Verkoopcursus van een hip presentatiekanon

Toch is er bij de faculteit Technische Bestuurskunde en Management een groepje fanatiekelingen bijeen gekomen voor een ingelast avondcollege IM3, van de vakgroep management of technology. Onopgemerkt sluiten we ons bij hen aan.

Vijfentwintig jongemannen en één meisje, duidelijk herkenbaar aan de roze outfit, stromen de collegezaal binnen. Pennen en kladblokken worden enthousiast tevoorschijn gehaald en in verschillende soorten Engels wordt opgewekt gelachen. Vooraan staan drie mannen te zweten om een beamer aan de praat te krijgen. De grootste van hen is in een net pak gestoken en heeft zijn mobiele telefoon aan een oranje keycord om zijn nek hangen. De portier kent de beamerproblematiek en kijkt lijdzaam toe. Als de Powerpoint-presentatie eindelijk in beeld verschijnt, slaakt de derde een zucht, om vervolgens zijn gastspreker te introduceren.

In de tempel van het procesmanagement staat vanavond Jeroen van Seeters. Van Seeters is strategy director van Hill Knowlton. DSM, Kellogg’s, Pepsi en Lego vullen de portefeuille van de hippe communicatiedeskundige. Hij komt de zaal uitleggen hoe je biotechnologie verkoopt. Al snel is duidelijk dat hier een geoefende vertelmachine aan het woord is. Met veel gevoel voor intonatie en mimiek bespeelt hij het gewillige publiek. Als hij nadenkt glijdt zijn linkerhand met getrainde nonchalance van zijn broekzak naar zijn kin, om vervolgens zijn armen over elkaar te slaan. De TB’ers weten niet waar ze het moeten zoeken. Langzaam zakken ze onderuit en laten alles over zich heen komen. Aantekeningen worden niet meer gemaakt.

De wereld van Van Seeters zit als volgt in elkaar. Aan de ene kant zijn er de producenten uit de biotechnologische sector. Technische mensen met oog voor R&D en een voorliefde voor de genetisch gemodificeerde natuur. Aan de andere kant zet Van Seeters de rest van de wereld. Investeerders, politici, consumenten, actievoerders en journalisten, die het gesleutel aan Gods natuur bij voorbaat verdacht vinden. Belangrijk is hun kennisniveau vooral niet te overschatten, waarschuwt Van Seeters. “There are so many non-techies out there.”

Wanneer de eerste groep zijn producten wil verkopen aan de tweede, heeft hij mannen als Van Seeters nodig. Mannen die een verhaal simpel en overtuigend kunnen brengen. Mannen met een licence to operate, die desnoods de hand vasthouden van de juiste personen op het moment dat zij hun beslissingen nemen.

Toch krijgen we Van Seeters tijdens de vragenronde aan het schrikken met the M-word: “Hey, we don’t manipulate anything.” Genetici modificeren en Van Seeters gaat er graag in mee. “I want to be a believer.” En ja, Van Seeters drinkt alleen nog maar Pepsi.

Wij willen ook strategiegrootmeester worden. Waar kun je het anders hebben over de go-get-‘m-tiger-attitude, de when-the-shit-hits-the-fan-paradox of Jip and Janneke-language?

Stan en Sander

Zo halverwege januari studeert Delft traditiegetrouw voor de tentamens. Faculteiten zijn verlaten, terwijl de bieb uit zijn voegen barst. Toch is er bij de faculteit Technische Bestuurskunde en Management een groepje fanatiekelingen bijeen gekomen voor een ingelast avondcollege IM3, van de vakgroep management of technology. Onopgemerkt sluiten we ons bij hen aan.

Vijfentwintig jongemannen en één meisje, duidelijk herkenbaar aan de roze outfit, stromen de collegezaal binnen. Pennen en kladblokken worden enthousiast tevoorschijn gehaald en in verschillende soorten Engels wordt opgewekt gelachen. Vooraan staan drie mannen te zweten om een beamer aan de praat te krijgen. De grootste van hen is in een net pak gestoken en heeft zijn mobiele telefoon aan een oranje keycord om zijn nek hangen. De portier kent de beamerproblematiek en kijkt lijdzaam toe. Als de Powerpoint-presentatie eindelijk in beeld verschijnt, slaakt de derde een zucht, om vervolgens zijn gastspreker te introduceren.

In de tempel van het procesmanagement staat vanavond Jeroen van Seeters. Van Seeters is strategy director van Hill Knowlton. DSM, Kellogg’s, Pepsi en Lego vullen de portefeuille van de hippe communicatiedeskundige. Hij komt de zaal uitleggen hoe je biotechnologie verkoopt. Al snel is duidelijk dat hier een geoefende vertelmachine aan het woord is. Met veel gevoel voor intonatie en mimiek bespeelt hij het gewillige publiek. Als hij nadenkt glijdt zijn linkerhand met getrainde nonchalance van zijn broekzak naar zijn kin, om vervolgens zijn armen over elkaar te slaan. De TB’ers weten niet waar ze het moeten zoeken. Langzaam zakken ze onderuit en laten alles over zich heen komen. Aantekeningen worden niet meer gemaakt.

De wereld van Van Seeters zit als volgt in elkaar. Aan de ene kant zijn er de producenten uit de biotechnologische sector. Technische mensen met oog voor R&D en een voorliefde voor de genetisch gemodificeerde natuur. Aan de andere kant zet Van Seeters de rest van de wereld. Investeerders, politici, consumenten, actievoerders en journalisten, die het gesleutel aan Gods natuur bij voorbaat verdacht vinden. Belangrijk is hun kennisniveau vooral niet te overschatten, waarschuwt Van Seeters. “There are so many non-techies out there.”

Wanneer de eerste groep zijn producten wil verkopen aan de tweede, heeft hij mannen als Van Seeters nodig. Mannen die een verhaal simpel en overtuigend kunnen brengen. Mannen met een licence to operate, die desnoods de hand vasthouden van de juiste personen op het moment dat zij hun beslissingen nemen.

Toch krijgen we Van Seeters tijdens de vragenronde aan het schrikken met the M-word: “Hey, we don’t manipulate anything.” Genetici modificeren en Van Seeters gaat er graag in mee. “I want to be a believer.” En ja, Van Seeters drinkt alleen nog maar Pepsi.

Wij willen ook strategiegrootmeester worden. Waar kun je het anders hebben over de go-get-‘m-tiger-attitude, de when-the-shit-hits-the-fan-paradox of Jip and Janneke-language?

Stan en Sander