Ras tast ontplooiing student niet aan

Als een student van de TU Delft in verenigingsverband bestuurlijke activiteiten verricht (bestuur, almanak, commissiewerk e.d.), krijgt hij of zij daarvoor meestal enkele garantiemaanden via de Regeling Afstudeersteun Studenten (afgekort RAS).

Afgelopen week trok de NUNA solar car weer veel aandacht. Voor de vierde keer op rij won het team de race. Een prachtige prestatie, die afstraalt op de gehele TU Delft. Studenten die aan dit project meedoen, doen onschatbare ervaring op die ze nooit in de collegebanken zouden hebben gekregen. Hun inzet is ook vele malen groter dan hen in studiepunten wordt toegekend. De kans op studievertraging is zeer reëel. Toch valt een dergelijk project niet onder de RAS. Daar wil het college van bestuur wat aan doen.

Het college heeft daarom een voorstel voorgelegd aan de centrale studentenraad. De afgelopen maanden zijn daarover verschillende artikelen en ingezonden brieven in Delta verschenen. Uit de berichtgeving blijkt dat niet helder is wat het college met de veranderingen voorheeft. Er lijkt een beeld te ontstaan dat het cvb zou willen bezuinigen op de RAS. Dat beeld klopt niet. Wat wil het college exact veranderen en waarom?

Allereerst de RAS: dit is een regeling, waarmee onderwijsinstellingen financiële ondersteuning geven aan bepaalde groepen studenten die de kans hebben studievertraging op te lopen. Zij ontvangen garantiemaanden. Het betreft geen salaris voor verricht werk, maar een compensatie voor opgelopen studievertraging.

In de eerste plaats gaat het om situaties van overmacht, zoals ziekte. Logischerwijs staat dit deel van de regeling buiten de huidige discussie.

Een tweede vorm betreft steun aan een student die studievertraging heeft opgelopen omdat hij of zij bestuurs- of andere activiteiten heeft verricht. De wet geeft aan dat de onderwijsinstelling beoordeelt hoeveel garantiemaanden zij voor dit type activiteiten wil reserveren en wat de criteria daarvoor zijn. Er zijn dan ook grote verschillen tussen onderwijsinstellingen in de mate waarin zij deze tweede vorm ondersteunen. Het Delftsch Overleg (Delftse studentenorganisaties) heeft onlangs nog eens aangegeven dat de TU Delft hieraan heel veel geld besteedt; vele malen meer dan hbo-instellingen. Ook meer dan enige andere Nederlandse universiteit. In 2006 was dat 1.100.000 euro. Ter vergelijking: bij een andere universiteit, met een vergelijkbaar aantal studenten, was dat zo’n 400.000 euro.

Kortom: de TU Delft vindt het heel belangrijk om activiteiten te steunen, die wellicht niet direct aan het onderwijs zijn gerelateerd, maar die belangrijk zijn voor de ontplooiing van studenten en bijdragen aan de reputatie van de universiteit. Het college besteedt daarom veel aan de RAS en is niet van plan te korten. Tegelijkertijd zijn er echter steeds meer activiteiten die op vergelijkbare wijze bijdragen aan de ontplooiing van studenten: Nuna, Students 4 Sustainability, Formula Student, de zonneboot, e.d. Jaarlijks komen er meer en de universiteit stimuleert dat ook van harte. Het zijn projecten die horen bij een topuniversiteit, waarin onze studenten hun excellentie laten zien, die jongeren warm maken voor techniek. Net als bij de gezelligheids-, sport en cultuurverenigingen, zetten deze projectstudenten zich enorm in. En dat kan in sommige gevallen tot studievertraging leiden. Het college wil in de RAS-middelen daarom ruimte creëren voor dit type activiteiten (de zogenaamde projectenbox).

Dat kan alleen door herverdeling van de RAS-maanden binnen het gereserveerde bedrag. Want het college wil niet korten op de regeling, maar deze ook niet uitbreiden. Gezien het feit dat de TU Delft nu al veel meer uitgeeft dan alle andere instellingen, is dat niet onredelijk.

Ruimte vinden voor het inrichten van een ‘projectenbox’ kan op verschillende manieren. Door het geld gelijkelijk uit de bestaande boxen te halen (‘kaasschaafmethode’) of door bepaalde boxen meer te ontzien dan andere. Het college heeft een voorstel gemaakt vanuit een mix van deze twee benaderingen. De disputen hebben daar in ieder geval uit opgemaakt dat ze voortaan niets meer krijgen. Dat is niet juist. Het voorstel is om de disputen en de studieverenigingen een gemeenschappelijk quotum te geven. Overigens is er ook dan nog altijd sprake van een aanmerkelijke korting. Dat is nu eenmaal het gevolg van de keuze om diverse belangrijke studentenprojecten ook voor RAS-maanden in aanmerking te laten komen.

Het college is nu in gesprek met de centrale studentenraad over een herverdeling van de middelen, gericht op het vinden van een sleutel die enige schokdemping geeft en zoveel mogelijk verdelende rechtvaardigheid biedt, voor de verenigingen, disputen en andere studentenorganisaties, maar ook voor studenten die actief zijn in projecten.

