Sharpening the atomic pencil

Their publication in the nanoscience magazine, Nano Letters, in June 2005 made headlines. Dr Kees Hagen and his PhD student, Willem van Dorp (particle optics at Applied Sciences), had made dots and lines finer than anyone else had achieved. The 1-nanometre (a millionth of a millimetre) wide tungsten dots they had drawn with their ‘atomic pencil’ were 50 times thinner than any other lithography technique could achieve. “Imagine a human hair as broad as the Nieuwe Waterweg, and the lines are as thin as a felt pen”, a Delta article reported at the time (23-06- 2005). The Nano Letter article was an important part of Van Dorp’s thesis.
The technology the two researchers used is known as electron beam induced deposition, or Ebid. It uses a focused electron beam to decompose metal-containing gas molecules (called the precursor gas) to create a deposit on a substrate. This happens in two steps. Highly energetic electrons from the beam hit the substrate and create secondary electrons, which then hit the gas molecules, causing the metal to be deposited on the substrate.
The researchers had achieved finer structures than anyone else thus far by using state of the art electron microscopes and short exposures. “The earlier you stop, the smaller the dot,” said Van Dorp. But he was uncertain about the purity of the deposits. The gas they used was composed of tungsten atoms with CO-groups attached to it. Van Dorp wondered how much carbon and oxygen had ended up in the deposits.

What has happened since?
Van Dorp: “I’ve been busy to improve my understanding of the process. Two years ago I spent a year at Rutgers University, in New Jersey, in Professor Ted Madey’s laboratory, where I have studied how the gas molecules decompose. This was not known, but it’s vital for a better understanding of the process.”

What did you find out?
“The decomposition is less favourable than we thought. We used gas molecules that consisted of a platinum atom with a five-carbon ring and three methyl groups. Upon deposition, only one methyl group (CH3) detached. The rest of the molecule remained behind on the surface, which is bad news since we only want the metal to be deposited.
We have been looking for ways to remove the unwanted material after deposition and we have found a few methods that work. The next step is to find gases that decompose more cleanly, so that these extra treatments are not necessary.”

How will you use your Veni grant?
“An important part of it will be spent on microscope time at the Danish Technology University near Copenhagen. Another part will be spent on consumables, gases and so on. And of course it pays for my salary as well for three years.”

What will you be doing in Denmark?
“I want to modify the electron microscope to implement a new writing strategy. Our results indicate that the deposition process is determined by chance. To deposit single atoms reproducibly, we need to eliminate this randomness. Normally an electron beam in a microscope simply scans the surfaces and reads the signal to make an image. Instead, I now want to position the beam on a certain point for deposition, and then scan around that particular point to see if something has been written. If not so, we’ll repeat the process until a deposit has been detected and move on to the next point.”

Why Groningen and not here at the Van Leeuwenhoek laboratory?
“While I was waiting for a decision about the Veni grant, my wife found a job in Groningen. So we decided to move. The University of Groningen will be my base and I’ll do the experiments in Denmark. After having done my PhD and post-doc research in Delft, it’s good to meet other people and new ideas. And I will remain attached to the TU as a visiting researcher, so I will still be in Delft a few days per month.”

Een raket lanceren als afstudeerproject, dat lukt niet iedereen. Hoe rol je zo’n project in?
“Ik was al projectleider van Stratos. Ik realiseerde me dat ik dit voltijds moest doen als ik wilde dat het goed zou gaan. Toen ben ik naar mijn begeleider gestapt en hij vond het oké. Ik denk ook dat je hier meer van leert dan van een standaard theoretische hypothese die een professor aandraagt om op te lossen.”

Hoe zien je dagen in Zweden eruit?
“Gespannen. Je vraagt je af: ‘gaat het deze dag dan lukken?’ Vandaag werd de lancering afgeblazen vanwege te veel wind. Zo’n moment is een enorme afknapper. We zijn ondertussen wel echt eager to launch. Verder ben ik veel bezig met de motoren en ontstekers. Dat gebeurt in een ruimte waar ik mijn mobiel niet mee mag nemen. Dan ben je echt even weg van de wereld. Tot slot lossen we allerlei kleine probleempjes op, zoals weigerende elektronica. Als projectleider ben ik vooral bezig alles in goede banen te leiden en te zorgen dat ik zelf niet gek word.”

Is er nog tijd voor leuke dingen?
“Zeker. Je kunt hier op de basis gratis crosscountry ski’s lenen en er zijn mooie crosscountry sporen in de buurt. De omgeving is sowieso fantastisch. Je kunt hier bijvoorbeeld ‘s avonds het noorderlicht zien. Als we tijd hebben, gaan we daar met zijn allen naar kijken. Ook zijn we een paar dagen geleden in een helikopter over het landschap gevlogen om de gebieden te verkennen waar de raket terecht kan komen. Je ziet dan rendieren die van de helikopter wegrennen. Geweldig.”

Waarom verken je die plekken?
“Om te controleren of daar niet te veel mensen zijn. In de buurt leven sami’s, die daar rendieren houden. Er zijn speciale bunkers gebouwd waar zij kunnen schuilen als er een raket gelanceerd wordt. Er gaat dan een alarm af en er zijn contactpersonen in de groepen die gebeld kunnen worden.”

Wanneer verwacht je de raket te lanceren?
“Er komt een warmtefront aan en daarvoor verwachten we opklaringen. Dat hebben we nodig. Je wilt niet dat de raket na driehonderd meter in de wolken terecht komt en dat je niets meer hoort of ziet. Maar voor je het weet wordt het opnieuw afgeblazen, het blijven weersvoorspellingen.”

Ga je als je thuiskomt eerst ontspannen?
“We moeten eerst nog terug met het busje met spullen. Dat duurt een dag of vier. We zijn met z’n drieën, dus we kunnen om beurten rijden. Als ik terug ben, ga ik denk ik een half weekje relaxen en daarna aan de scriptie. Ik heb al het een en ander geschreven, maar daar ben ik nog niet zo tevreden over. Dat wil ik in de maand, anderhalve maand na mijn terugkomst doen. ” 

De dag na dit interview verbrak de Stratosraket het hoogterecord.