Verkrachting van studenten op agenda gemeente en TU

De gemeenteraadsfracties van Stip en de PvdA hebben burgemeester en wethouders (b&w) schriftelijke vragen gesteld over verkrachting van studenten. Aanleiding vormt onderzoek van Amnesty International waaruit blijkt dat elf procent van de vrouwelijke en één procent van de mannelijke studenten is verkracht is tijdens de studietijd.

Onder verkrachting verstaat Amnesty alle vormen van het lichaam binnendringen zonder toestemming, bijvoorbeeld met de penis, vingers of een voorwerp. Er hoeft niet altijd geweld aan te pas te komen. Zo staat het ook in een wetswijziging die eraan komt.

Zorgen
Stip en de PvdA maken zich zorgen over ‘de geestelijke gesteldheid van studenten in Delft’. Zij vinden dat iedereen in Delft zich veilig hoort te voelen. Daarom willen ze van b&w weten wat het doet om ‘verkrachtingen tegen te gaan en bespreekbaar te maken’. Welke rol spelen scholen, waaronder de universiteit, bijvoorbeeld bij ‘voorlichting omtrent instemming bij seksuele handelingen’?

‘Onze verenigingen moeten stappen maken’

De studentenraad (sr) stelde deze week soortgelijke vragen aan het college van bestuur (cvb) van de TU Delft. Wat is de rol van de TU bij ondersteuning voor slachtoffers en bij cultuurverandering, vroeg raadslid Marijn Roelvink. Ook zij stelde breder overleg voor, met de gemeente, maar ook met studie- en studentenverenigingen. Verder opperde zij betere voorlichting, tijdens de eerste collegeweken of de OWee en duidelijkere meldings- en klachtenprocedures. “We moeten het taboe doorbreken en momentum creëren voor structurele verandering.”

Cultuurverandering
In een eerste reactie vertelde cvb-lid Rob Mudde de studentenraad dat hij inmiddels met Amnesty over het onderwerp heeft gesproken. Hij is voorstander van voorlichting rond de start van het collegejaar en het verbeteren van de vindbaarheid van hulp op de universiteit.

Verder spreekt ook hij van de noodzaak van cultuurverandering. Mudde heeft Amnesty aangeraden zo snel mogelijk in de haarvaten van het studentenleven te raken. “Dit moet niet bij een discussie tussen ons blijven, we moeten dit echt onder studenten brengen. Onze verenigingen moeten stappen maken.” Volgens Mudde gaat het vaak mis in ‘de kennissensfeer’. “Veel dingen gebeuren omdat het traditie is, maar het is geen 1950 meer. Daders kunnen zich niet verschuilen achter ‘ik had iets op’. Je blijft altijd verantwoordelijk voor je eigen gedrag.”

Door Saskia Bonger en Marjolein van der Veldt