Techniek is niet sexy!

Een open dag met een informatief praatje van de rector-magnificus? Niet doen! Hippe diskjockeys met gelikte praatjes en flitsende filmpjes, dát is tegenwoordig de manier om de boodschap dat ’techniek helemaal te gek is’ over te brengen.

Pieter Versluis, 6-vwo’er te Waddinxveen, belandde nietsvermoedend in de jong-snel-en-wild-valkuil door een open dag van de TU nieuwe stijl bij te wonen. Ik had de eer zijn groepsbegeleider te zijn. ,,Die advertentie in de Kijk van L&R met die gestroomlijnde Porsche trok mij wel aan, weet je wel”, vertelt Pieter me enthousiast, terwijl hij vol bewondering naar mijn trendy Delft Aerospace-trui kijkt.

Lucht- en ruimtevaarttechniek, zonder twijfel de studie met de meest sexy .rub achtergrond

naam, heeft als een van de eerste door hoe techniek aantrekkelijk gemaakt moet worden. Elk uur vertrekken er tijdens deze open dag busjes naar vliegveld Zestienhoven voor gratis demonstratievluchten.

Pieter maakt zich klaar voor zijn vlucht in een Cessna. ,,Ik heb gehoord dat we gave stunts gaan uithalen, ’t zal mij benieuwen of ik het binnen kan houden”, grapt hij naar de piloot, die zichtbaar baalt bij het zien van de zoveelste pretparkfreak van de dag. Bij terugkomst op de faculteit worden we verwelkomd door twee van oor tot oor glimlachende vakgroepmedewerkers die ons begeleiden naar de spiksplinternieuwe vluchtsimulator.

Mijn groepje staart geeuwend naar de rustig door de ruimte zoevende simulator. ,,Ik zei toch dat we er die laserlichten en die rookmachine op moesten zetten!”, fluistert de ene vakgroepmedewerker naar de andere, waarna hij snel de knop van de simulator op ‘standje achtbaan’ zet. Het apparaat stuitert prompt onder luid gejuich als een rodeostier van hot naar her.

In de pauze gaat Pieter in de computerruimte zitten om de promotie cd-rom van de faculteit te bekijken. ,,Dit is echt de gaafste studie die er is”, zegt hij vol ontzag, terwijl hij naar een afbeelding van een glimmende satelliet kijkt.

Ik kijk op vanaf mijn falende bewegingsvergelijking op het beeldscherm. Binnen een fractie van een seconde is mijn programmeerergernis omgeslagen in trots.

,,Kijk jij begrijpt het!”, zeg ik, terwijl ik hem een belonend klopje op de schouder geef.

,,Kan jij me misschien uitleggen wat de studie nu echt inhoudt”, vraagt Pieter.

,,De eerste tijd heb je het heel druk met mechanica en wiskunde, maar daarna zul je je richten op het echte pionierswerk: de lucht- en ruimtevaarttechniek.” Ik tracht de laatste woorden met dezelfde heroïsche toon uit te spreken, zoals ik me dat kan herinneren van het voor mij gebruikte wervingspraatje in ’96.

,,In welk jaar van de studie zit je?”

,,Het vierde, maar eigenlijk het derde.”

,,Wat voor vakken doe je dan zoal?”

Ik moet even nadenken.

,,Numerieke analyse, partiële differentiaal vergelijkingen, kansrekening en statistiek, mechanica III”, ik som de vakken snel en binnensmonds op, ‘en ruimtevaarttechiek III’, roep ik er achteraan in de hoop dat dit hem meer zal aanspreken.

Pieter valt even stil en vraagt vervolgens met bibberende stem: ,,Dus eigenlijk ben je de hele dag alleen maar sommetjes aan het maken?”

Ik kijk hem aan en zie achter hem een joelende groep pubers naar de vluchtsimulator rennen.

,,Ja Pieter, eigenlijk maak ik de hele dag alleen maar sommetjes.”

