Wetenschappers van Industrieel Ontwerpen gaan Chinezen helpen bij het opzetten van een proefrecyclingfabriekvoor consumentenelektronica in Peking.
Delen
China is in korte tijd een dumpmarkt geworden voor printplaten en bekabeling uit consumentenelektronica van Europa en de Verenigde Staten. Om negatieve milieugevolgen van deze E-waste terug te dringen, gaven prof. Ab Stevels en Jaco Huisman van Industrieel Ontwerpen afgelopen week les in de Nederlandse manier van recyclen in Peking, aan de Tsjinghua Universiteit.
“Chinezen fikken de PVC gewoon van koperen kabels af in het open veld, om het koper te kunnen hergebruiken”, beschrijft Huisman de milieuproblematiek. “En edelmetalen uit printplaten logen ze uit met sterke zuren, die ze gewoon het milieu in laten lekken. Er ontstaan daardoor steeds meer gezondheidsproblemen.”
Huisman promoveerde vorig jaar op een methode om de milieukosten van elektronicahergebruik te berekenen. Hij leert de Chinezen nu hoe ze de hergebruikketen gesloten kunnen houden, dus met zo weinig mogelijk emissie van schadelijke stoffen. En hoe voor zo weinig mogelijk geld zoveel mogelijk milieuwinst is te halen. Huisman wordt daarbij ondersteund door Philips en het ministerie van VROM.
Zijn prof., Ab Stevels, gaat tien weken naar Peking om aan de Tsjinghua Universiteit Chinezen op te leiden in de recycling van consumentenelektronica. De samenwerking met de Chinezen zou binnen ongeveer een jaar moeten resulteren in een proeffabriek. Hierbij wordt Delftse recyclingkennis met Chinese handen verder ontwikkeld.
China kan de bijles goed gebruiken. Het land is namelijk hard op weg ’s werelds grootste recyclingmarkt te worden. “Arbeidskrachten zijn er goedkoop en juist recycling van consumentenelektronica vraagt veel handwerk voor demontage”, zegt Huisman. “Bovendien heeft het land door zijn sterk groeiende economie behoefte aan veel grondstoffen. Wij leren de Chinezen nu hoe ze met zo weinig mogelijk milieuschade zoveel mogelijk waardevolle materialen kunnen hergebruiken.”
Op het gebied van recyclingtechniek is ons land nog wel steeds een ‘gidsland’. Nederland was het eerste land met een deugdelijk systeem voor hergebruik van consumentenelektronica. Dit wordt nu gefinancierd met de verwijderingsbijdrage, die in 1998 werd ingesteld. Als gevolg van dit vroeg ingezette beleid is ook Delfts onderzoek aan recyclingtechniek, zoals van prof. Markus Reuter van de sectie grondstoffentechnologie en TNO, wereldwijd bekend.
Een nieuwe Europese wet gebiedt nu vanaf augustus 2005 dat iedere EU-lidstaat een inzamelsysteem moet hebben, waarbij 65 procent van de massa van een apparaat wordt hergebruikt. Maar op Nederland, België en de Scandinavische landen na bestaat nergens een deugdelijke centrale inzameling. “Zelfs in Duitsland is het nog een rommeltje”, zegt Huisman, die ook recycleles in EU-lidstaten geeft. “Er is geen centrale inzameling, er zijn alleen wat losse bedrijfjes. In landen als Italië is het veel erger. Het gaat die landen nooit lukken om de nieuwe Europese norm in één jaar te halen.” (RZ)
China is in korte tijd een dumpmarkt geworden voor printplaten en bekabeling uit consumentenelektronica van Europa en de Verenigde Staten. Om negatieve milieugevolgen van deze E-waste terug te dringen, gaven prof. Ab Stevels en Jaco Huisman van Industrieel Ontwerpen afgelopen week les in de Nederlandse manier van recyclen in Peking, aan de Tsjinghua Universiteit.
“Chinezen fikken de PVC gewoon van koperen kabels af in het open veld, om het koper te kunnen hergebruiken”, beschrijft Huisman de milieuproblematiek. “En edelmetalen uit printplaten logen ze uit met sterke zuren, die ze gewoon het milieu in laten lekken. Er ontstaan daardoor steeds meer gezondheidsproblemen.”
Huisman promoveerde vorig jaar op een methode om de milieukosten van elektronicahergebruik te berekenen. Hij leert de Chinezen nu hoe ze de hergebruikketen gesloten kunnen houden, dus met zo weinig mogelijk emissie van schadelijke stoffen. En hoe voor zo weinig mogelijk geld zoveel mogelijk milieuwinst is te halen. Huisman wordt daarbij ondersteund door Philips en het ministerie van VROM.
Zijn prof., Ab Stevels, gaat tien weken naar Peking om aan de Tsjinghua Universiteit Chinezen op te leiden in de recycling van consumentenelektronica. De samenwerking met de Chinezen zou binnen ongeveer een jaar moeten resulteren in een proeffabriek. Hierbij wordt Delftse recyclingkennis met Chinese handen verder ontwikkeld.
China kan de bijles goed gebruiken. Het land is namelijk hard op weg ’s werelds grootste recyclingmarkt te worden. “Arbeidskrachten zijn er goedkoop en juist recycling van consumentenelektronica vraagt veel handwerk voor demontage”, zegt Huisman. “Bovendien heeft het land door zijn sterk groeiende economie behoefte aan veel grondstoffen. Wij leren de Chinezen nu hoe ze met zo weinig mogelijk milieuschade zoveel mogelijk waardevolle materialen kunnen hergebruiken.”
Op het gebied van recyclingtechniek is ons land nog wel steeds een ‘gidsland’. Nederland was het eerste land met een deugdelijk systeem voor hergebruik van consumentenelektronica. Dit wordt nu gefinancierd met de verwijderingsbijdrage, die in 1998 werd ingesteld. Als gevolg van dit vroeg ingezette beleid is ook Delfts onderzoek aan recyclingtechniek, zoals van prof. Markus Reuter van de sectie grondstoffentechnologie en TNO, wereldwijd bekend.
Een nieuwe Europese wet gebiedt nu vanaf augustus 2005 dat iedere EU-lidstaat een inzamelsysteem moet hebben, waarbij 65 procent van de massa van een apparaat wordt hergebruikt. Maar op Nederland, België en de Scandinavische landen na bestaat nergens een deugdelijke centrale inzameling. “Zelfs in Duitsland is het nog een rommeltje”, zegt Huisman, die ook recycleles in EU-lidstaten geeft. “Er is geen centrale inzameling, er zijn alleen wat losse bedrijfjes. In landen als Italië is het veel erger. Het gaat die landen nooit lukken om de nieuwe Europese norm in één jaar te halen.” (RZ)
Comments are closed.