Onderwijs

‘Op naar de wasmachine die je uitkleedt’

Student werktuigbouwkunde Freerk Wilbers (24) sleutelde een halfjaar lang aan de universiteit van het Japanse Osaka aan een bekende vrouwelijke nieuwslezer. Althans, aan een robotversie van haar.

Hoe ben je hierin verzeild geraakt?

“Ik heb meegedaan aan een uitwisselingsprogramma tussen vier Japanse en vier Nederlandse universiteiten, waaronder de TU. Hoogleraar intelligent mechanical systems Tetsuo Tomiyama van Werktuigbouwkunde, Maritieme Techniek en Technische Materiaalwetenschappen tipte me dat zijn kennis, professor intelligent robotics Hiroshi Ishiguro van de universiteit van Osaka, hulp nodig had bij zijn robotproject.”

Wat heb jij bijgedragen?

“Tot nu toe werden de gelaatsuitdrukkingen één voor één met trial and error op de robot getest. Ik heb een computerprogramma gemaakt waarmee de mimiek van een echt mens gemakkelijker overgezet kan worden in de robot. En dan met name de mondbewegingen.”

De androïde, die nu op een beurs in Tokio staat, was onlangs op de Nederlandse tv te zien met een echte nieuwslezer. Helemaal echt ziet de robot er toch nog niet uit.

“Nee, de groep van Ishiguro vordert in kleine stapjes. Onder het siliconengezicht liggen elf kunstspieren. Een mens heeft er ongeveer vijftig. De mondbewegingen van de presentatrice zijn hierdoor nog niet perfect. De mimiek moet ook nog beter geprogrammeerd worden. Aan de andere kant, Japanners houden ook niet van uitgesproken gezichtsuitdrukkingen.”

Wat hebben Japanners toch met robots? Eerst was het robothuisdiertje Tamagotchi een hit in Japan en nu de androïde nieuwslezer.

“Japanners zijn dol op gadgets. Uiteindelijk willen ze robots waarmee ze kunnen praten en die hen te hulp schieten in het huishouden of als verpleegsters in ziekenhuizen en bejaardentehuizen. Je moet ze zien als geavanceerde wasmachines die niet alleen je kleren wassen, maar je ook uitkleden en met je communiceren. Ishiguro heeft ook een kopie van zichzelf gemaakt. Hij wil dat deze robot uiteindelijk zijn plek voor de klas overneemt. Vanuit een vakantieoord wil hij hem via een computer aansturen.”

Androïde verpleegsters en een robot voor de klas? Zie je het voor je?

“Waarom niet? Ik heb nooit goed begrepen waarom we in het westen bang zijn voor robots. Misschien komt het doordat we ze met de Terminator associëren. Japanners zien de robotica als een goede vorm van automatisering. Bovendien groeien ze daar op met Astroboy, een kleine androïde stripheld, waardoor robots een positief imago hebben.”

Wat ga je doen nu je weer in Nederland bent?

“Mijn studie biomechanical design afmaken. Ik wil afstuderen op een simulatiemodel van een robot om de gezichtsuitdrukkingen beter aan te sturen. Uiteindelijk kan de kennis die hier uit voortvloeit in Osaka gebruikt worden. Ik weet nog niet of ik terug ga naar Japan. Het is een mooi land, maar het is er moeilijk vrienden maken vanwege de hiërarchische cultuur.”

Freerk Wilbers. (Foto: Hans Stakelbeek/FMAX)

Hoe ben je hierin verzeild geraakt?

“Ik heb meegedaan aan een uitwisselingsprogramma tussen vier Japanse en vier Nederlandse universiteiten, waaronder de TU. Hoogleraar intelligent mechanical systems Tetsuo Tomiyama van Werktuigbouwkunde, Maritieme Techniek en Technische Materiaalwetenschappen tipte me dat zijn kennis, professor intelligent robotics Hiroshi Ishiguro van de universiteit van Osaka, hulp nodig had bij zijn robotproject.”

Wat heb jij bijgedragen?

“Tot nu toe werden de gelaatsuitdrukkingen één voor één met trial and error op de robot getest. Ik heb een computerprogramma gemaakt waarmee de mimiek van een echt mens gemakkelijker overgezet kan worden in de robot. En dan met name de mondbewegingen.”

De androïde, die nu op een beurs in Tokio staat, was onlangs op de Nederlandse tv te zien met een echte nieuwslezer. Helemaal echt ziet de robot er toch nog niet uit.

“Nee, de groep van Ishiguro vordert in kleine stapjes. Onder het siliconengezicht liggen elf kunstspieren. Een mens heeft er ongeveer vijftig. De mondbewegingen van de presentatrice zijn hierdoor nog niet perfect. De mimiek moet ook nog beter geprogrammeerd worden. Aan de andere kant, Japanners houden ook niet van uitgesproken gezichtsuitdrukkingen.”

Wat hebben Japanners toch met robots? Eerst was het robothuisdiertje Tamagotchi een hit in Japan en nu de androïde nieuwslezer.

“Japanners zijn dol op gadgets. Uiteindelijk willen ze robots waarmee ze kunnen praten en die hen te hulp schieten in het huishouden of als verpleegsters in ziekenhuizen en bejaardentehuizen. Je moet ze zien als geavanceerde wasmachines die niet alleen je kleren wassen, maar je ook uitkleden en met je communiceren. Ishiguro heeft ook een kopie van zichzelf gemaakt. Hij wil dat deze robot uiteindelijk zijn plek voor de klas overneemt. Vanuit een vakantieoord wil hij hem via een computer aansturen.”

Androïde verpleegsters en een robot voor de klas? Zie je het voor je?

“Waarom niet? Ik heb nooit goed begrepen waarom we in het westen bang zijn voor robots. Misschien komt het doordat we ze met de Terminator associëren. Japanners zien de robotica als een goede vorm van automatisering. Bovendien groeien ze daar op met Astroboy, een kleine androïde stripheld, waardoor robots een positief imago hebben.”

Wat ga je doen nu je weer in Nederland bent?

“Mijn studie biomechanical design afmaken. Ik wil afstuderen op een simulatiemodel van een robot om de gezichtsuitdrukkingen beter aan te sturen. Uiteindelijk kan de kennis die hier uit voortvloeit in Osaka gebruikt worden. Ik weet nog niet of ik terug ga naar Japan. Het is een mooi land, maar het is er moeilijk vrienden maken vanwege de hiërarchische cultuur.”

Freerk Wilbers. (Foto: Hans Stakelbeek/FMAX)

Redacteur Redactie

Heb je een vraag of opmerking over dit artikel?

delta@tudelft.nl

Comments are closed.