Or: afstand nemen van gedrag

Na het artikel in NRC over de TU was het college van bestuur te verdedigend waar het misstanden juist actief had moeten bestrijden, zo vindt de ondernemingsraad (or). Collegevoorzitter Dirk Jan van den Berg toonde zich verbaasd. “Gek, veel mensen zeiden: goh, want een onzin heeft NRC geschreven.”

Kritiek was er op de gedetailleerde reactie die de universiteit op haar website had gezet. “Zo veel woorden vinden we niet echt een sterk bod”, zei or-voorzitter Dineke Heersma. Ook vond zij Van den Berg ‘heel wollig’ in een interview met Delta. “Het blijkt dat je voor zulke dingen veel woorden nodig hebt. Dat is niet zo sterk.”

Van den Berg zei verrast te zijn dat het gesprek integraal werd gepubliceerd en meldde ook andere reacties op het interview te hebben gekregen. De or miste echter ‘een wat actievere houding’ over wat wel en niet mag aan de universiteit. “Medewerkers verwachten dat”, zei or-lid Erik Louw.  

“Noem eens wat dan?”, vroeg Van den Berg. “Je moet er faliekant tegen optreden en er voor staan dat dingen niet vóórkomen”, zei Louw. “Nu lees je: dit is niet waar, dat is niet waar, en als uitsmijter: we overwegen naar de Raad voor de Journalistiek te gaan. Een verdedigende houding.”

Van den Berg zei dat hij juist was gericht op het rechtzetten van ‘het beeld dat alles mis en scheef zit op de universiteit’. “Het artikel bevatte enkele feitelijke onjuistheden. Dat mag je toch ook wel zeggen?”

De or miste het stellen van daden. “Of zelf fouten toegeven”, zei Louw. “Dan maak je het wat menselijker. Dan treed je actiever naar de voorgrond.” Van den Berg dankte hem sportief voor zijn commentaar. “Goed punt. Er is aan het verhaal in NRC wat voorafgegaan. We zijn er erg gericht op geweest dat enkele beweringen niet kloppen.”

Op de vraag of hij de tekst van het NRC-artikel van tevoren had gelezen, antwoordde Van den Berg bevestigend. Hij zei aangegeven te hebben wat hij van de kwaliteit van het artikel vond. “De volgende keer moet u niet zeggen dat u het niet gezien hebt, als dat wél het geval is”, zei or-lid Danko Roozemond geïrriteerd.

Van den Berg had de or anderhalve week voor publicatie gewaarschuwd voor een artikel over de TU  ‘waar de honden geen brood van lusten’. Hij zei toen het niet te hebben gelezen en net als andere NRC-lezers te moeten wachten op het moment dat de krant op de mat valt. Gisteren verdedigde Van den Berg deze actie door te zeggen dat hij afspraken met de journalist had gemaakt.

Zonder namen te willen noemen constateerde de or dat het niet gelukt was de schijn van belangenverstrengeling weg te nemen bij nevenwerkzaamheden. “Als je zelf of je vrouw of wie dan ook een bedrijf hebt en als er geld van de TU naar toe stroomt, is het lastig om vanuit die positie anderen er op aan te spreken”, zei Vincent van Croonenburg. Van den Berg zei het  ermee eens te zijn dat decanen en directeuren het goede voorbeeld moeten geven.

De collegevoorzitter zei niet te weten of de TU nog naar de Raad voor de Journalistiek gaat. Volgens or-lid Louw kon de universiteit haar energie beter stoppen in de aanpak van dingen die misgaan. “Het kwaad is toch al gebeurd. In theorie kun je misschien je gelijk halen, maar het is een achterhoedegevecht dat tot niets leidt.”

“Een beetje meer GV- gezond verstand – zou goed zijn”, zei or-voorzitter Heersma. “Dit is gewoon een beetje slecht geland.”

Ook slecht geland was de verdediging op de passage in NRC dat ‘slordig personeelsbeleid de TU jaarlijks miljoenen kost’. De TU gaf aan dat dit afvloeiingsregelingen betrof in het kader van het sociaal plan. Or-lid Gerard Bart vond dit een ‘slappe opmerking’.

Met een berekening van kosten bij een specifiek geval wilde hij aantonen dat het niets met het sociaal plan te maken had, maar met ‘achterstallig personeelsonderhoud’ waar een ‘rits aan TU-personeel bij betrokken is’.

Heersma kapte die discussie af door te zeggen dat er was afgesproken het niet over personen te hebben. Besloten werd alle regelingen over bijverdienen op korte termijn kenbaar te maken binnen de TU, ‘zodat de TU-gemeenschap ziet wat er gebeurt.’