Poepluiers verschonen, troosten als er een tandje doorkomt, je twee zoontjes uit elkaar houden tijdens een ruzie, dollen in de speeltuin. En leren voor je tentamens.
Voor de meeste studenten is dit een ver-van-hun-bedshow. Niet voor allemaal. Arie Stobbe, Jos van Rooy, Ana María Núñez, Yuan Wang en Jolanda de Lijster studeren aan de TU Delft én ze hebben kinderen. Dat is soms best heftig.
Een kind krijgen tijdens je studie is meestal niet gepland. Uitslapen, tot in de laatste uurtjes op tentamens stampen, samenwonen met andere studenten, bier drinken tot het geld op is: het is allemaal weggelegd voor gewone studenten. Wie studeert en een of meer kinderen heeft, leidt een heel ander leven. Leren voor tentamens gebeurt in gestolen uurtjes, als de kinderen liggen te slapen. Of op de universiteit, omdat je dochtertje ’s avonds met je wilt puzzelen.
Uitslapen is er ook niet meer bij. Om zeven uur wordt er aan de dekens getrokken door zoon- of dochterlief, omdat er gespeeld moet worden. Of nog eerder, als er net een kleintje bij is gekomen en er melk en schone luiers moeten komen. Als het hele gezin voorzien is van schone kleren en eten is het hup-hup naar kinderdagopvang, crèche of school. En daarna naar de universiteit. Want er moeten ook colleges worden gevolgd, stages gelopen, masterscripties en papers geschreven en maquettes gemaakt.
Strakke schema’s kunnen helpen om het ouderschap te combineren met een studie, maar soms gaat het ook mis. Vanwege een hevige astma-aanval, een hardnekkige middenoorontsteking of een vervelend griepje. Hoe goed deze studenten een tentamen ook hebben geleerd: hun kind gaat voor. Een biertje drinken met andere studenten in de kroeg zit er vaak niet meer in. Het geld gaat op aan nieuwe kleren, luiers, speelgoed en leuke uitjes met het gezin.
Ze zeggen het overigens geen moment te missen, dat studentenleven. Want ook al is een kind niet gepland, ze zijn dol op ze en geven het uitgaan er zonder spijt voor op. Alle vijf de studenten storten zich vol overgave in het gezinsleven. Vroeg opstaan, luiers verschonen, troosten: ze zijn er inmiddels zeer bedreven in. En sommige studenten zijn zo enthousiast over de combinatie van studie en gezin, dat ze al meerdere kinderen kregen tijdens hun studententijd. “Ik heb een keuze gemaakt voor een gezin na de eerste”, zegt bouwkundestudent Arie Stobbe (23) en vader van drie jongetjes. “Vader zijn is briljant. En het wordt steeds leuker.”
“Bij nader inzien blijkt dat deze interpretatie van de wet te strikt is geweest”, zegt minister Marja van Bijsterveldt in antwoord op kamervragen.
Uitzondering
Zij is het met de Commissie Gelijke Behandeling eens, die gisteren haar visie op de zaak gaf. Volgens de commissie zijn er wettelijk geen belemmeringen om voor transseksuelen een uitzondering te maken op de regel dat een bul maar één keer wordt uitgereikt.
Getuigschrift
“Wij zullen de relevante onderwijsinstellingen hiervan op de hoogte stellen”, aldus Van Bijsterveldt. Ze noemt het ook ‘wenselijk’ dat een getuigschrift na geslachtsverandering kan worden bijgesteld.
Nieuw diploma
De kwestie kwam aan het rollen toen Justus Eisfeld van de UvA een nieuw diploma vroeg met daarop zijn mannelijke namen. Alle officiële documenten had hij al kunnen aanpassen, behalve zijn diploma.
Indirecte discriminatie
De UvA was het met Eisfeld eens dat er sprake was van indirecte discriminatie, maar meende toch dat de wet haar verbood om een nieuw diploma uit te reiken. “De anti-discriminatiewetgeving is niet consistent met de WHW”, zei een woordvoerder destijds. WHW staat voor Wet op het hoger onderwijs en wetenschappelijk onderzoek.
Nieuwe bul
Nu ligt de nieuwe bul klaar. Het is alleen nog een logistieke kwestie, aldus een woordvoerder. Eisfeld woont in Amerika en de UvA moet de oude bul eerst innemen voordat de nieuwe kan worden uitgereikt.
Jos van Rooy (23), student management of technology, schrok toen hij hoorde dat zijn partner zwanger was van zijn dochtertje Daniyah (nu acht maanden). “Als ik baby’s bij anderen zag, dan had ik daar nooit zoveel mee. Maar als het je eigen kind is, wordt het onwijs leuk. Het is zo bijzonder om lekker met haar te knuffelen.”
