United Colors of Ariston 7

In Delft, football has also brought together people from many different nations, but not as opponents, but rather as teammates, teammates whose efforts on and off the football pitch recently earned us a glorious place in Ariston’s history books as ‘Champions of KNVB Class 6 J’.
Indeed, the players in the 7th team of Ariston ’80, TU Delft’s student football club, came from nations from across the globe, from Iran, Nigeria, Chile, Indonesia and Italy, France, Iceland, Sweden and Mexico, all proudly joining their Dutch teammates in donning Ariston’s famed rood en blauw jersey. At first glance this may seem like a shining example of TU Delft’s successful internationalization drive, but in truth our team’s success came from hard work, from two years of learning the lessons of life from different cultures. There were times when anxiety and despair got the better of us, yet a pillar of hope, a determination and belief in ourselves, kept us going. And so our disappointments became accomplishments, our struggles triumphs: Champions of KNVB Class 6 J!
By any measure this is an impressive feat for a ‘student’ team assembled by chance and circumstance, playing in a Dutch amateur league against opponents from established clubs who, unlike us, often grew up playing together at their clubs. In contrast, our team of global citizens, had to quickly make the best out of our very different playing styles, attitudes and approaches to the game.
Despite of our differences of race, religion and creed, we played together as one. So what were the secrets of our team’s success? And how is our team’s success analogous to the success of the university’s wider internationalization process?
First, as solid as the grassy ground we played on, was our immediate respect for one another, a tolerance for one another’s differences and ‘foreignness’, from which friendships both on and off the field were cultivated. Off the field of play, our many team bonding sessions – dinners and social night outs – helped establish the ideals of trust, friendship and mutual respect among us, which eventually translated into resounding success on the football pitch.
This is how you build a united team, this is how you build a united, truly integrated university. You compete, play, laugh and struggle together. You literally and figuratively sit at the same table, shoulder to shoulder, learning from and rejoicing in each other’s differences.
Our experience, the remarkable success of our randomly assembled team of internationals brought together by the common bond of football, not only serves as a lesson for the university and its internationalization process, but also as a lesson for world football and its legions of supporters, which is all too often plagued by racism and xenophobia.
As the countdown to the South African fiesta continues, the boys of Ariston 7 will be the first among many to join the world in sounding the vuvuleza (trumpets) and heeding the Zulu calls to unite and celebrate ibhola lethu (the spirit of football).

Bemgba Nyakuma, from Nigeria, is a second-year MSc student at the Faculty of Applied Sciences. He can be contacted at: b.b.nyakuma@student.tudelft.nl

Niemand kreeg het warmer op het Delft Politics debat dan CDA’er Jan Jacob van Dijk, die zich gedwongen zag het kabinetsbeleid op studieterrein te verdedigen. Delft Politics was het politieke debat dat als onderdeel van de Owee-week donderdagmiddag werd gehouden in een snikhete circustent. Korte broeken, blote jurkjes, wapperende programmaboekjes en T-shirts als zweetdoekjes. Niettemin hadden de meeste mensen op het podium gekozen voor jasje-dasje. Behalve Mei Li Vos dan, die zich in een Delftsblauw jurkje had gehuld.
Journalist Nico Jouwe stelde de politici voor: Jasper van Dijk (SP), Jan Jacob van Dijk (CDA), Boris van der Ham (D66), Mei Li Vos (PvdA) en lokaal politicus en TU student Job Veldman (Stip). Thema van het debat: wat gaan zij voor jullie doen, en hoe verder met het hoger onderwijs.
Na wat slappe stellingen zoals ‘Meer geld voor technische universiteiten’ en ‘Stop studies met een lage kans op werk’ of ‘Een Delftse 6 is beter dan een Amsterdamse 8’ kwam er wat meer actie in de tent toen het over de ‘harde knip’ (tussen bachelor en masterstudie) ging en over financiering van een tweede studie.
‘De harde knip is een goed idee’, luidde de stelling waarover de heren Van Dijk (CDA en SP) in debat gingen. Jan Jacob van Dijk (CDA), behalve Kamerlid deeltijdhoogleraar aan de VU, verdedigde de stelling. Een harde knip, zo stelde hij, vergroot de vrijheid van de student omdat die na een afgeronde bachelor overal verder zijn master kan volgen. Jasper van Dijk (SP) kreeg het eerste applaus van de middag door te stellen dat het CDA studenten onderschat en betuttelt. Het publiek kwam met het voorbeeld van studenten die, doordat ze twee vakken van hun bachelor verwijderd waren, een jaar verliezen met wachten op de volgende instroom.
Onder druk begon Van Dijk (CDA) te wijken. Bij niet-relevante vakken (welke zijn dat?) zouden studenten toch alvast mogen beginnen, en er zouden ook meer instapmomenten moeten komen. Zijn opponent merkte op dat Den Haag daar niet over gaat.
Over de stelling ‘Er moet extra studiefinanciering komen voor een tweede studie’ kwam Van Dijk (CDA) tegenover Boris van der Ham te staan. De laatste wilde de stelling wel verdedigen omdat hij de recente maatregel van het kabinet van extra collegegeld voor tweede studie ‘onzinnig’ vond. Van Dijk verdedigde de maatregel door te stellen dat de overheid voor iedere student een studie wil betalen, maar na het afronden van de master komt studie voor rekening van de student zelf. Dat het in praktijk niet zo rechtlijnig gaat bleek uit de reactie van een student die nu met afstuderen wachtte tot hij met zijn tweede studie ook zover was. Dat mag dan weer wel.