Opinie

TU Delft Marathon

Met acht collega’s van de faculteit TBM deden we in estafettevorm mee aan de marathon in Rotterdam, afgelopen zondag. Twee teams van vier man die de marathon gingen volbrengen, ieder dus tien kilometer.

Het vierde jaar op rij waren wij de enige TU Delft-aanwezigheid in het estafettestartvak. Dit jaar liepen we nog in een zelf bedrukt katoenen T-shirt. Dat kan beter dachten we, en met dit stukje wil ik u van deze branding opportunity doordringen: ook uw onderzoek kan wereldwijd op media-aandacht rekenen.
Ten eerste zijn daar de toeschouwers, overal en langs het hele parcours. Ook ik werd aangemoedigd alsof ik de volledige, heroïsche afstand zou lopen. Voelde ik me de eerste meters nog een beetje beschaamd – ik riep naar iedereen: ‘sorry, ik loop maar tien kilometer’ – al gauw besloot ik te genieten. Op mijn rug stond nu een bescheiden zelf geknutseld TU-logo, maar volgend jaar zal dat anders zijn. Uw onderzoek, plan of ontwerp, al dan niet driedimensionaal, past op onze outfit. We zijn bereid om nano-shirts te dragen, zonnecellen op ons hoofd, en demonstraties van dijkpatrouillegames op onze rug. De mogelijkheden zijn onbegrensd, wat ons betreft.
Maar er is meer dan de juichers langs de weg. Voor de wereldwijde media geldt niet alleen het parcours, maar ook het verhaal vooraf en nadien. We dachten om met de Superbus – als die dan af zou zijn – naar de start te komen. Als er vertraging optreedt in het gereedmaken van de Superbus, is de Nuna is ook goed, die schijnt sneller te zijn dan de Superbus. We zijn uiteraard ook bereid om met de hipste industriële ontwerpen op ons hoofd te lopen. Desnoods halen we op Plakkies de eindstreep. Wat ik wil zeggen: het maakt ons niet uit in tijden van herstructurering en bezuiniging. Nu, meer dan ooit, moeten we deze branding opportunity ten volle benutten en daarom vraag ik u: laat ons weten wat we voor u kunnen doen, tijdens de Rotterdamse marathon volgend jaar.

De Europese Commissie (EC) wil Nederland aanklagen als het de wet op de studiefinanciering niet aanpast. De onenigheid gaat over studiefinanciering voor Nederlandse studenten aan buitenlandse universiteiten. De regels zouden volgens de EC discriminerend zijn voor kinderen van migranten. Dat meldt het blad Transfer op zijn website. OCW bevestigt dit. Voordat iemand Nederlandse studiefinanciering mag meenemen naar een buitenlandse instelling, moet hij minimaal drie van de voorafgaande zes jaar hier hebben gewoond zodat hij aantoonbaar een band heeft met Nederland. Voor burgers uit andere EU-landen geldt echter de eis dat ze vijf jaar onafgebroken in Nederland verbleven. Als ze hier korter wonen, moeten zijzelf, hun ouders of hun geregistreerde partner minimaal 32 uur in de maand werken voordat ze studiefinanciering mogen aanvragen. Discriminatie, vindt de Europese Commissie.

Redacteur Redactie

Heb je een vraag of opmerking over dit artikel?

delta@tudelft.nl

Comments are closed.