Opinie

Suck cunt live

Het thema van de 166e Dies Natalis was ‘De universiteit van morgen’. Hoogleraar informatica Inald Lagendijk hield een rede getiteld ‘Get real! Reflections on trustworthy virtuality’.

Volgens Inald denken veel studenten dat ‘something or someone that cannot be found on the internet does not exist.’ In plaats van zulke studenten in therapie te doen (electroshock, bijvoorbeeld . kijken of dat echt genoeg voor ze is), komt hij met een aanbeveling: ‘The university of tomorrow must obviously act upon this megatrend.’ Een waandenkbeeld van studenten die te veel tijd doorbrengen achter hun beeldscherm is blijkbaar een ‘megatrend’ waar de universiteit achteraan moet hollen. Gelukkig is er nog hoop, want ‘TU Delft can be found on Second Life, and therefore it does exist’, aldus Lagendijk.

Second Life . ik had eerlijk gezegd alweer verdrongen dat de TU Delft daar grond heeft gekocht. Ja, u leest het goed: gekocht. Er is ongeveer vierduizend euro uitgegeven, maar ‘dat is niets als je kijkt wat je ervoor terug krijgt’, aldus projectleider Igor Mayer bijna een jaar gelden in Delta. Dus ging ik maar eens kijken wat we ervoor terug hebben gekregen.

Eerst moest ik een account aanvragen en 34 MB aan software installeren, maar toen ging de wereld van Second Life voor mij open. Er wat voor een wereld! Second Life gebruikt graphics die vijftien jaar geleden misschien indrukwekkend waren, maar nu lachwekkend aandoen. De bewegingen van mijn alter ego zijn net zo soepel als Donkey Kong in de jaren tachtig. Het geheel heeft een groot Leisure Suit Larry-gehalte, en gezien het enorme aantal kavels met adult content zal dit wel geen toeval zijn.

De TU Delft zou twee kavels inrichten, waaronder ‘Delft Technical University’, een revolutionaire drijvende campus. Ik zal wel een digitale analfabeet met virtuele dyslexie zijn, maar ik kon in Second Life geen spoor van de TU Delft vinden. Zoekend op ‘university’ kwam ik wel de University of Southern Denmark en de Vrije Universiteit tegen, maar geen Harvard, Stanford, MIT of TU Delft. Ik ben even bij de virtuele VU langs geweest. Het deed denken aan een film waarin de hele mensheid door een biochemische ramp is uitgeroeid en je als enige overlevende in een verlaten stad rondloopt. Geen idee waar die tienduizenden gebruikers van Second Life zijn, maar niet op de universiteit. Opvallend was tevens dat de posters die bij de VU aan de muur hingen in het Nederlands waren, terwijl de Deense posters in het Deens waren. Niet dat het wat uitmaakt, want er was toch niemand om ze te lezen.

Dat er wel degelijk leven is in Second Life bleek toen ik me naar Free Sex Land begaf. Daar ontmoette ik X Rated kittycat Kanto en Fiorella Castaignede, die al copulerend (niet met mij) zei “I’m your little Italian whore.” Ook kwam ik iemand tegen die vroeg: “Wie kann man die Unterhosen ausziehen?” In het echt weet ik dat wel, maar in Second Life had ik geen idee.

Laten we wel wezen, Second Life is voor losers die geen first life hebben. Het is een blamage dat de TU Delft geld uitgeeft aan dit soort flauwekul. Iedereen in Second Life is druk bezig met neuken, en wij bouwen daar een drijvende campus.

Dap Hartmann is astronoom. Hij is werkzaam als docent bij de faculteit Techniek, Bestuur en Management

Het thema van de 166e Dies Natalis was ‘De universiteit van morgen’. Hoogleraar informatica Inald Lagendijk hield een rede getiteld ‘Get real! Reflections on trustworthy virtuality’. Volgens Inald denken veel studenten dat ‘something or someone that cannot be found on the internet does not exist.’ In plaats van zulke studenten in therapie te doen (electroshock, bijvoorbeeld . kijken of dat echt genoeg voor ze is), komt hij met een aanbeveling: ‘The university of tomorrow must obviously act upon this megatrend.’ Een waandenkbeeld van studenten die te veel tijd doorbrengen achter hun beeldscherm is blijkbaar een ‘megatrend’ waar de universiteit achteraan moet hollen. Gelukkig is er nog hoop, want ‘TU Delft can be found on Second Life, and therefore it does exist’, aldus Lagendijk.

Second Life . ik had eerlijk gezegd alweer verdrongen dat de TU Delft daar grond heeft gekocht. Ja, u leest het goed: gekocht. Er is ongeveer vierduizend euro uitgegeven, maar ‘dat is niets als je kijkt wat je ervoor terug krijgt’, aldus projectleider Igor Mayer bijna een jaar gelden in Delta. Dus ging ik maar eens kijken wat we ervoor terug hebben gekregen.

Eerst moest ik een account aanvragen en 34 MB aan software installeren, maar toen ging de wereld van Second Life voor mij open. Er wat voor een wereld! Second Life gebruikt graphics die vijftien jaar geleden misschien indrukwekkend waren, maar nu lachwekkend aandoen. De bewegingen van mijn alter ego zijn net zo soepel als Donkey Kong in de jaren tachtig. Het geheel heeft een groot Leisure Suit Larry-gehalte, en gezien het enorme aantal kavels met adult content zal dit wel geen toeval zijn.

De TU Delft zou twee kavels inrichten, waaronder ‘Delft Technical University’, een revolutionaire drijvende campus. Ik zal wel een digitale analfabeet met virtuele dyslexie zijn, maar ik kon in Second Life geen spoor van de TU Delft vinden. Zoekend op ‘university’ kwam ik wel de University of Southern Denmark en de Vrije Universiteit tegen, maar geen Harvard, Stanford, MIT of TU Delft. Ik ben even bij de virtuele VU langs geweest. Het deed denken aan een film waarin de hele mensheid door een biochemische ramp is uitgeroeid en je als enige overlevende in een verlaten stad rondloopt. Geen idee waar die tienduizenden gebruikers van Second Life zijn, maar niet op de universiteit. Opvallend was tevens dat de posters die bij de VU aan de muur hingen in het Nederlands waren, terwijl de Deense posters in het Deens waren. Niet dat het wat uitmaakt, want er was toch niemand om ze te lezen.

Dat er wel degelijk leven is in Second Life bleek toen ik me naar Free Sex Land begaf. Daar ontmoette ik X Rated kittycat Kanto en Fiorella Castaignede, die al copulerend (niet met mij) zei “I’m your little Italian whore.” Ook kwam ik iemand tegen die vroeg: “Wie kann man die Unterhosen ausziehen?” In het echt weet ik dat wel, maar in Second Life had ik geen idee.

Laten we wel wezen, Second Life is voor losers die geen first life hebben. Het is een blamage dat de TU Delft geld uitgeeft aan dit soort flauwekul. Iedereen in Second Life is druk bezig met neuken, en wij bouwen daar een drijvende campus.

Dap Hartmann is astronoom. Hij is werkzaam als docent bij de faculteit Techniek, Bestuur en Management

Redacteur Redactie

Heb je een vraag of opmerking over dit artikel?

delta@tudelft.nl

Comments are closed.