Ambtenaren werken aan een voorstel om de 1,5 ton subsidie aan het Techniek Museum voor een periode te verdubbelen naar drie ton. Bij een eventueel exploitatietekort zou de universiteit deze tot maximaal twee ton moeten dekken.
Delen
br />
De universiteitsraad krijgt het voorstel binnenkort voorgelegd en zal volgens de geluiden in de wandelgangen waarschijnlijk akkoord gaan. Het voorstel, dat ook in betere huisvesting van de museumstaf voorziet, wordt begeleid door een ‘Nota Overgangsbeleid’ waarin de toekomstplannen van het museum uiteen worden gezet. De TU nam het Techniek Museum Delft vorig jaar weer onder haar vleugels nadat een poging tot verzelfstandiging was mislukt.
Achter de coulissen wordt nog steeds gewerkt aan de nasleep van die mislukking. Zo is onlangs bijna 1,5 ton terugbetaald aan ruim vijfhonderd obligatiehouders, die ooit geld in het museum staken. Het museum heeft nu een totale schuld van twee miljoen gulden; het staat voor 1,3 miljoen bij de universiteit in het krijt.
Onzeker is nog de hoogte van de omzetbelasting die moet worden afgedragen, zo blijkt uit de jaarrekening van 1994 opgemaakt door Moret Ernst & Young.
De jaarrekening is eigenlijk de financiële schoonmaak van een debâcle dat voortvloeide uit een complex conflict tussen stichtingen, bestuurders maar ook personen onderling. Dat ook de accountants kampen met het zicht op de materie en de boekhouding, mag blijken uit de vetregel ‘Geen accountantscontrole toegepast’, waarvan de vermogensopstelling vergezeld gaat.
Interessant is toelichting op de post ’te bestemmen middelen’, waarin wordt ingegaan op het geld dat ‘spin in het web’ prof. dr.ir. W.J. Beek claimt voor adviezen en arbeid; in totaal 420.000 gulden. Ook valt onder die post een bedrag van 4,5 ton, dat gedeeltelijk door ‘derden’ is geschonken. Van dat bedrag kan namelijk 2,5 ton teruggevorderd worden door de begunstigers ‘bij ontbinding van de Stichting Techniek Delft’. De post moet worden gelezen als boekhoudkundige reservering. (H.O.)
Ambtenaren werken aan een voorstel om de 1,5 ton subsidie aan het Techniek Museum voor een periode te verdubbelen naar drie ton. Bij een eventueel exploitatietekort zou de universiteit deze tot maximaal twee ton moeten dekken.
De universiteitsraad krijgt het voorstel binnenkort voorgelegd en zal volgens de geluiden in de wandelgangen waarschijnlijk akkoord gaan. Het voorstel, dat ook in betere huisvesting van de museumstaf voorziet, wordt begeleid door een ‘Nota Overgangsbeleid’ waarin de toekomstplannen van het museum uiteen worden gezet. De TU nam het Techniek Museum Delft vorig jaar weer onder haar vleugels nadat een poging tot verzelfstandiging was mislukt.
Achter de coulissen wordt nog steeds gewerkt aan de nasleep van die mislukking. Zo is onlangs bijna 1,5 ton terugbetaald aan ruim vijfhonderd obligatiehouders, die ooit geld in het museum staken. Het museum heeft nu een totale schuld van twee miljoen gulden; het staat voor 1,3 miljoen bij de universiteit in het krijt.
Onzeker is nog de hoogte van de omzetbelasting die moet worden afgedragen, zo blijkt uit de jaarrekening van 1994 opgemaakt door Moret Ernst & Young.
De jaarrekening is eigenlijk de financiële schoonmaak van een debâcle dat voortvloeide uit een complex conflict tussen stichtingen, bestuurders maar ook personen onderling. Dat ook de accountants kampen met het zicht op de materie en de boekhouding, mag blijken uit de vetregel ‘Geen accountantscontrole toegepast’, waarvan de vermogensopstelling vergezeld gaat.
Interessant is toelichting op de post ’te bestemmen middelen’, waarin wordt ingegaan op het geld dat ‘spin in het web’ prof. dr.ir. W.J. Beek claimt voor adviezen en arbeid; in totaal 420.000 gulden. Ook valt onder die post een bedrag van 4,5 ton, dat gedeeltelijk door ‘derden’ is geschonken. Van dat bedrag kan namelijk 2,5 ton teruggevorderd worden door de begunstigers ‘bij ontbinding van de Stichting Techniek Delft’. De post moet worden gelezen als boekhoudkundige reservering. (H.O.)
Comments are closed.