Techniek studeren is niet spannend, niet sociaal, niet sexy. Het offensief tegen het eeuwenoude slechte imago van de technische opleidingen is dan ook in volle hevigheid losgebarsten. Een open dag met een informatief praatje van de rector-magnificus? Niet doen! Hippe diskjockeys met gelikte praatjes en flitsende filmpjes, dát is tegenwoordig de manier om de boodschap dat ’techniek helemaal te gek is’ over te brengen.

Pieter Versluis, 6-vwo’er te Waddinxveen, belandde nietsvermoedend in de jong-snel-en-wild-valkuil door een open dag van de TU nieuwe stijl bij te wonen. Ik had de eer zijn groepsbegeleider te zijn. ,,Die advertentie in de Kijk van L&R met die gestroomlijnde Porsche trok mij wel aan, weet je wel”, vertelt Pieter me enthousiast, terwijl hij vol bewondering naar mijn trendy Delft Aerospace-trui kijkt.

Lucht- en ruimtevaarttechniek, zonder twijfel de studie met de meest sexy .rub achtergrond

naam, heeft als een van de eerste door hoe techniek aantrekkelijk gemaakt moet worden. Elk uur vertrekken er tijdens deze open dag busjes naar vliegveld Zestienhoven voor gratis demonstratievluchten.

Pieter maakt zich klaar voor zijn vlucht in een Cessna. ,,Ik heb gehoord dat we gave stunts gaan uithalen, ’t zal mij benieuwen of ik het binnen kan houden”, grapt hij naar de piloot, die zichtbaar baalt bij het zien van de zoveelste pretparkfreak van de dag. Bij terugkomst op de faculteit worden we verwelkomd door twee van oor tot oor glimlachende vakgroepmedewerkers die ons begeleiden naar de spiksplinternieuwe vluchtsimulator.

Mijn groepje staart geeuwend naar de rustig door de ruimte zoevende simulator. ,,Ik zei toch dat we er die laserlichten en die rookmachine op moesten zetten!”, fluistert de ene vakgroepmedewerker naar de andere, waarna hij snel de knop van de simulator op ‘standje achtbaan’ zet. Het apparaat stuitert prompt onder luid gejuich als een rodeostier van hot naar her.

In de pauze gaat Pieter in de computerruimte zitten om de promotie cd-rom van de faculteit te bekijken. ,,Dit is echt de gaafste studie die er is”, zegt hij vol ontzag, terwijl hij naar een afbeelding van een glimmende satelliet kijkt.

Ik kijk op vanaf mijn falende bewegingsvergelijking op het beeldscherm. Binnen een fractie van een seconde is mijn programmeerergernis omgeslagen in trots.

,,Kijk jij begrijpt het!”, zeg ik, terwijl ik hem een belonend klopje op de schouder geef.

,,Kan jij me misschien uitleggen wat de studie nu echt inhoudt”, vraagt Pieter.

,,De eerste tijd heb je het heel druk met mechanica en wiskunde, maar daarna zul je je richten op het echte pionierswerk: de lucht- en ruimtevaarttechniek.” Ik tracht de laatste woorden met dezelfde heroïsche toon uit te spreken, zoals ik me dat kan herinneren van het voor mij gebruikte wervingspraatje in ’96.

,,In welk jaar van de studie zit je?”

,,Het vierde, maar eigenlijk het derde.”

,,Wat voor vakken doe je dan zoal?”

Ik moet even nadenken.

,,Numerieke analyse, partiële differentiaal vergelijkingen, kansrekening en statistiek, mechanica III”, ik som de vakken snel en binnensmonds op, ‘en ruimtevaarttechiek III’, roep ik er achteraan in de hoop dat dit hem meer zal aanspreken.

Pieter valt even stil en vraagt vervolgens met bibberende stem: ,,Dus eigenlijk ben je de hele dag alleen maar sommetjes aan het maken?”

Ik kijk hem aan en zie achter hem een joelende groep pubers naar de vluchtsimulator rennen.

,,Ja Pieter, eigenlijk maak ik de hele dag alleen maar sommetjes.”