Opinie

Persian New year

Nature’s awakening brings the New Year to our spirits and we Iranians begin preparing for our 13-day long ‘Nowruz’ celebrations. We invite the New Year into our homes by cleaning, baking pastries and planting seeds as signs of renewal.

‘Nowrouz’ ceremonies are symbolic representations of two ancient concepts: the End and Rebirth. We say goodbye to the ending year in a ceremony on the last Tuesday of the year, when bonfires are lit on the streets and people leap over them to purify their souls of illness and misfortune. But the major ‘Nowruz’ ritual is decorating a Persian rug called the ‘haft sin’: candles are set in front of a mirror and seven items placed around the rug, each representing elements of life, earth and the world. These seven items usually include wheat, representing new growth, gold fish, representing animal and water, candles, symbolizing fire, and an egg, a universal symbol of fertility and Mother Earth.
All these preparations and rituals finally come together and minutes before the arrival of the New Year the whole family sits around the ‘haft sin’, waiting for the new year to arrive. And when that moment arrives, homes are filled with kisses, hugs and sweets, as the children receive gifts and the adults begin to feast. For the next 13 days we visit our relatives and friends all across the country, offering them pastries, exchanging stories from the past year and wishing them good health and happiness. ‘Nowrouz’ festivities go on until the 13th day, known as ‘Sizdah-beh-dar’, which means getting rid of the 13th day omen. On this day, people leave home to have festive picnics in parks, as it’s a must to spend ‘Sizdah-beh-dar’ in nature.
The ‘Nowrouz’ festival, rooted in Zoroastrian rituals, the religion of ancient Persia, has been celebrated for some 3,000 years, and this year it will also be celebrated at TU Delft. All TU students and staff are warmly invited to join the university’s Iranian community at a special Persian New Year Party on March 27 at the TU’s Culture Centre, starting at 20:00. The party will feature New Year celebrations, live traditional Persian music and dance performances, Persian poetry readings and of course delicious Persian food and snacks.

Rose Manouchehri is a member of TU Delft’s University Student Council, responsible for internationalization. If you have any questions or comments for Rose, email her at R.Manouchehri@tudelft.nl.

De Delftse studentenhockeywereld beleeft mooie tijden. De heren van DSHC (Corps) en Dopie (Virgiel) staan op de drempel van een kampioenschap. De dames van DSHC stapten daar zondag al overheen.


Figuur 1 Dopie won zondag het cruciale duel tegen Oude Maas

Sinds de komst van het drietal Marloes Borker, Mascha Hanusch en Patricia Deutman, vijf jaar geleden, zijn de zaken bij de DSHC-dames in een stroomversnelling geraakt. Vanuit de derde klasse promoveerde de ploeg twee seizoenen achter elkaar. Drie jaar duurde vervolgens het oponthoud in de eerste klasse. Vorig seizoen werd promotie naar het op één na hoogste niveau op één punt na gemist. Dit jaar bleken de Delftse dames oppermachtig in hun afdeling. De cijfers spreken boekdelen: vijftien overwinningen, vier gelijke spelen, geen enkele nederlaag en een doelsaldo van 67 voor en 6 tegen.

Met die cijfers begon de ploeg van coach Robert-Jan Lousberg afgelopen zondag tegen ‘concurrent’ HOCO. Na een moeizame eerste helft, werd het toch 4-0 voor DSHC en konden de feestneuzen van stal worden gehaald.

Ook de mannenafdeling van DSHC toonde zich van meet af aan de sterkste van de poule. Zondag kan de kroon op het werk gezet worden in de één-na-laatste competitiewedstrijd, tegen de Leidse Studenten. Een gelijkspel is voldoende voor het kampioenschap in de eerste klasse. Dat het een uitwedstrijd is, hoeft geen probleem te zijn. Uit presteert DSHC immers beter dan thuis.

