Studenten ontwerpen goedkoop elektrisch lesvliegtuig

Zes studenten van luchtvaart- en ruimtevaarttechniek (L&R) hebben het elektrische lesvliegtuig ontworpen met zes Ierse studenten van de Queen’s University uit Belfast, voor het derdejaars vak ontwerpsynthese.

In tegenstelling tot ‘gewone’ vliegtuigen, is het elektrische vierpersoonstoestel stil en schoon. “De opdracht was een CO2-neutraal vliegtuig te maken. Ook de productie en het onderhoud mochten geen extra CO2-belasting geven”, legt een van de ontwerpers, Ivor van Dartel uit. En dat is in het ontwerp goed gelukt, vertelt de L&R-student. Het lesvliegtuig stoot geen CO2 uit, maar ook geen andere vervuilende stoffen. “Hij is ook nog eens superstil door de elektromotor en veertig procent goedkoper in het gebruik dan de huidige lesvliegtuigen”, aldus Van Dartel.

Volgens de berekening van de groep kost het populairste lesvliegtuig van het moment, de Cessna 172, per uur ongeveer tachtig euro aan brandstof en onderhoud. Een stuk meer dan de vijftig euro die het elektrische vliegtuig moet kosten. Iets meer dan de helft daarvan is voor de groene stroom om de batterij op te laden. Onderhoud is bijna niet nodig, dus de kosten daarvoor zijn laag. Een groot deel van het overige bedrag gaat zitten in de aanschaf van de lithium-zwavelbatterijen die de elektromotor aandrijven.

Deze batterijen zijn er, zo verwachten de studenten, in 2010 pas. Dan kosten de lithium-zwavelbatterijen naar verwachting 39 duizend euro per set, maar erg lang kun je er niet mee vliegen. Na driehonderd keer opladen . goed voor ongeveer 1400 vlieguren . moeten ze vervangen worden. Overigens duurt dat opladen vrij lang. Een extra set batterijen is aan te raden om de lege batterijen te vervangen en zo snel weer te kunnen vliegen.

Om zo ver mogelijk te vliegen met de beschikbare brandstof, sleutelden de studenten ook aan de vormgeving van het toestel. Het doet, met zijn slanke vleugels, denken aan een zweefvliegtuig.

De samenwerking met de Ierse studenten ging goed, vindt Van Dartel. Afgezien van twee ontmoetingen . één in Belfast en een andere in Delft . zagen de studenten elkaar niet in levende lijve. De communicatie verliep via mail en telefoon. “En iedere week hadden we een videoconference”, vertelt Van Dartel. “Dat ging wel goed, maar met zoveel mensen moest het wel strak geleid worden. Via video nog meer dan bij een gewone vergadering.”

Op 22 juni wordt het ontwerp tentoongesteld bij L&R. Ook de ontwerpen van andere studenten die het derdejaars vak volgden, zijn dan te zien. Een door de mens aangedreven luchtschip bijvoorbeeld, een soort Zeppelin. Eén andere groep was ook internationaal. Samen met studenten uit Melbourne ontwierpen de Delftenaren een vervanger voor de spaceshuttle.

Zes studenten van luchtvaart- en ruimtevaarttechniek (L&R) hebben het elektrische lesvliegtuig ontworpen met zes Ierse studenten van de Queen’s University uit Belfast, voor het derdejaars vak ontwerpsynthese.

In tegenstelling tot ‘gewone’ vliegtuigen, is het elektrische vierpersoonstoestel stil en schoon. “De opdracht was een CO2-neutraal vliegtuig te maken. Ook de productie en het onderhoud mochten geen extra CO2-belasting geven”, legt een van de ontwerpers, Ivor van Dartel uit. En dat is in het ontwerp goed gelukt, vertelt de L&R-student. Het lesvliegtuig stoot geen CO2 uit, maar ook geen andere vervuilende stoffen. “Hij is ook nog eens superstil door de elektromotor en veertig procent goedkoper in het gebruik dan de huidige lesvliegtuigen”, aldus Van Dartel.

Volgens de berekening van de groep kost het populairste lesvliegtuig van het moment, de Cessna 172, per uur ongeveer tachtig euro aan brandstof en onderhoud. Een stuk meer dan de vijftig euro die het elektrische vliegtuig moet kosten. Iets meer dan de helft daarvan is voor de groene stroom om de batterij op te laden. Onderhoud is bijna niet nodig, dus de kosten daarvoor zijn laag. Een groot deel van het overige bedrag gaat zitten in de aanschaf van de lithium-zwavelbatterijen die de elektromotor aandrijven.

Deze batterijen zijn er, zo verwachten de studenten, in 2010 pas. Dan kosten de lithium-zwavelbatterijen naar verwachting 39 duizend euro per set, maar erg lang kun je er niet mee vliegen. Na driehonderd keer opladen . goed voor ongeveer 1400 vlieguren . moeten ze vervangen worden. Overigens duurt dat opladen vrij lang. Een extra set batterijen is aan te raden om de lege batterijen te vervangen en zo snel weer te kunnen vliegen.

Om zo ver mogelijk te vliegen met de beschikbare brandstof, sleutelden de studenten ook aan de vormgeving van het toestel. Het doet, met zijn slanke vleugels, denken aan een zweefvliegtuig.

De samenwerking met de Ierse studenten ging goed, vindt Van Dartel. Afgezien van twee ontmoetingen . één in Belfast en een andere in Delft . zagen de studenten elkaar niet in levende lijve. De communicatie verliep via mail en telefoon. “En iedere week hadden we een videoconference”, vertelt Van Dartel. “Dat ging wel goed, maar met zoveel mensen moest het wel strak geleid worden. Via video nog meer dan bij een gewone vergadering.”

Op 22 juni wordt het ontwerp tentoongesteld bij L&R. Ook de ontwerpen van andere studenten die het derdejaars vak volgden, zijn dan te zien. Een door de mens aangedreven luchtschip bijvoorbeeld, een soort Zeppelin. Eén andere groep was ook internationaal. Samen met studenten uit Melbourne ontwierpen de Delftenaren een vervanger voor de spaceshuttle.