Standing out with simplicity

A confusing jungle of design: this is what Dutch Design Week (DDW) must have been like for many visitors over the years. “No one had ever developed a good way-finding system for DDW,” says Anne Streef, of the week-long design expo held every October in Eindhoven, attracting more than 150,000 visitors. “Survey analyses concluded that most problems were the result of inconsistent and missing signage products. It was chaos.”



Design enthusiasts who visited this year’s DDW most likely had fewer difficulties finding their way around the approximately 400 activities, as Streef had developed completely new maps, information points, signs, location indicators, etc. The designer had spent six months developing her way-finding system and conducting research, in which she was also forced to consider the different types of visitors: day trippers, professionals, representatives of the media, and so on.



“One of the challenges was to make sure that my system would be recognizable everywhere,” Streef says. The exhibition locations vary greatly in environment characteristics, with narrow streets and tall buildings alternating with open spaces, greenery and industrial areas. To ensure her system would form one clear, recognizable entity, Streef gave all her signs and information points a recognizable green allure; for instance, to mark the way she used a lot of green graffiti – a method to create temporary images on walls or streets by removing dirt with a pressure washer – while the information points consisted of big, abstract statues depicting tulips. Meanwhile, the signs in each exhibition area were given their own distinct colours. Streef also made a layer app. When aiming your Smartphone at the tulip, one would see the tulip (on your phone screen) fill up with pictures of all the events that were taking place at that specific location.



Simplicity is the adage for designers of way-finding systems. Streef: “This leads to an internal conflict. Designers want their creations to be beautiful and attract attention, but when developing a way-finding system the most important thing is that it functions. Schiphol is a good example. It’s very easy to find your way around the airport because the information is fed gradually to travelers, from very general information at the start to more specific as you go along. Travelers are following the signs, but they’re doing so unconsciously.” 

In de aanvankelijke voornemens stond dat studenten maximaal een jaar vertraging mochten oplopen in hun hele studie. Daarna zouden ze per jaar drieduizend euro extra collegegeld moeten betalen. Afgelopen vrijdag kondigde minister Van Bijsterveldt van onderwijs aan dat zowel in de bachelor als de master een jaar uitloop wordt toegestaan voordat het collegegeld wordt verhoogd.

Oras schrijft in een reactie op hun site: ‘Voor studenten die fulltime bestuurswerk willen doen maakt dit niet heel veel uit: dit wordt meestal tijdens de bachelor gedaan en als je er een jaar tussenuit stapt zul je dus nog steeds volledig nominaal moeten lopen. Het is wel erg prettig dat iedereen met een schone lei aan de master kan beginnen. Vooral het afstuderen kan makkelijk uitlopen en daar is met de gewijzigde plannen meer ruimte voor.’
Niettemin vindt Oras dat ‘we er nog lang niet zijn’. Techniekstudenten schieten er volgens de studenten weinig mee op. Zo wordt nog steeds geen rekening gehouden met de zwaardere en langere technische studies en blijft vanwege het in te voeren leenstelsel de tweejarige technische master twee keer zo veel kosten als een eenjarige master.

Ook worden volgens Oras universiteiten ‘nog steeds gestimuleerd goedkoper diploma’s weg te geven’ en kunnen studenten zich door de plannen minder goed ontplooien. Daarnaast blijven studenten die al vertraging hebben opgelopen met terugwerkende kracht gestraft en ‘kan een verkeerde studie of ziekte je nog steeds drieduizend euro kosten’.
Rullmann stelde tijdens een vergadering van het college van bestuur met de sr dat de wijziging die Van Bijsterveldt vrijdag bekendmaakte ‘vanuit de student gezien gunstig is’. Voor de TU heeft hij ‘zorg’ omdat de vertraging bij de TU-studenten vooral in de bachelor zit. De dreiging van boetes voor de TU is daardoor niet uit de lucht. “En het wordt niet eenvoudiger voor een student die switcht”, aldus Rullmann.

Bovendien schieten de universiteiten in zijn visie met de wijziging niets op, omdat het geld dat het ministerie wil binnenhalen los staat van de maatregelen. Het geld dat het ministerie misloopt door het verruimen van de langstudeerdersregeling moet dan binnenkomen via een andere maatregel.