Tekentafeltalenten – Lichtpuntje voor kantoorwerkers

Een dag op kantoor kan behoorlijk vermoeiend zijn. Zo niet door de werkdruk, dan wel door de verlichting. “Die zit vaak ingebouwd en heeft maar één lichtsterkte”, weet De Vroome. Resultaat: oog- en hoofdklachten bij de mensen die eronder werken. De Vroome had daar wel zo haar gedachten bij. Wat een mazzel dat tussen de bedrijven die zich aansloten bij de IO-bachelor-eindprojecten van afgelopen zomer, kantoorverlichter Emmelkamp zat. Kleine uitdaging: per bedrijf kunnen twintig studenten zich inschrijven voor hun eindproject en er zijn gemiddeld 120 bachelor-afstudeerders per semester. “Tien minuten voordat de inschrijving opende, zat ik als een bezetene op F5 te drukken”, lacht De Vroome. Ze kwam erdoor, ontwierp haar ‘Dimple’ en scoorde een 9,5. Ondertussen doet ze de master Design for Interaction, waarin ze zich specialiseert in medische toepassingen.

Niet mis. “Nee, ik had het zelf ook totaal niet verwacht, al was ik in de technische uitwerking wel heel diep gegaan. Bovendien maakt mijn ontwerp gebruik van een bijzonder soort led-verlichting, en Emmelkamp bleek samen te werken met een bedrijf dat daarin gespecialiseerd is.” Een gelukstreffer dus. En niet met het minste resultaat: “Ik heb net al mijn rechten op mijn verslag uit handen gegeven, zodat de fabrikant de komende twee maanden onderzoek kan doen om het op de markt te brengen. Ik houd natuurlijk wel het auteursrecht. Vooralsnog verdien ik er dus niks aan, maar ik vind het een hele eer dat ze ermee aan de slag willen.”

Maar wat maakt ‘Dimple’ nou zo bijzonder? “Mijn armatuur bestaat uit een hoog en een laag deel”, vertelt De Vroome. “Het hoge gedeelte brandt altijd, maar verandert van lichtsterkte naarmate het lichter of donkerder wordt op de werkplek. Het lage gedeelte brandt op ‘moeilijke momenten’. Tijdens een lunchdip, bijvoorbeeld. Dan krijgt het licht een hogere kleurtemperatuur, en straalt blauwig uit. Dat werkt opwekkend.”

“I’m not necessarily saying that there will be a small Ice Age – just that there is still a lot about the climate we don’t properly understand,” Professor Salomon Kroonenberg states. “Take a look at the past fifty years: carbon dioxide has been on the rise throughout this whole period, but the temperature hasn’t. During about half of that period, the temperature actually dropped. And it has been doing so since 1998. This indicates that carbon dioxide isn’t the sole driving force behind the climate. The IPCC [Intergovernmental Panel on Climate Change ed.] couldn’t predict this temperature decline, so why should they be correct in predicting future warming?”
Kroonenberg believes we should focus more on other possible climate influences, like solar activity. The activity of the sun can be determined by counting its sunspots. These sunspots show up as dark areas on the sun’s surface and are caused by large eruptions of energy. Thus, the more sunspots that are visible, the higher the sun’s activity. “There was a small Ice Age, in which the world was colder than average, between approximately the 15th and 19th centuries, and most notably in the 17th century,” Kroonenberg explains. “This period happens to coincide with a period in which there were very little sunspots. For the past few years there have also hardly been any sunspots. Their number should have been on the rise again, because of the cyclic nature of the sun’s activity, but we still don’t see them. We don’t seem to understand the cycles of the sun yet. This is why I said we might well be heading for another small Ice Age.”
Still, Kroonenberg isn’t wholly opposed to the Copenhagen conference: “One of the main goals of the Kyoto Protocol and this new protocol is energy reduction. And I think this is very necessary indeed, simply because we are running out of fossil fuels. I just think that it’s wrong to emphasize a connection between saving energy and the climate. What if the climate doesn’t change as much as predicted? People might then think that all these energy-saving measures aren’t really necessary. But they are. Also, at the moment, they are broadly discussing two types of measures to prevent climate change: some save energy, but some cost energy. I don’t mind if measures that focus on saving energy might, as a side effect, help prevent climate change. But what about measures like pumping carbon dioxide underground? That both costs a lot of money and a lot of energy, even though we don’t know if it will be effective.”