Om de was in en uit de machine te laden, moet de gebruiker zich vaak in allerlei bochten wringen. Lastig, vooral voor ouderen. Biologe Nicole Busch (Industrieel Ontwerpen) ontwikkelde eisen aan een comfortabele wasmachine.
Delen
De eerste elektrische wasmachine werd bijna honderd jaar geleden ontworpen. Het apparaat nam de huisvrouw letterlijk een hoop werk uit handen, dus je hoorde haar niet klagen dat ze even moest bukken om de was erin te doen. Maar in de tijd dat het de mens zo gemakkelijk mogelijk wordt gemaakt, is het apparaat nog geen steek veranderd. “Ik was verrast toen ik ontdekte dat niemand voor mij ooit de ergonomie van de wasmachine had onderzocht”, zegt Busch.
“Het wasproces is tegenwoordig fantastisch, met minder water, zeep en energie. Ook het gebruik van de knoppen om de machine te bedienen is hartstikke makkelijk. Maar de gebruiker moet nog steeds bukken, net als zestig jaar geleden.” Busch, die biologie studeerde en zich toelegde op ergonomie, vond dat het tijd was de wasmachine aan te passen aan de mens en niet andersom.
De Duitse kwam tot de conclusie dat het deurtje omhoog moet, van zestig centimeter tot een meter of iets meer. Ook moeten een naar boven gekantelde trommel en een plek om de wasmand neer te zetten, het in- en uitladen van de was makkelijker maken.
Busch bestudeerde veel mensen terwijl ze de was deden. Eerst in een laboratorium, met een simpel model van een wasmachine waarvan de hoogte en de hoek van het deurtje verstelbaar waren. Mensen mochten zelf aangeven hoe comfortabel ze de verschillende posities van de wasmachine vonden. Ook maakte Busch videobeelden die ze later analyseerde. Ze gebruikte een methode van een Finse staalfabriek om te observeren of de proefpersonen zich in oncomfortabele en gevaarlijke houdingen wrongen. “Gevaarlijk in de zin dat de houding rugpijn kan veroorzaken, mensen hem niet lang volhouden en ouderen de houding vaak helemaal niet kunnen aannemen. Hoe lager de wasmachine, hoe gevaarlijker de posities.”
Krukje
Later nam Busch de verstelbare wasmachine mee naar de proefpersonen. Zo kon ze in hun thuissituatie testen of het apparaat in de omgeving past en hoe comfortabel de wassers het vinden. De hoogte van de standaard wasmachine werd het minst gewaardeerd. Maar een iets hoger deurtje vonden de testpersonen, in tegenstelling tot de eerdere test, ook niet echt prettig. Tot iemand een krukje pakte om de wasmand op te zetten. Dat bleek de doorslag te geven. Met de was op de grond, moest men nog steeds bukken, maar met een krukje erbij werd de deur op een meter hoog wél comfortabel gevonden. “Daarom was het goed bij mensen thuis te observeren. In een laboratorium zou niemand iets gepakt hebben.”
Siemens maakte met eerdere resultaten uit de studie van Busch al een wasmachine met een gekantelde trommel, maar die staat nog op de grond. Ook zijn er fabrikanten die hogere wasmachines maken, of mensen zetten hem thuis op een verhoging. “Goede ontwikkelingen, maar nu moeten ze nog gecombineerd worden. Ook met haken of magneten om de wasmand op te hangen.”
Busch ontdekte ook iets opmerkelijks, dat menig wasmachinefabrikant in juichen zal laten uitbarsten. “Ik had verwacht dat lengte en dikte van de gebruiker uit zou maken voor de eigenschappen van de machine die hij het prettigst vindt. Het is vreemd, maar dat maakt dus niets uit. Kleine vrouwen en lange mannen willen dezelfde wasmachine.” De fabrikant kan dus een standaardmachine maken. Alleen een verschil in kleur is aan te raden voor de Chinese markt. “Er was geen budget voor, maar ik wilde de wereldwijde wasmachinemarkt verkennen. Op mijn vakanties keek ik dus altijd naar mensen die de was deden. Ook in China, waar een wasmachine vaak een huwelijkscadeau is. Hij is daar roze, meestal met grote roze harten erop.”
Een naar boven gekantelde trommel en een plek om de wasmand neer te zetten, moeten het in- en uitladen van de was makkelijker maken.
