Onderwijs

TU doet mee aan autorecycling

De TU Delft en Auto Recycling Nederland (ARN) zetten een kenniscentrum op voor hergebruik van automaterialen. De samenwerking moet leiden tot een centre of excellence voor autorecycling en scheidingsprocessen.

Het driejarige onderzoeksprogramma, dat volledig wordt gefinancierd door ARN, richt zich vooral op een kostenvermindering van de demontage en recycling. In 2015 moet volgens richtlijnen van de Europese Unie namelijk 95 procent van de autowrakken worden hergebruikt. Door de steeds complexere samenstelling van auto’s zijn de materialen echter maar moeilijk te scheiden. Met het huidige systeem kan 86 procent van het materiaal worden teruggewonnen.

Volgens dr.ir. N. Fraunholcz, werkzaam bij de sectie grondstoffenrecycling van Technische Aardwetenschappen, wordt een bruikbare definitie van ‘recyclebaarheid’ het eerste resultaat van het programma. ,,De vraag is natuurlijk hoe je dat begrip berekent, en hoe je dat gewenste percentage op verschillende typen auto’s kunt toepassen.”

Verder zal worden bekeken hoe kunststoffen het beste kunnen worden teruggewonnen. Fraunholcz: ,,Je kunt kunststof onderdelen handmatig demonteren, of het materiaal later weer uit de shredder filteren. Je kunt je voorstellen dat demontage van grote onderdelen soms beter is, want er treedt dan geen vervuiling van de kunststof op. De hogere demontagekosten zijn soms wel te verantwoorden. Dat soort aspecten moeten nog in kaart worden gebracht.”

Ook aan het eind van de rit blijft teveel afval over. ,,Na de verwerking rest er nog een hoop onbruikbaar gruis. Dit shredderafval kost ongeveer 250 gulden per ton. En een auto van duizend kilo levert al gauw 250 kilo van dit type afval op. We gaan daarom op zoek naar manieren om deze hoeveelheid restafval te verminderen.” (RO)

De samenwerking moet leiden tot een centre of excellence voor autorecycling en scheidingsprocessen. Het driejarige onderzoeksprogramma, dat volledig wordt gefinancierd door ARN, richt zich vooral op een kostenvermindering van de demontage en recycling. In 2015 moet volgens richtlijnen van de Europese Unie namelijk 95 procent van de autowrakken worden hergebruikt. Door de steeds complexere samenstelling van auto’s zijn de materialen echter maar moeilijk te scheiden. Met het huidige systeem kan 86 procent van het materiaal worden teruggewonnen.

Volgens dr.ir. N. Fraunholcz, werkzaam bij de sectie grondstoffenrecycling van Technische Aardwetenschappen, wordt een bruikbare definitie van ‘recyclebaarheid’ het eerste resultaat van het programma. ,,De vraag is natuurlijk hoe je dat begrip berekent, en hoe je dat gewenste percentage op verschillende typen auto’s kunt toepassen.”

Verder zal worden bekeken hoe kunststoffen het beste kunnen worden teruggewonnen. Fraunholcz: ,,Je kunt kunststof onderdelen handmatig demonteren, of het materiaal later weer uit de shredder filteren. Je kunt je voorstellen dat demontage van grote onderdelen soms beter is, want er treedt dan geen vervuiling van de kunststof op. De hogere demontagekosten zijn soms wel te verantwoorden. Dat soort aspecten moeten nog in kaart worden gebracht.”

Ook aan het eind van de rit blijft teveel afval over. ,,Na de verwerking rest er nog een hoop onbruikbaar gruis. Dit shredderafval kost ongeveer 250 gulden per ton. En een auto van duizend kilo levert al gauw 250 kilo van dit type afval op. We gaan daarom op zoek naar manieren om deze hoeveelheid restafval te verminderen.” (RO)

Redacteur Redactie

Heb je een vraag of opmerking over dit artikel?

delta@tudelft.nl

Comments are closed.