Studietips

Als je Ritzen duidelijk wilt maken dat je in vier jaar geen vak kunt leren, doe dat dan ook niet. Je kunt vandaag nog stoppen met studeren.

Of het nog steeds zo is weet ik niet, maar al in 1986 was het gebruikelijk om maanden voor elke tentamenperiode om het hardst te roepen geen moer aan een vak te hebben gedaan – tot in de tentamenzaal toe. Wat ik als nuldejaars ook van mijn allereerste tentamen verwachtte, slecht slapen deed ik allerminst. Ik zag het helemaal zitten. Totdat me, even voor aanvang, ,,jij die gelijkvormigheidsstelling uit hoofdstuk vijf nog nagerekend?” werd gevraagd. ,,Hoezo hoofdstuk vijf!” bracht ik daar gierend tegenin. Tegen de tijd dat ik schaterlachend en met moeite mijn plas ophoudend de betreffende pagina’s demonstratief uit het dictaat had gescheurd, was het doodstil om me heen.

Niemand volgde mijn voorbeeld. Een enkeling schudde meewarig het hoofd. Ergens had ik een inschattingsfout gemaakt. Om mezelf een houding te geven schoof ik het hoofdstuk achteloos mijn broekzak in. ,,Veeg ik straks mijn derde oog mee af”, declameerde ik luid. Dat ook mijn eerste en tweede niets te kort zouden komen, hield ik voor me. Een lucratieve gewoonte was geboren.

Het toiletbezoek! Een tempobeursstudent kan zich geen betere tip wensen. Van een volle blaas word een tentaminant immers geen steek wijzer – tenzij hij de stof als zijn broekzak kent. Schrap al die bezoekjes aan je studiebegeleider, en concentreer je op die aan het tentamentoilet. Waar de één een vak zo zat is dat zijn complete dictaat even tevoren onderin een afvalbak belandt, kan een ander zich uitleven door het onding met plastic omwikkeld voorzichtig in een stortbak te laten zakken. In beide gevallen is het zaak te onthouden in welke. Ik kan me niet herinneren ooit een vak geleerd te hebben.

Wat je dan nog te doen staat, is het afstuderen zelf. Zoek alles over je afstudeercommissie uit en chanteer ze. Spreek af in druk bezochte cafés en gebruik zo veel mogelijk polaroid. Voer de voorbereidingen met zorg uit. Een raak gefotografeerde scene suggereert dat én de zedenpolitie én het GAK én de katholieke kerk én het COC én zeehondencrèche Pieterburen bij aanblik ervan schouder aan schouder moord en brand zullen schreeuwen. Blijft het bij moord of brand, dan moet het over. Zo voorkom je discussies. Zo’n kiekje nemen is makkelijker dan je denkt. Zolang je, als iedere goede fotograaf, de gezichtshoek, de sluitertijd en het weerbeeld maar niet uit het oog verliest.

Voorbeeld: neem een hoogleraar die op de Veluwe een tent opzet. Met laag standpunt en lange sluitertijd lijkt dit al snel op een misdrijf. Vooral als het in korte broek gebeurt. Mooi weer is dan een pré. Blijf verder altijd zakelijk. Enzorg er voor zo’n breed leren jack te dragen, zeker als je het postuur van een informatica-student hebt. Liefst met een bolling. Kan met een prop krant, maar zelf steek ik er een kleine krop sla in, dat ritselt minder. Ik heb hem nog nooit hoeven te gebruiken, en daar ben ik trots op. Succes.

Graag wil ik, als bedreven elfdejaars, aan alle tempobeurs- studenten met studieproblemen enkele van mijn waardevolste studietips schenken. Als je Ritzen duidelijk wilt maken dat je in vier jaar geen vak kunt leren, doe dat dan ook niet. Je kunt vandaag nog stoppen met studeren.

Of het nog steeds zo is weet ik niet, maar al in 1986 was het gebruikelijk om maanden voor elke tentamenperiode om het hardst te roepen geen moer aan een vak te hebben gedaan – tot in de tentamenzaal toe. Wat ik als nuldejaars ook van mijn allereerste tentamen verwachtte, slecht slapen deed ik allerminst. Ik zag het helemaal zitten. Totdat me, even voor aanvang, ,,jij die gelijkvormigheidsstelling uit hoofdstuk vijf nog nagerekend?” werd gevraagd. ,,Hoezo hoofdstuk vijf!” bracht ik daar gierend tegenin. Tegen de tijd dat ik schaterlachend en met moeite mijn plas ophoudend de betreffende pagina’s demonstratief uit het dictaat had gescheurd, was het doodstil om me heen.

Niemand volgde mijn voorbeeld. Een enkeling schudde meewarig het hoofd. Ergens had ik een inschattingsfout gemaakt. Om mezelf een houding te geven schoof ik het hoofdstuk achteloos mijn broekzak in. ,,Veeg ik straks mijn derde oog mee af”, declameerde ik luid. Dat ook mijn eerste en tweede niets te kort zouden komen, hield ik voor me. Een lucratieve gewoonte was geboren.

Het toiletbezoek! Een tempobeursstudent kan zich geen betere tip wensen. Van een volle blaas word een tentaminant immers geen steek wijzer – tenzij hij de stof als zijn broekzak kent. Schrap al die bezoekjes aan je studiebegeleider, en concentreer je op die aan het tentamentoilet. Waar de één een vak zo zat is dat zijn complete dictaat even tevoren onderin een afvalbak belandt, kan een ander zich uitleven door het onding met plastic omwikkeld voorzichtig in een stortbak te laten zakken. In beide gevallen is het zaak te onthouden in welke. Ik kan me niet herinneren ooit een vak geleerd te hebben.

Wat je dan nog te doen staat, is het afstuderen zelf. Zoek alles over je afstudeercommissie uit en chanteer ze. Spreek af in druk bezochte cafés en gebruik zo veel mogelijk polaroid. Voer de voorbereidingen met zorg uit. Een raak gefotografeerde scene suggereert dat én de zedenpolitie én het GAK én de katholieke kerk én het COC én zeehondencrèche Pieterburen bij aanblik ervan schouder aan schouder moord en brand zullen schreeuwen. Blijft het bij moord of brand, dan moet het over. Zo voorkom je discussies. Zo’n kiekje nemen is makkelijker dan je denkt. Zolang je, als iedere goede fotograaf, de gezichtshoek, de sluitertijd en het weerbeeld maar niet uit het oog verliest.

Voorbeeld: neem een hoogleraar die op de Veluwe een tent opzet. Met laag standpunt en lange sluitertijd lijkt dit al snel op een misdrijf. Vooral als het in korte broek gebeurt. Mooi weer is dan een pré. Blijf verder altijd zakelijk. Enzorg er voor zo’n breed leren jack te dragen, zeker als je het postuur van een informatica-student hebt. Liefst met een bolling. Kan met een prop krant, maar zelf steek ik er een kleine krop sla in, dat ritselt minder. Ik heb hem nog nooit hoeven te gebruiken, en daar ben ik trots op. Succes.