De ouderwetse houding om de wasmachine in- en uit te laden is gevaarlijk en voor ouderen vaak zelfs onmogelijk. (Illustraties: Nicole Busch)
De eerste elektrische wasmachine werd bijna honderd jaar geleden ontworpen. Het apparaat nam de huisvrouw letterlijk een hoop werk uit handen, dus je hoorde haar niet klagen dat ze even moest bukken om de was erin te doen. Maar in de tijd dat het de mens zo gemakkelijk mogelijk wordt gemaakt, is het apparaat nog geen steek veranderd. “Ik was verrast toen ik ontdekte dat niemand voor mij ooit de ergonomie van de wasmachine had onderzocht”, zegt Busch.
“Het wasproces is tegenwoordig fantastisch, met minder water, zeep en energie. Ook het gebruik van de knoppen om de machine te bedienen is hartstikke makkelijk. Maar de gebruiker moet nog steeds bukken, net als zestig jaar geleden.” Busch, die biologie studeerde en zich toelegde op ergonomie, vond dat het tijd was de wasmachine aan te passen aan de mens en niet andersom.
De Duitse kwam tot de conclusie dat het deurtje omhoog moet, van zestig centimeter tot een meter of iets meer. Ook moeten een naar boven gekantelde trommel en een plek om de wasmand neer te zetten, het in- en uitladen van de was makkelijker maken.
Busch bestudeerde veel mensen terwijl ze de was deden. Eerst in een laboratorium, met een simpel model van een wasmachine waarvan de hoogte en de hoek van het deurtje verstelbaar waren. Mensen mochten zelf aangeven hoe comfortabel ze de verschillende posities van de wasmachine vonden. Ook maakte Busch videobeelden die ze later analyseerde. Ze gebruikte een methode van een Finse staalfabriek om te observeren of de proefpersonen zich in oncomfortabele en gevaarlijke houdingen wrongen. “Gevaarlijk in de zin dat de houding rugpijn kan veroorzaken, mensen hem niet lang volhouden en ouderen de houding vaak helemaal niet kunnen aannemen. Hoe lager de wasmachine, hoe gevaarlijker de posities.”
Krukje
Later nam Busch de verstelbare wasmachine mee naar de proefpersonen. Zo kon ze in hun thuissituatie testen of het apparaat in de omgeving past en hoe comfortabel de wassers het vinden. De hoogte van de standaard wasmachine werd het minst gewaardeerd. Maar een iets hoger deurtje vonden de testpersonen, in tegenstelling tot de eerdere test, ook niet echt prettig. Tot iemand een krukje pakte om de wasmand op te zetten. Dat bleek de doorslag te geven. Met de was op de grond, moest men nog steeds bukken, maar met een krukje erbij werd de deur op een meter hoog wél comfortabel gevonden. “Daarom was het goed bij mensen thuis te observeren. In een laboratorium zou niemand iets gepakt hebben.”
Siemens maakte met eerdere resultaten uit de studie van Busch al een wasmachine met een gekantelde trommel, maar die staat nog op de grond. Ook zijn er fabrikanten die hogere wasmachines maken, of mensen zetten hem thuis op een verhoging. “Goede ontwikkelingen, maar nu moeten ze nog gecombineerd worden. Ook met haken of magneten om de wasmand op te hangen.”
Busch ontdekte ook iets opmerkelijks, dat menig wasmachinefabrikant in juichen zal laten uitbarsten. “Ik had verwacht dat lengte en dikte van de gebruiker uit zou maken voor de eigenschappen van de machine die hij het prettigst vindt. Het is vreemd, maar dat maakt dus niets uit. Kleine vrouwen en lange mannen willen dezelfde wasmachine.” De fabrikant kan dus een standaardmachine maken. Alleen een verschil in kleur is aan te raden voor de Chinese markt. “Er was geen budget voor, maar ik wilde de wereldwijde wasmachinemarkt verkennen. Op mijn vakanties keek ik dus altijd naar mensen die de was deden. Ook in China, waar een wasmachine vaak een huwelijkscadeau is. Hij is daar roze, meestal met grote roze harten erop.”
Een naar boven gekantelde trommel en een plek om de wasmand neer te zetten, moeten het in- en uitladen van de was makkelijker maken.
De ouderwetse houding om de wasmachine in- en uit te laden is gevaarlijk en voor ouderen vaak zelfs onmogelijk. (Illustraties: Nicole Busch)
Comments are closed.