Verdeeldheid over tijdelijke aanstelling wetenschappers

In een recente vergadering van de ondernemingsraad (or) was er weinig enthousiasme voor het idee om nieuw wetenschappelijk personeel (wp) maximaal vijf jaar te laten wachten op de beslissing over een vaste aanstelling. Zoveel onzekerheid zou het ‘TU First’-gevoel niet bevorderen. Ook zouden docenten die zich niet met onderzoek bezig hielden en dus geen kans hadden om door te stromen naar een hogere functie, als tweederangs wp’ers zijn neergezet, die beter tijdig kunnen weggaan. Zo verjaag je goede docenten die een faculteit als Bouwkunde hard nodig heeft, luidde de kritiek.

De nota vertegenwoordigt nog niet het formele standpunt van het college van bestuur: dat neemt later deze maand een voorgenomen besluit. Het college geeft aan dat dat aanpassingen zal bevatten.

Drie or-leden van de commissie wp-beleid willen op persoonlijke titel hun kritiek wel toelichten. “De conceptnota gaat er te gemakkelijk van uit dat er iets schort aan de kwaliteit van veel wp’ers”, zegt Gerrie Hobbelman. “Daarvoor ontbreekt elke onderbouwing.” De Tenure Track, bedoeld om academische high potentials een uitzicht te bieden op een mooie loopbaan aan de universiteit, is in de ogen van or-lid Cor Kraaikamp op zich geen slecht idee, maar: “Tegenover de jaren zonder vast contract staat niet de garantie dat als je dan bent aangenomen je snel kunt doorstromen, zoals in Tilburg en Groningen het geval is.”

Elly Pauw is hoofd P&O van de faculteit Technische Natuurwetenschappen, waar de Tenure Track als een succes geldt. Ze schreef de conceptnota omdat decanen aandrongen op een rapport dat de belangrijkste bevindingen en ideeën uit eerdere rapporten over wp-personeelsbeleid zou bundelen. “Afgezien van die lange tijdelijke aanstelling voor nieuwe medewerkers, is alles wat ik voorstel normaal personeelsbeleid”, zegt Pauw. Ze wijst op recent onderzoek dat uitwijst dat veel wp’ers aan de TU Delft zich ergeren aan het feit dat slecht functionerende collega’s niet kritisch worden aangesproken. “Het aantal slechte beoordelingen ligt veel lager dan gerechtvaardigd is. Daarom is het lastig om met harde cijfers te komen.”

Het beeld van de zielige postdoc die snakt naar een vast contract klopt vaak niet, stelt Pauw. “Tenure Trackers zijn zelfverzekerde mensen die graag op verschillende plekken ervaring opdoen. Wat ik pas schandalig vind, is postdocs maar nieuwe tijdelijke aanstellingen blijven geven, terwijl je weet dat ze de kwaliteiten missen voor een succesvolle academische loopbaan. Soms horen mensen veel te laat dat ze nooit universitair hoofddocent zullen worden. Dat willen we voorkomen.” Pauw benadrukt dat ze niet streeft naar een universiteit van louter toppers. “Maar wel zoveel mogelijk. Dat past bij de internationale ambities van de TU Delft. We willen in de eredivisie spelen.”

In een recente vergadering van de ondernemingsraad (or) was er weinig enthousiasme voor het idee om nieuw wetenschappelijk personeel (wp) maximaal vijf jaar te laten wachten op de beslissing over een vaste aanstelling. Zoveel onzekerheid zou het ‘TU First’-gevoel niet bevorderen. Ook zouden docenten die zich niet met onderzoek bezig hielden en dus geen kans hadden om door te stromen naar een hogere functie, als tweederangs wp’ers zijn neergezet, die beter tijdig kunnen weggaan. Zo verjaag je goede docenten die een faculteit als Bouwkunde hard nodig heeft, luidde de kritiek.

De nota vertegenwoordigt nog niet het formele standpunt van het college van bestuur: dat neemt later deze maand een voorgenomen besluit. Het college geeft aan dat dat aanpassingen zal bevatten.

Drie or-leden van de commissie wp-beleid willen op persoonlijke titel hun kritiek wel toelichten. “De conceptnota gaat er te gemakkelijk van uit dat er iets schort aan de kwaliteit van veel wp’ers”, zegt Gerrie Hobbelman. “Daarvoor ontbreekt elke onderbouwing.” De Tenure Track, bedoeld om academische high potentials een uitzicht te bieden op een mooie loopbaan aan de universiteit, is in de ogen van or-lid Cor Kraaikamp op zich geen slecht idee, maar: “Tegenover de jaren zonder vast contract staat niet de garantie dat als je dan bent aangenomen je snel kunt doorstromen, zoals in Tilburg en Groningen het geval is.”

Elly Pauw is hoofd P&O van de faculteit Technische Natuurwetenschappen, waar de Tenure Track als een succes geldt. Ze schreef de conceptnota omdat decanen aandrongen op een rapport dat de belangrijkste bevindingen en ideeën uit eerdere rapporten over wp-personeelsbeleid zou bundelen. “Afgezien van die lange tijdelijke aanstelling voor nieuwe medewerkers, is alles wat ik voorstel normaal personeelsbeleid”, zegt Pauw. Ze wijst op recent onderzoek dat uitwijst dat veel wp’ers aan de TU Delft zich ergeren aan het feit dat slecht functionerende collega’s niet kritisch worden aangesproken. “Het aantal slechte beoordelingen ligt veel lager dan gerechtvaardigd is. Daarom is het lastig om met harde cijfers te komen.”

Het beeld van de zielige postdoc die snakt naar een vast contract klopt vaak niet, stelt Pauw. “Tenure Trackers zijn zelfverzekerde mensen die graag op verschillende plekken ervaring opdoen. Wat ik pas schandalig vind, is postdocs maar nieuwe tijdelijke aanstellingen blijven geven, terwijl je weet dat ze de kwaliteiten missen voor een succesvolle academische loopbaan. Soms horen mensen veel te laat dat ze nooit universitair hoofddocent zullen worden. Dat willen we voorkomen.” Pauw benadrukt dat ze niet streeft naar een universiteit van louter toppers. “Maar wel zoveel mogelijk. Dat past bij de internationale ambities van de TU Delft. We willen in de eredivisie spelen.”