Een grote lege polder, zo zag het land waar de TU nu staat eruit na de oorlog. De tentoonstelling Rise of a Campus laat zien hoe de universiteit van de stad naar de polder verplaatste. Vrijdag 1 december opent de tentoonstelling op de bovenste verdieping van de Aula.
Er wordt nog hard gewerkt om de tentoonstelling op tijd af te krijgen. (Foto's: Roos van Tongeren)
Een wandvullende stalen constructie die speciaal voor deze tentoonstelling is gemaakt staat bovenin de Aula. De laatste glazen platen worden in de constructie gezet, de schermen aangesloten, het laatste stof weggeveegd. De tentoonstelling is een van de eerste resultaten van een veel groter project om het erfgoed van de TU in beeld te brengen.
Als je van links naar rechts langs de muur loopt, loop je van de toekomst naar het verleden. “Dat hebben we gedaan omdat de oudste gebouwen het dichtst bij de stad staan en je aan het einde van de muur, ook het dichtst bij de stad staat”, aldus Jules Schoonman, een van de samenstellers van de tentoonstelling en medewerker van het Team Academisch Erfgoed van de Library.
“Eerst had ik moeite met de campus maar nu waardeer ik hem wel”, aldus Jules Schoonman.‘TNW vind ik mooi’
Schoonman, zelf in 2012 afgestudeerd aan Bouwkunde, is enthousiast geworden over het gebied. “Toen ik hier studeerde had ik moeite met de campus, het was altijd winderig en kaal”, vertelt hij. “Nu heb ik er waardering voor gekregen. Er zijn een paar mooie, geheime plekjes, zoals de groenstroken langs Sport&Cultuur. De aula vind ik een prachtig gebouw en ja, zelfs het oude TNW-gebouw vind ik mooi. De constructieve opbouw is zichtbaar, het is helder en oerdegelijk. Aan de gang zitten allerlei kamertjes waar ontzettend veel belangrijke dingen gebeuren, maar waar je geen idee van hebt. Dat heeft wat.”
Het oudste gebouw de universiteit in de Wippolder is het gebouw van Geodesie uit 1895, waar tot voor kort DUWO in huishield en tegenwoordig wordt gebruikt voor internationale studentenverenigingen. Daarna kwamen gebouwen zoals Rode Scheikunde, dat nu Bouwkunde huisvest. “Qua stijl lijken de gebouwen wel op elkaar, maar er zat geen samenhangend stedenbouwkundig plan achter”, vertelt Schoonman. “Er is niet één man die de campus heeft ontworpen en gebouwd.”
Van verspreid naar één geheel
Na de oorlog kwam er wel een stedenbouwkundig plan voor de campus. Het Mekelpark was ontworpen als grote laan, wat een soort Champs-Élysées gevoel moest geven. Studenten woonden in de stad. Daar kwam verandering in rond de jaren tachtig. De hogeschool werd een universiteit, onderzoek gebeurde meer met de computer, studentenaantallen groeiden. De campus moest meer één geheel worden. De eerste studentenwoningen verschenen op de campus.
“In de toekomst zal de campus steeds dichter worden”, denkt Schoonman. “De campus is groot opgezet met het idee dat het gemakkelijk kan uitbreiden en groeien. Daar zijn we nu mee bezig.” De expositie eindigt met de bouw van het andere Geodesie-gebouw, op de Thijssenweg. Dit gebouw wordt niet meer gebruikt voor de TU maar staat het verste weg van de stad.
De tentoonstelling is nog tot na de zomer te zien op de bovenste verdieping van de Aula. Andere exposities van het Erfgoedteam zijn bijvoorbeeld te zien in de Treasury van de bibliotheek en in het Teaching Lab. Schoonman hoopt dat hij in het nieuwe Pulse een expositie kan openen met studenten als gastcuratoren. “We zijn van plan een tentoonstelling over collecties te maken, want de TU veel verschillende collecties. En een tentoonstelling over standaardisatie.” Het uiteindelijke doel van het Erfgoedteam is om één website te hebben waar al het erfgoed is verzameld.
Heb je een vraag of opmerking over dit artikel?
delta@tudelft.nl
Comments are closed.