‘TU verweert zich slecht’

Hoon en spot vallen de universiteit inmiddels ten deel. Hoezo kenniseconomie? Misschien kan de universiteit zich beter hogeschool noemen. Ingenieur worden? Nu nog makkelijker! Tot zover een paar van de reacties.

Natuurlijk ligt het allemaal veel genuanceerder. Hans Tonino deed vanochtend zijn best op Twitter om de schade te beperken. De feiten, daar gaat het volgens hem om, niet om het napraten van berichten waarin context ontbreekt. Het is volgens hem niet waar dat programma’s minder zwaar worden; het is wel waar dat het rendement verbeterd wordt. Maar het leed is al geleden. Als zo’n media-storm eenmaal raast, is het heel lastig om de stroom negatieve berichten in te dammen. De enige kans is om ze snel, via grote media als ANP of NOS en met een rake soundbite te ontkrachten. Dan moet je dus wel een goed verhaal hebben én je moet het goed weten te verpakken. En dan nog blijft het behelpen.

Na de NRC-storm wreekt zich opnieuw het feit dat de TU Delft de corporate communicatie niet op orde heeft. De universiteit concentreert zich vooral op wetenschapsnieuws. En dat doen de voorlichters heel goed. Maar het verhaal van de universiteit zélf, waar staan we nou precies voor, waar gaan we heen, wat zijn onze doelen, hoe gaan we die bereiken – dat moet met eenzelfde professionaliteit naar buiten worden gebracht. En dat gebeurt niet. Dat soort nieuws is niet zozeer moeilijker om aan de man te brengen, zoals vaak wordt gedacht, het vraagt vooral een andere aanpak.

Ik hoop van harte dat mijn alma mater dit jaar het lek boven weet te krijgen. De goede naam heeft het afgelopen jaar harde klappen gekregen. Nog een paar en het is niet meer nodig om numeri fixi in te stellen – studenten lopen dan vanzelf met een boog om Delft heen.

Ir. Remco de Boer is directeur De Boer Communicatie – techniek & wetenschap, Amsterdam

 

Graphic designer and TU-alumnus Joop Steenkamer made the cover for Dr. Arjen Jansen’s PhD-thesis. “Steenkamer has a talent for producing single images which tell a whole story”, Jansen explains. In this case: technology powered by human muscles. Jansen started his research in the mid 1990’s when only a few of these gadgets were around. Lately he did another quick search and found more than 200 human powered gadgets: torches, radio’s, generators, shavers, calculators or a combination of a number of these. Contrary to what many people think, and to what the green background colour seems to suggest, human powered devices are not generally more environmentally friendly, although they can be. The main benefit of human powered devices is the lower cost over the product’s lifetime, since you don’t need to keep buying batteries to have it work. “If you’d mention the price of the batteries used over its lifetime on a product, people might well prefer a human powered version”, says Jansen. He thinks that human powered flashlights, radio’s and also mobiles phones (still under development) are the best choice for emergency packages.

Arjen Jansen, ‘Human Power empirically explored’, 18 January 2011, PhD supervisor Prof. A.L.N. Stevels (Industrial Design Engineering)

korvingr@micso.fr:

Een prima verhaal, alleen die laatste alinea is vreemd. Wat bedoelt deze eminente ingenieur hier? In wat ongemakkelijk Nederlands, een lek dicht je immers en brengt het niet boven water, lijkt het of de TU wat te verbergen heeft. Weet de heer De Boer misschien meer? Of heeft hij gelukkig meer verstand van Techniek dan van communicatie?