Van Rooy ging al niet meer dagelijks uit, maar hij moest wel wennen. “De week gaat zo snel voorbij. Thuis word ik makkelijk afgeleid. Ik sta om zeven uur op als mijn dochtertje wakker wordt. Het is verleidelijk om tot half elf bij haar te liggen, maar niet handig.”
Hij gaat om acht uur de deur uit, naar de universiteit. Om drie uur is hij weer thuis om voor zijn dochter te zorgen en om zes uur, na het avondeten, gaat hij weer verder met zijn studie. Op dinsdag gaat het hele gezin naar Utrecht, omdat zijn vrouw daar stage loopt en ze ook nog borstvoeding geeft. Dan zorgt hij voor Daniyah. “Ik neem mijn laptop gewoon mee, het maakt mij niet uit waar ik werk. Dan zit ze op schoot en probeert mee te typen. Mijn vrouw en ik studeren allebei, daarom wil ik de zorg voor haar ook samen oplossen.”
Toch vindt Van Rooy het lastig om zijn scriptie te schrijven. “Als je colleges volgt en strakke deadlines hebt, is er meer structuur. Ik maak daarom een lijstje met prioriteiten van wat ik die dag wil doen en dat helpt. Maar er zijn zoveel dingen die mij bezighouden. Ik heb een kind waar ik voor zorg, ik zoek naar werk om straks een goed inkomen te hebben. Nu heb ik een parttime studentenbaantje. Dat maakt het lastig om me te concentreren. Achteraf gezien had ik misschien wel betere cijfers willen halen om zo een goede toekomst voor haar op te kunnen bouwen. Maar ik zeur niet en heb vertrouwen in de toekomst, omdat ik alles heb gedaan wat mogelijk is.”
Ana María Núñez (29), student sustainable energy, kreeg haar zoontje Joaquin in haar geboorteland Ecuador. Een jaar geleden verwierven zij en haar man een beurs en kwamen ze naar Delft om hun master te doen. Núñez vond het in het begin lastig in Nederland. “Ik wist niet in welke winkels ik luiers kon vinden en hoe ik zijn kindermaaltijden moest bereiden omdat ik de Nederlandse aanwijzingen niet begreep.”
Sinds Joaquin naar de kinderdagopvang gaat, is alles veel makkelijker. Núñez krijgt veel hulp van haar medestudenten. “Mijn twee studievrienden komen na de lessen naar mij toe en dan studeren we. Eerst met Joaquin tussen ons in. Hij weet zich goed zelf te vermaken. Als hij slaapt gaan we door tot twaalf uur. Zo pushen we elkaar om goede cijfers te halen. In Ecuador heb ik hulp van familie. Daarom is het fijn dat ik hier goede vrienden heb. Soms drink ik een biertje met ze, maar meestal blijf ik bij mijn gezin.”
Tijdens haar bachelor ging Núñez wel geregeld uit. “Dan ging ik naar het strand om te feesten met vrienden. Maar nu is er een andere mooie fase in mijn leven aangebroken.” Haar studievrienden vinden dat ze ‘behoorlijk gek’ is te studeren en een kind te hebben. “Ze vinden het lastig te combineren, maar mijn mogelijkheden zijn groter als ik terug kom met mijn masterdiploma. Je moet moeite doen om belangrijke dingen te verkrijgen. Al zal ik wel blij zijn om straks weer terug in Ecuador te zijn. Daar krijgen we weer een sociaal leven.”
Yuan Wang (28), student civiele techniek, schaamde zich een beetje toen ze ontdekte dat ze zwanger was van haar dochtertje Jingjing (bijna twee). “In de Chinese traditie, waar ik vandaan kom, gebeurt het niet dat je zwanger bent als je studeert.” Wang vroeg zich een tijdje af of het niet beter was om haar kindje na de geboorte naar haar ouders in China te sturen, zodat zij zelf haar studie kon afmaken. “Ik twijfelde erg. In China voeden de opa’s en oma’s vaak hun kleinkinderen op zodat de ouders kunnen werken.”
Ze sprak er veel over met haar man, Chinese vriendinnen en haar studieadviseur en koos voor de zorg van haar baby. En daar heeft ze geen moment spijt van gehad. “Mijn nichtje heeft ook een dochter en dat kleine meisje wordt opgevoed door mijn tante in China. Het meisje huilt iedere avond om haar moeder, zo zielig. Toen wist ik dat ik de goede beslissing had genomen.”
Toch is het ook lastig om een kind op te voeden tijdens je studie, vindt Wang. Jingjing was vaak ziek. “Toen ze een half jaar oud was, zat ik iedere week bij de huisarts omdat ze een hardnekkige middenoorontsteking had. Ik heb dat jaar bijna niets kunnen doen, terwijl ik erg graag weer terug naar de universiteit wilde. Maar dat ging niet.”
