Campus

Rivaliteit onder parapluutjes

Feestneus Anna Noyons neust vanaf deze week op Delftse feestjes.Half negen, zondagavond. Ik ben op weg naar de Beestenmarkt, openingspodium voor de Owee.

“I’m so excited! I just can’t hide it!” De Phoenix Funk Foundation, niet meer weg te denken uit Delft, brult de longen uit het lijf. Ik baan me een weg door een swingende blauwe massa. Bijna allemaal leden van het Delftse Studenten Corps, gehuld in hun eigen kleur. Hier en daar danst een gele vlek. Die staat voor Virgiel, deze Owee.

Het is de eerste ontmoeting na de zomer tussen de twee grootste verenigingen van Delft. Na maanden voorbereiden zijn ze klaar voor de strijd om nieuwe leden. ‘Gewoon studenten’ bestaan niet meer. De stad is onderverdeeld in Jansbruggers, Virgilianen, corpspikken en knorren. De rivaliteit zoemt in de lucht.

Een blauw shirt grist het biertje uit de handen van geel shirt Frederique en neemt er uitdagend een slok uit. Ze zucht. “Gisteren zijn de banden van alle gele fietsen in Delft leeg geprikt. Vast ook door corpspikken.”

De Phoenix Funk Foundation heeft plaatsgemaakt voor Tour de Funk, een coverband uit Amsterdam. Het is druk. Studenten, aankomend studenten en oudere Delftenaren staan rond het podium. “Is everybody happiiiieee??!!” Een hoogblonde dertiger blèrt door haar microfoon, met naast haar een donkere beauty in wel heel strakke spijkerbroek. Jules Schoonman, student bouwkunde, fronst geërgerd. “Waarom per se deze gehypte Amsterdammers? In Delft is zoveel muzikaal talent!” Niemand lijkt zich er iets van aan te trekken. Covers van Lionel Richie, Queen en Anouk swingen lekker. De beauty trekt het shirt van zijn gespierde lijf, aangemoedigd door hysterisch gegil vanaf het plein. Zelfs een flinke hoosbui kan de pret niet drukken. Tot middernacht dansen Jansbrug, Wolbodo, Delftse Studenten Bond en corps onder een dak van parapluutjes. Het nieuwe jaar is gestart, vanaf vanavond wordt er weer gefeest in Delft. (AN)

Feestneus Anna Noyons neust vanaf deze week op Delftse feestjes.

Half negen, zondagavond. Ik ben op weg naar de Beestenmarkt, openingspodium voor de Owee. “I’m so excited! I just can’t hide it!” De Phoenix Funk Foundation, niet meer weg te denken uit Delft, brult de longen uit het lijf. Ik baan me een weg door een swingende blauwe massa. Bijna allemaal leden van het Delftse Studenten Corps, gehuld in hun eigen kleur. Hier en daar danst een gele vlek. Die staat voor Virgiel, deze Owee.

Het is de eerste ontmoeting na de zomer tussen de twee grootste verenigingen van Delft. Na maanden voorbereiden zijn ze klaar voor de strijd om nieuwe leden. ‘Gewoon studenten’ bestaan niet meer. De stad is onderverdeeld in Jansbruggers, Virgilianen, corpspikken en knorren. De rivaliteit zoemt in de lucht.

Een blauw shirt grist het biertje uit de handen van geel shirt Frederique en neemt er uitdagend een slok uit. Ze zucht. “Gisteren zijn de banden van alle gele fietsen in Delft leeg geprikt. Vast ook door corpspikken.”

De Phoenix Funk Foundation heeft plaatsgemaakt voor Tour de Funk, een coverband uit Amsterdam. Het is druk. Studenten, aankomend studenten en oudere Delftenaren staan rond het podium. “Is everybody happiiiieee??!!” Een hoogblonde dertiger blèrt door haar microfoon, met naast haar een donkere beauty in wel heel strakke spijkerbroek. Jules Schoonman, student bouwkunde, fronst geërgerd. “Waarom per se deze gehypte Amsterdammers? In Delft is zoveel muzikaal talent!” Niemand lijkt zich er iets van aan te trekken. Covers van Lionel Richie, Queen en Anouk swingen lekker. De beauty trekt het shirt van zijn gespierde lijf, aangemoedigd door hysterisch gegil vanaf het plein. Zelfs een flinke hoosbui kan de pret niet drukken. Tot middernacht dansen Jansbrug, Wolbodo, Delftse Studenten Bond en corps onder een dak van parapluutjes. Het nieuwe jaar is gestart, vanaf vanavond wordt er weer gefeest in Delft. (AN)

Redacteur Redactie

Heb je een vraag of opmerking over dit artikel?

delta@tudelft.nl

Comments are closed.