Aanvoerder Sander Groenteman: ,,Bij uitwedstrijden hebben we al een spreekwoordelijke 1-0-voorsprong bij aankomst. We komen allemaal in jasje-dasje, dat schijnt indruk te maken. Je gaat ook geconcentreerd naar zo’n wedstrijd toe. Thuis is de goeie sfeer er niet. Dan kom je maar een beetje aangefietst en tref je elkaar in die sfeerloze kantine. Het sportcentrum zou voor ons eigenlijk een gezellige houten keet naast het veld moeten neerzetten.”

,,We hebben een grote, fanatieke selectie”, laat Groenteman weten, ,,met een ideale, pyramidevormige opbouw: veel tweedejaars en derdejaars en een paar vijfde- en zesdejaars. En we hebben een paar sponsors, zodat we niet meer op afgetrapte schoenen hoeven te lopen. Ook de trainer en de coach spelen een motiverende rol. Alle randvoorwaarden zijn dus goed en de groep wil er graag dingen voor opzij zetten”, verklaart hij de geslaagde coupe van dit jaar.

Patrick Kluivert

De drang om te promoveren was bij de dames minstens even groot. ,,We zijn stukken beter dan de rest in de eerste klasse”, zegt Patricia Deutman gedecideerd. ,,Toch hebben we er drie jaar over gedaan om te promoveren. In de overgangsklasse kunnen we aan de top meedraaien, een stuk leuker dan dat suffe eersteklas-hockey, waar je steeds zelfhet initiatief moet nemen.” Hoewel de DSHC-dames nog nooit zo hoog speelden, hebben de meeste speelsters wel overgangs- of hoofdklasse-ervaring bij andere clubs. Bovendien ziet het er naar uit dat de meeste blijven.

Voor de heren geldt hetzelfde: de uitdaging om eindelijk op het geambieerde niveau te spelen houdt de groep waarschijnlijk grotendeels bij elkaar. Een paar toppers erbij zou desondanks volgens Groenteman een welkome aanvulling zijn: ,,We hebben vooral een Patrick Kluivert nodig. Het scoren gaat ons soms nog slecht af.”

Het sportcentrum is ook de thuishaven van tweedeklasser Dopie. Zondag stond voor de heren het cruciale duel tegen Oude Maas uit Zwijndrecht op het programma. Het duel moest gewonnen worden om de kansen op de titel in eigen hand te houden. Twee doelpunten van Alex Richter bleken genoeg voor de overwinning (2-1).

Bij winst in de laatste twee competitieduels kan ook Dopie de roltoeters uit het vet halen. Voor de hockeyende Virgilianen zou het bereiken van de eerste klasse een primeur zijn. De 50-jarige vereniging heeft pas sinds 1984 een eigen licentie. Daarvoor leidde de club een verborgen bestaan binnen het Haagse Groen-Geel. Begonnen op het laagste podium, klom het eerste team binnen enkele jaren op van de vierde naar de tweede klasse.

Aan het begin van dit seizoen kwamen er wat sterke spelers bij. Bovendien nam Jerry Meyer naast het trainerschap ook het coachen op zich. Mede door die factoren kan Dopie waarschijnlijk de plaats van DSHC in de eerste klasse gaan overnemen. Bij de hockey-afdeling van Virgiel zijn de regels wat strenger voor wat betreft het lidmaatschap. Wie afgestudeerd is, is lid-af van Virgiel en daarmee ook van de ondervereniging. Er zullen aan het eind van dit seizoen dus gedwongen wat spelers verdwijnen. Maar hoop op jonge, talentvolle aanwas blijft aanwezig. Kaper: ,,Als je promoveert heeft dat een aanzuigende werking. DSHC trekt natuurlijk ook goeie spelers aan als ze promoveren. Maar er blijft genoeg over voor ons.”

Redacteur Redactie

Heb je een vraag of opmerking over dit artikel?

delta@tudelft.nl

Comments are closed.