Nu haalt ze hogere cijfers dan voor haar zwangerschap. “Omdat ik mijn tijd veel beter indeel. Overdag volg ik colleges en leer ik, ’s avonds spelen we met Jingjing. Dan doen we een puzzel, of we dansen. Dat vindt ze geweldig.”
En ze besloten voor een tweede kindje te gaan. “We wilden graag een broertje of zusje voor Jingjing. Ze voelde zich een beetje eenzaam.” Xiao Bei is net geboren. Of Wang na haar bachelordiploma doorgaat met haar master, weet ze nog niet. “We willen ook graag een eigen huis.”
Bouwkundestudent Arie Stobbe (23) hoorde op zijn achttiende dat zijn vrouw zwanger was van hun zoon (Sam, 4). “Ik had net mijn diploma-uitreiking gehad”, zegt hij. Hij twijfelde kort of hij wel naar Delft zou gaan. “Maar ik had goede cijfers en wilde studeren en geen dom werk doen.”
Het vaderschap bevalt hem uitstekend. “Ik vind het briljant en het wordt steeds leuker. Het leeftijdsverschil is klein. Ik ben actiever en fitter dan een vader van vijfendertig. Ik ben flexibel met mijn vrije tijd en heb veel vakantie.”
Stobbe en zijn vrouw gingen dan ook al snel voor een tweede kindje (zoon Revi, 2) en derde (zoon Eli, net geboren). “Ik heb ervoor gekozen om een gezin te hebben.”
Studeren is belangrijk voor hem, maar het gaat niet ten koste van alles. “Niet alles lukt met kinderen. Soms haal ik een vak liever later in, tijdens de zomervakantie.” Ook vraagt het zo nu en dan enige flexibiliteit van studiegenoten. “Ik kan niet harder werken tijdens de allerlaatste weken van een project. Ik moet mijn tijd goed plannen en op het laatste moment knallen is voor mij niet altijd haalbaar.”
Soms is het wel raar om jong vader te zijn. Vooral in de omgang met andere ouders. “Mijn zoontje vindt het volstrekt normaal dat zijn papa ook naar school gaat. En mijn medestudenten ook. Maar de andere ouders niet. De meeste ouders zijn tien jaar ouder en maatschappelijk geslaagde mensen, terwijl ik nog moet afstuderen. Hun kinderen vinden het raar dat mijn zoontje in een flat woont. Zij hebben een huis met tuin en auto. Terwijl ik moet sparen om een buffer te hebben als ik straks ben afgestudeerd. Want ook dan moet ik voor mijn gezin zorgen.”
Jolanda de Lijster (38) was net begonnen aan haar studie life, science and technology toen ze ontdekte dat ze zwanger was van haar zoon Quint (nu vijf). “Ik heb reuma en daardoor geen middelbare school gedaan. Ik had een wild plan: ik wilde studeren. Net na de eerste tentamenperiode kwam ik erachter dat ik niet misselijk was vanwege tentamens, maar door mijn zwangerschap.”
Opvang regelen voor Quint was lastig omdat ze officieel was afgekeurd en geen vergoeding kreeg, maar De Lijster gaf niet op. Ze slaagde er na veel juridisch geharrewar toch in opvang te regelen.
De gezondheid van Quint zorgde er ook geregeld voor dat De Lijster moeite had met studeren. “Hij had heftige astma-aanvallen.” Erg naar, maar ook vervelend voor de studievooruitgang. “Sommige practica kon ik niet inhalen, waardoor ik een jaar vertraging opliep omdat er dan pas weer een herkansing was.”
De Lijster haalde dat eerste jaar dan ook maar een paar tentamens. Maar het nieuwe studiejaar begon met nieuwe kansen. “Ik kwam in een heel hechte groep terecht. Als de kinderen of ik ziek waren, gaven ze me collegedictaten en maakten kopietjes.”
Toen De Lijster en haar vriend voor hun tweede kind gingen (Thorben, 2) en hij een huilbaby bleek te zijn, kwam haar beste studievriend naar haar huis toe om samen te studeren. “Dan liep hij de ene helft van de tijd met een huilende Thorben op zijn arm, en ik de andere helft. We schelen veel in leeftijd, maar dat maakt niets uit. Ik heb ook met hem stage gelopen. Dat was erg fijn, omdat we precies wisten waar de ander goed in was.” Haar oudste zoontje is een nerd in de dop, zegt ze grinnikend. “Hij was teleurgesteld dat hij nog geen huiswerk kreeg, omdat zijn moeder op school ook uit boeken moest leren.”
Heb je een vraag of opmerking over dit artikel?
delta@tudelft.nl
Comments are closed.