Tussenstand

De vrijheid en flexibiliteit zijn ook fijn, zeker als je drie kinderen hebt zoals ik. En het is leuk om tussen mallotige onderzoekers te zitten. Je moet gestoord zijn om te promoveren. Iedereen hier duikt heel diep in iets, om te begrijpen hoe het werkt. En iedereen wil weer iets anders weten. We zijn nerds.
Zelf onderzoek ik hoe energietransities geopolitiek beïnvloeden en vice versa. Ik zoek patronen daarin. Dat klinkt erg vaag. Het is ook zo breed. Ik blijf bewust op een hoog abstractieniveau. Ik moet niet gaan grasduinen in trends in Nederland, want dan verdwaal ik.
Laten we het hebben over wat concreets. Waterstof bijvoorbeeld. De westerse wereld wil af van olie vanwege het milieu en omdat ze voor haar energieaanvoer niet afhankelijk wil zijn van andere landen. Er wordt daarom veel gesproken over duurzame energie en waterstof als energiedrager. De vraag is hoe deze verandering van de grond komt en wat de geopolitieke gevolgen zijn.
Ik geloof niet dat het streven naar energieonafhankelijkheid alleen zal leiden tot energietransities – het overstappen van de ene energievorm naar de andere. Het idee dat landen zelfvoorzienend moeten worden, is achterhaald. Kijk naar de global community. De wereld bestaat uit meer dan landen alleen. Hij bestaat ook uit multinationals die grensoverschrijdend werken, lobbyen en politiek bedrijven om hun belangen te behartigen.
We zullen ook altijd op andere landen aangewezen blijven voor onze energie. Energie is elders namelijk veel makkelijker op te wekken. We gaan Nederland niet vol zetten met windmolens als men in de Sahara met zonnepanelen genoeg stroom kan opwekken om de hele wereld van elektriciteit te voorzien.
De Sahara is maar een voorbeeld. Ook IJsland zou een grote energieleverancier kunnen worden, met al die thermische bronnen daar. Rondom die plekken zal zich een hele nieuwe geopolitiek ontwikkelen. Daar worden de nieuwe oorlogen gevoerd om de aanvoerroutes van energie veilig te stellen. Vergelijk het maar met de huidige geopolitiek rondom olie of gas. Patronen veranderen maar langzaam.
Ook interessant is wat er straks met het Midden-Oosten gebeurt als we geen olie meer gebruiken. Dubai en Bahrein anticiperen daarop. Ze zijn aan het experimenteren met zonne-energie. Ze denken er zelfs aan om drijvende eilanden van zonnepanelen te maken. Dat soort trends volg ik. Het zijn boeiende ontwikkelingen.”

Naam: Ir. Wouter Pieterse (30)
Nationaliteit: Nederlandse
Promotor: Dr. Aad Correljé (Techniek, Bestuur en Management)
Onderwerp: De geopolitiek rondom energie
Tussenstand: Halverwege

“Betaald boeken lezen; wat wil je nog meer? Promoveren is heerlijk. De vrijheid en flexibiliteit zijn ook fijn, zeker als je drie kinderen hebt zoals ik. En het is leuk om tussen mallotige onderzoekers te zitten. Je moet gestoord zijn om te promoveren. Iedereen hier duikt heel diep in iets, om te begrijpen hoe het werkt. En iedereen wil weer iets anders weten. We zijn nerds.
Zelf onderzoek ik hoe energietransities geopolitiek beïnvloeden en vice versa. Ik zoek patronen daarin. Dat klinkt erg vaag. Het is ook zo breed. Ik blijf bewust op een hoog abstractieniveau. Ik moet niet gaan grasduinen in trends in Nederland, want dan verdwaal ik.
Laten we het hebben over wat concreets. Waterstof bijvoorbeeld. De westerse wereld wil af van olie vanwege het milieu en omdat ze voor haar energieaanvoer niet afhankelijk wil zijn van andere landen. Er wordt daarom veel gesproken over duurzame energie en waterstof als energiedrager. De vraag is hoe deze verandering van de grond komt en wat de geopolitieke gevolgen zijn.
Ik geloof niet dat het streven naar energieonafhankelijkheid alleen zal leiden tot energietransities – het overstappen van de ene energievorm naar de andere. Het idee dat landen zelfvoorzienend moeten worden, is achterhaald. Kijk naar de global community. De wereld bestaat uit meer dan landen alleen. Hij bestaat ook uit multinationals die grensoverschrijdend werken, lobbyen en politiek bedrijven om hun belangen te behartigen.
We zullen ook altijd op andere landen aangewezen blijven voor onze energie. Energie is elders namelijk veel makkelijker op te wekken. We gaan Nederland niet vol zetten met windmolens als men in de Sahara met zonnepanelen genoeg stroom kan opwekken om de hele wereld van elektriciteit te voorzien.
De Sahara is maar een voorbeeld. Ook IJsland zou een grote energieleverancier kunnen worden, met al die thermische bronnen daar. Rondom die plekken zal zich een hele nieuwe geopolitiek ontwikkelen. Daar worden de nieuwe oorlogen gevoerd om de aanvoerroutes van energie veilig te stellen. Vergelijk het maar met de huidige geopolitiek rondom olie of gas. Patronen veranderen maar langzaam.
Ook interessant is wat er straks met het Midden-Oosten gebeurt als we geen olie meer gebruiken. Dubai en Bahrein anticiperen daarop. Ze zijn aan het experimenteren met zonne-energie. Ze denken er zelfs aan om drijvende eilanden van zonnepanelen te maken. Dat soort trends volg ik. Het zijn boeiende ontwikkelingen.”