Paul Rullmann is lid van het college van bestuur

Als een student van de TU Delft in verenigingsverband bestuurlijke activiteiten verricht (bestuur, almanak, commissiewerk e.d.), krijgt hij of zij daarvoor meestal enkele garantiemaanden via de Regeling Afstudeersteun Studenten (afgekort RAS).

Afgelopen week trok de NUNA solar car weer veel aandacht. Voor de vierde keer op rij won het team de race. Een prachtige prestatie, die afstraalt op de gehele TU Delft. Studenten die aan dit project meedoen, doen onschatbare ervaring op die ze nooit in de collegebanken zouden hebben gekregen. Hun inzet is ook vele malen groter dan hen in studiepunten wordt toegekend. De kans op studievertraging is zeer reëel. Toch valt een dergelijk project niet onder de RAS. Daar wil het college van bestuur wat aan doen.

Het college heeft daarom een voorstel voorgelegd aan de centrale studentenraad. De afgelopen maanden zijn daarover verschillende artikelen en ingezonden brieven in Delta verschenen. Uit de berichtgeving blijkt dat niet helder is wat het college met de veranderingen voorheeft. Er lijkt een beeld te ontstaan dat het cvb zou willen bezuinigen op de RAS. Dat beeld klopt niet. Wat wil het college exact veranderen en waarom?

Allereerst de RAS: dit is een regeling, waarmee onderwijsinstellingen financiële ondersteuning geven aan bepaalde groepen studenten die de kans hebben studievertraging op te lopen. Zij ontvangen garantiemaanden. Het betreft geen salaris voor verricht werk, maar een compensatie voor opgelopen studievertraging.

In de eerste plaats gaat het om situaties van overmacht, zoals ziekte. Logischerwijs staat dit deel van de regeling buiten de huidige discussie.

Een tweede vorm betreft steun aan een student die studievertraging heeft opgelopen omdat hij of zij bestuurs- of andere activiteiten heeft verricht. De wet geeft aan dat de onderwijsinstelling beoordeelt hoeveel garantiemaanden zij voor dit type activiteiten wil reserveren en wat de criteria daarvoor zijn. Er zijn dan ook grote verschillen tussen onderwijsinstellingen in de mate waarin zij deze tweede vorm ondersteunen. Het Delftsch Overleg (Delftse studentenorganisaties) heeft onlangs nog eens aangegeven dat de TU Delft hieraan heel veel geld besteedt; vele malen meer dan hbo-instellingen. Ook meer dan enige andere Nederlandse universiteit. In 2006 was dat 1.100.000 euro. Ter vergelijking: bij een andere universiteit, met een vergelijkbaar aantal studenten, was dat zo’n 400.000 euro.

Kortom: de TU Delft vindt het heel belangrijk om activiteiten te steunen, die wellicht niet direct aan het onderwijs zijn gerelateerd, maar die belangrijk zijn voor de ontplooiing van studenten en bijdragen aan de reputatie van de universiteit. Het college besteedt daarom veel aan de RAS en is niet van plan te korten. Tegelijkertijd zijn er echter steeds meer activiteiten die op vergelijkbare wijze bijdragen aan de ontplooiing van studenten: Nuna, Students 4 Sustainability, Formula Student, de zonneboot, e.d. Jaarlijks komen er meer en de universiteit stimuleert dat ook van harte. Het zijn projecten die horen bij een topuniversiteit, waarin onze studenten hun excellentie laten zien, die jongeren warm maken voor techniek. Net als bij de gezelligheids-, sport en cultuurverenigingen, zetten deze projectstudenten zich enorm in. En dat kan in sommige gevallen tot studievertraging leiden. Het college wil in de RAS-middelen daarom ruimte creëren voor dit type activiteiten (de zogenaamde projectenbox).

Dat kan alleen door herverdeling van de RAS-maanden binnen het gereserveerde bedrag. Want het college wil niet korten op de regeling, maar deze ook niet uitbreiden. Gezien het feit dat de TU Delft nu al veel meer uitgeeft dan alle andere instellingen, is dat niet onredelijk.

Ruimte vinden voor het inrichten van een ‘projectenbox’ kan op verschillende manieren. Door het geld gelijkelijk uit de bestaande boxen te halen (‘kaasschaafmethode’) of door bepaalde boxen meer te ontzien dan andere. Het college heeft een voorstel gemaakt vanuit een mix van deze twee benaderingen. De disputen hebben daar in ieder geval uit opgemaakt dat ze voortaan niets meer krijgen. Dat is niet juist. Het voorstel is om de disputen en de studieverenigingen een gemeenschappelijk quotum te geven. Overigens is er ook dan nog altijd sprake van een aanmerkelijke korting. Dat is nu eenmaal het gevolg van de keuze om diverse belangrijke studentenprojecten ook voor RAS-maanden in aanmerking te laten komen.

Het college is nu in gesprek met de centrale studentenraad over een herverdeling van de middelen, gericht op het vinden van een sleutel die enige schokdemping geeft en zoveel mogelijk verdelende rechtvaardigheid biedt, voor de verenigingen, disputen en andere studentenorganisaties, maar ook voor studenten die actief zijn in projecten.

Paul Rullmann is lid van het college van bestuur