De VSSD maakt zich zorgen: faculteiten die blijven protesteren tegen de uniforme jaarindeling, vergeten de kwaliteit van het onderwijs.
Delen
De universiteit blijft in beweging. Aan alle kanten wordt er aan het onderwijs gesleuteld. Voornamelijk door de faculteiten, maar soms wil het college van bestuur een kwaliteitsverbetering doorvoeren. Dit ervaren veel faculteiten als ongewenste bemoeienis.
Dat geldt ook voor de invoering van een uniform blokkensysteem. De universiteit wil dat alle faculteiten per september 1999 hun leerstof aanbieden in vijf blokken van acht weken. Daardoor kunnen studenten makkelijker vakken volgen aan andere faculteiten, zodat zij zich breder kunnen ontwikkelen.
Maar, zoals iedere student in Delft aan den lijve ondervonden zal hebben: de meeste curriculumherzieningen worden niet erg goed voorbereid. Hoewel de uniforme jaarindeling ruim van tevoren is aangekondigd, en hoewel is meegedeeld dat alle faculteiten (zonder uitzondering) hun rooster moeten aanpassen, wil een aantal opleidingen er nog niet aan. Enige haast is echter geboden: een curriculumherziening schud je niet uit je mouw.
Voordelen
Vijf faculteiten werken al met de gewenste blokindeling. Anderen verweren zich, omdat ze niet alwéér een curriculumherziening willen doorvoeren. Maar er zijn voldoende argumenten die vóór de uniforme indeling pleiten.
* Een voorwaarde voor goed onderwijs is een rustige omgeving waarin studenten zich kunnen ontwikkelen. Nu heeft de arbeidsmarkt behoefte aan breed opgeleide ingenieurs. Het is dus niet gek dat de universiteit hierop wil inspelen en een milieu creëert waarin studenten aan deze vraag tegemoet kunnen komen.
* Afgelopen jaren is er aan de TU geëxperimenteerd met verschillende indelingen. De synchronisatie is een kristallisatie hiervan.
* Er wordt momenteel hard gewerkt aan een nieuwe opzet van de vakken analyse, lineaire algebra en mechanica, bestemd voor alle opleidingen. De opzet gaat uit van een vijf-maal-acht indeling; opleidingen met een andere indeling komen dus hopeloos in de problemen.
* De nieuwe blokindeling is korter dan de ouderwetse vier-keer-tien. De studie wordt overzichtelijker gemaakt en het aantal tentamenmomenten neemt toe. Dit is – met de toegenomen prestatiedruk – verstandig. Studenten kunnen zich per periode op minder tentamens concentreren, waardoor het rendement toeneemt.
Deadline
De deadline voor de uniforme jaarindeling is over 18 maanden. Er zijn opleidingen die nog met hervormen moeten beginnen. Ik voorspel dat zij in het volgende collegejaar pas echt wakker worden en dan als een bezetene gaan omvormen. De kans en tijd om in alle rust een goed curriculum te ontwikkelen – metdaarin verwerkt de laatste ontwikkelingen op het vakgebied – worden verspeeld, omdat men het belangrijker vindt te protesteren tegen het hoofdgebouw.
De onderwijsdirecteuren beseffen te weinig dat goed onderwijs iets dynamisch is dat zich voortdurend blijft ontwikkelen. In plaats van deze kans met beide handen aan te grijpen, laten ze de boel versloffen tot de deadline nadert. En gaan vervolgens weer met het bekende ad-hoc beleid vier lesperiodes over vijf verknippen, omdat ze anders hun budget kwijtraken.
Gaat een topuniversiteit op deze manier de eenentwintigste eeuw tegemoet?
Ino Paap
(de auteur is commissaris onderwijs van de VSSD)
De universiteit blijft in beweging. Aan alle kanten wordt er aan het onderwijs gesleuteld. Voornamelijk door de faculteiten, maar soms wil het college van bestuur een kwaliteitsverbetering doorvoeren. Dit ervaren veel faculteiten als ongewenste bemoeienis.
Dat geldt ook voor de invoering van een uniform blokkensysteem. De universiteit wil dat alle faculteiten per september 1999 hun leerstof aanbieden in vijf blokken van acht weken. Daardoor kunnen studenten makkelijker vakken volgen aan andere faculteiten, zodat zij zich breder kunnen ontwikkelen.
Maar, zoals iedere student in Delft aan den lijve ondervonden zal hebben: de meeste curriculumherzieningen worden niet erg goed voorbereid. Hoewel de uniforme jaarindeling ruim van tevoren is aangekondigd, en hoewel is meegedeeld dat alle faculteiten (zonder uitzondering) hun rooster moeten aanpassen, wil een aantal opleidingen er nog niet aan. Enige haast is echter geboden: een curriculumherziening schud je niet uit je mouw.
Voordelen
Vijf faculteiten werken al met de gewenste blokindeling. Anderen verweren zich, omdat ze niet alwéér een curriculumherziening willen doorvoeren. Maar er zijn voldoende argumenten die vóór de uniforme indeling pleiten.
* Een voorwaarde voor goed onderwijs is een rustige omgeving waarin studenten zich kunnen ontwikkelen. Nu heeft de arbeidsmarkt behoefte aan breed opgeleide ingenieurs. Het is dus niet gek dat de universiteit hierop wil inspelen en een milieu creëert waarin studenten aan deze vraag tegemoet kunnen komen.
* Afgelopen jaren is er aan de TU geëxperimenteerd met verschillende indelingen. De synchronisatie is een kristallisatie hiervan.
* Er wordt momenteel hard gewerkt aan een nieuwe opzet van de vakken analyse, lineaire algebra en mechanica, bestemd voor alle opleidingen. De opzet gaat uit van een vijf-maal-acht indeling; opleidingen met een andere indeling komen dus hopeloos in de problemen.
* De nieuwe blokindeling is korter dan de ouderwetse vier-keer-tien. De studie wordt overzichtelijker gemaakt en het aantal tentamenmomenten neemt toe. Dit is – met de toegenomen prestatiedruk – verstandig. Studenten kunnen zich per periode op minder tentamens concentreren, waardoor het rendement toeneemt.
Deadline
De deadline voor de uniforme jaarindeling is over 18 maanden. Er zijn opleidingen die nog met hervormen moeten beginnen. Ik voorspel dat zij in het volgende collegejaar pas echt wakker worden en dan als een bezetene gaan omvormen. De kans en tijd om in alle rust een goed curriculum te ontwikkelen – metdaarin verwerkt de laatste ontwikkelingen op het vakgebied – worden verspeeld, omdat men het belangrijker vindt te protesteren tegen het hoofdgebouw.
De onderwijsdirecteuren beseffen te weinig dat goed onderwijs iets dynamisch is dat zich voortdurend blijft ontwikkelen. In plaats van deze kans met beide handen aan te grijpen, laten ze de boel versloffen tot de deadline nadert. En gaan vervolgens weer met het bekende ad-hoc beleid vier lesperiodes over vijf verknippen, omdat ze anders hun budget kwijtraken.
Gaat een topuniversiteit op deze manier de eenentwintigste eeuw tegemoet?
Ino Paap
(de auteur is commissaris onderwijs van de VSSD)
Comments are closed.