Campus

‘Postdocs zitten in een grijs gebied’

Postdocs zijn een vaak vergeten groep medewerkers. Een netwerk moet daar verandering in brengen. Delta sprak initiatiefnemer dr. Eelco Lens, postdoc bij de faculteit TNW.

“Maar vijf procent van de postdocs komt verder in de wetenschappelijke wereld.” (Foto: Marjolein van der Veldt)

Van PhD-studenten tot professoren, de meeste wetenschappelijke medewerkers van de TU zijn verenigd in een eigen netwerk. Voor één groep ontbrak zo’n netwerk nog: de postdocs. Dr. Eelco Lens, postdoctoral researcher medische fysica, brengt hier verandering in. Samen met vijf collega’s wil hij een Delfts postdoc-netwerk oprichten. Op vrijdag 7 juni is de eerste bijeenkomst. Er staat dan een workshop op het programma over ‘Your next career move’. Zo’n tachtig geïnteresseerden hebben zich al aangemeld. Lens wil graag alle ruim vierhonderd postdocs aan de TU bereiken.

Wat maakt het lastig om alle postdocs te bereiken?
“Postdocs zitten verspreid over alle faculteiten en hebben verschillende functies. De een heet researcher en de ander projectmedewerker. Je kunt geen mailinglist opstellen van alle postdocs.”

De postdocs lijken dus een versplinterde groep.
“Zeker. Daar komt nog bij de postdoc-gemeenschap heel internationaal is. Ik zit op mijn werkkamer met een Colombiaanse, een Australiër en een Turkse. Zelf ben ik gepromoveerd aan de Universiteit van Amsterdam. Er werkt aan de TU maar een kleine groep postdocs die ook in Delft gepromoveerd is. Het is een hele diverse groep met uiteenlopende uitdagingen.”

‘We willen een duidelijker takenpakket’

Wat verbindt jullie dan toch?
“Dat we allemaal in het grijze gebied zitten dat postdoc heet. We willen graag verder komen in onze wetenschappelijke carrière, maar dat is moeilijk. Maar vijf procent komt verder in de wetenschappelijke wereld. Bovendien zijn onze taken onduidelijk. De een geeft veel onderwijs en de ander mag geen college geven. We zouden graag een duidelijker takenpakket willen voor postdocs.”

Wat zijn de grootste problemen waar postdocs tegenaan lopen?
“Dat postdocs vaak tijdelijke contracten hebben. Van de wet mag je maar voor vier jaar een tijdelijk contract hebben. Daarna moet de werkgever je een vaste aanstelling aanbieden. Dat maakt het moeilijk om onderzoeksbeurzen aan te vragen. Als je bijvoorbeeld de Veni-beurs wilt aanvragen, moet je een garantie hebben dat je drie jaar bij dezelfde universiteit kunt werken. Als je al anderhalf jaar als postdoc bij de TU werkt, kunnen ze deze garantie niet geven en moet je op zoek naar een andere universiteit.”

Hoe kan dit postdoc-netwerk daarbij helpen?
“Ik zit ook in een landelijk netwerk: PostdocNL. Met dat netwerk willen we op een hoger niveau aandacht vragen voor postdocs. Dit doen we bijvoorbeeld door aan te schuiven bij NWO. Het is niet de bedoeling dat alle postdocs lid worden van het landelijke netwerk. We zetten liever lokale netwerken op, die zich weer bij ons aansluiten Zo’n lokaal netwerk is ook een goede plek om ervaringen uit te wisselen en om een duidelijke stem te hebben tegenover de universiteit.”

Hoe zijn de reacties die je hebt gekregen?
“Heel goed, zowel van collega-postdocs als vanuit de universiteit. Bij het opzetten van het netwerk heb ik veel hulp gehad van Sarah Benschop en Frank van Klaveren van de afdeling HR. Zij hebben mij geholpen om subsidie aan te vragen bij het college van bestuur. Ik ben blij dat deze subsidie is toegekend, want ik zie dat ook als erkenning voor onze positie.”

Als postdocs zich willen aansluiten, hoe kunnen ze jullie dan bereiken?
“Je kunt mailen naar postdocdelft@tudelft.nl en je aansluiten bij onze Linkedingroep.”

Michiel de Haan / Freelance redacteur

Redacteur Redactie

Heb je een vraag of opmerking over dit artikel?

delta@tudelft.nl

Comments are closed.