden van deze incidenten.”

Jullie stonden al onder controle, het incident met het meisje was al gebeurd, dus jullie wisten dat het moest worden gemeld. Toch deden jullie dat niet.

Crombag: “Dat we het moesten melden was inderdaad duidelijk, maar we zijn zelf ook pas veel later door de gemeente op de hoogte gesteld.”

Hebben jullie het toen aan de universiteit doorgegeven?

Crombag: “Nee, dat dan weer niet. Dat is onze fout geweest, dat is erg kwalijk, ik kan er niks anders op zeggen. Het is nooit de bedoeling geweest om iets niet door te geven. We zijn niet bewust terughoudend naar de universiteit, ik denk dat het belangrijk is dit soort dingen direct te melden. We hebben het niet met opzet gedaan en het is een fout geweest die heel slecht is.”

Vandaag is bekend geworden wat de sancties zijn die de TU tegen jullie treft: geen bestuursmaanden en uitsluiting van activiteiten tijdens de Ontvangstweek. Wat vinden jullie van die straf?

Crombag: “Het is een zware sanctie voor de vereniging. Zoals we net al zeiden, we hebben een fout gemaakt en het is onze vereniging aan te rekenen. We nemen onze verantwoordelijkheid voor deze fout en daar moeten we zo goed mogelijk mee omgaan.”

Vernimmen: “We gaan intern kijken hoe we de bestuursmaanden opvangen. Daar zullen we komend jaar een oplossing voor zoeken. We hopen deze oplossing voor het einde van het collegejaar 2017/2018 gevonden te hebben, als de maanden van het bestuursjaar worden uitgekeerd.”

“De ontvangstweek staat iets eerder voor de deur. We moeten kijken hoe we toch onze nieuwe leden moeten binnenhalen. We zijn een vereniging met 2000 leden. Ik heb er vertrouwen in dat we met de hele vereniging een geslaagde ontvangstweek neerzetten.”

Je noemt het een zware sanctie. Terwijl een meisje een jaar studievertraging heeft opgelopen door wat er bij jullie is gebeurd.

Crombag: “Er zijn echt fouten gemaakt en vanuit dat oogpunt is de maatregel ook begrijpelijk. Ik vind het allereerst belangrijk hoe het met de betrokkene gaat en anderszijds moeten we naar de vereniging kijken.”

Vernimmen: “Laten we voorop stellen dat het een zware straf is, maar niet een té zware straf. De universiteit heeft ons een tweede kans gegund en die zullen we met beide handen aanpakken.”

Wat gaan jullie doen om dit te voorkomen?

Vernimmen: “We zijn de protocollen aan het updaten. We willen alle verenigingsactiviteiten op het gebied van veiligheid, gezondheid en maatschappelijke acceptatie optimaliseren door het verbeteren van protocollen en toezicht. Dit willen we elk half jaar updaten en laten controleren door een adviesorgaan. Verder zullen we kijken of we het communicatieconvenant kunnen aanscherpen zodat een volgend bestuur precies weet wat het moet doen. We gaan een reünistenorgaan opzetten, dat eens in de vier tot zes weken bij elkaar komt en dient als klankbord. We hebben een ander orgaan specifiek voor de kennismakingstijd dat precies op papier zet in welke ruimte welke mensen verantwoordelijk zijn. Voor de kennismakingstijdcommissie hebben we sollicitaties gehouden, zodat we zeker weten dat we met de hele vereniging dezelfde koers varen, want we gaan veranderingen doorvoeren.”

‘We zijn de protocollen aan het updaten, zullen een reünistenadviesorgaan opzetten en zetten op papier wie precies welke verantwoordelijkheden heeft in de KMT’

Wat houden die veranderingen in?

Crombag: “We staan als vereniging voor trots. Ik denk dat iedereen die hier rondloopt blij is en gelukkig om hier te komen en het erg naar zijn zin heeft. Dat willen we meer gaan benadrukken in onze nieuwe kennismakingstijd.”

Hoe staat het met jullie trots?

Crombag: “Ik ben nog steeds heel trots op de vereniging, alleen zeker niet trots op de fouten die we hebben gemaakt. Het is ons aan te rekenen en die fouten moeten niet gemaakt worden. Ik vind het vooral vervelend voor de betrokkene.”

Vernimmen: “De focus ligt nu vooral op wat gebeurd is. Gelukkig gaan er ook een heleboel dingen goed. Het is belangrijk dat we hiermee aan de slag gaan en zoveel mogelijk eerst afronden en dat we dan verder gaan. We gaan dingen verbeteren en zorgen dat het alleen nog maar goed gaat. Dan heb ik het over een kennismakingstijd, maar ook over een feest, en volgend jaar bij het lustrum speelt veiligheid ook een grote rol. Hopelijk kunnen we volgend jaar terugblikken op een jaar waarin alles goed is gegaan en waar trots de boventoon voert.”

Roos van Tongeren / Redacteur