Ondernemingsraad bang voor extra bevoegdheden

De studenten stonden perplex. Hun aanbod vond hooguit, en dan nog uiterst voorzichtig, weerklank bij DB’er IJsbrand Haagsma. Hij zag ‘allemaal schaapjes’ in de zaal: ,,Het is toch van den zotte dat we hier bang zijn dat het college boos wordt als we het gaan hebben over bevoegdheden?” De raad sputterde verontwaardigd.

Jasper van den Nouweland van de studentenraad drong na lang heen en weer gepraat aan op een antwoord en wilde weten wat er nu concreet ging gebeuren. Werd het ja of nee, of moest het voorstel van de studenten nog even ‘academisch rijpen’ bij de raad? Het werd geen ja en het werd geen nee. De uitgestoken hand van de studenten bleef in de lucht hangen. ,,Nee, dank je”, leek de voorthobbelende wielrenner te zeggen. ,,Het gaat prima zo.”

De ondernemingsraad was nooit een topper in de race om de bevoegdheden. Met het afslaan van het aanbod van de studenten lijkt het erop dat nu ook de strijdlust is gedoofd. Van een raad die er voor kiest om uit de wind te blijven, hoeven wevoorlopig niet veel kopwerk te verwachten.

,,Volgens mij moeten we op dit moment niet bij het college aankomen met zaken over bevoegdheden”, klonk het vorige week in de ondernemingsraad. De leden moesten zich in vreemde bochten wringen om een voorstel van de studenten dringend maar beleefd af te slaan.

De ondernemingsraad is nog steeds, en naar het lijkt definitief, verstoken van formele zeggenschap over onderwijs en onderzoek (O&O). Het college van bestuur heeft dit sinds de invoering van het nieuwe medezeggenschapsstelsel consequent geweigerd. ,,Te gek voor woorden”, vond Brechtje Nagtzaam in de spreektijd die de studenten hadden aangevraagd. ,,Het klopt toch niet dat wp’ers niet mee mogen praten over het wetenschappelijk beleid en studenten wel? Wij zien een gat in jullie bevoegdheden.”

Beide organen moeten binnenkort instemmen met het huidige gedeelde stelsel van studentenraad en ondernemingsraad. De studenten willen een voorwaarde stellen: adviesrecht voor de ondernemingsraad over O&O, en anders geen instemming. Hoe genereus ook, deze handreiking is niet helemaal verschoond van eigenbelang. Bij de wp’ers in de or zit immers veel kennis op dit gebied, en eendrachtig kan er flinke druk op het college worden uitgeoefend, mocht dat nodig zijn. Maar het blijft een uitgestoken hand; de wielrenner die door het peloton in de berm werd gedrukt, krijgt de ruimte om weer op koers te komen.

,,Moeten we de discussie over de bevoegdheden weer aangaan?”, was de reactie van Frans Berwald van Abvakabo. Hij kreeg bijval van de CFO-fractie, waarvan Lieuwe Boersma niet goed inzag wat er schortte aan de huidige bevoegdheden. De CMHF meende bij monde van Max van der Laan dat ‘het kind nu niet met het badwater moest worden weggegooid’. We wilden de moeizaam verworven bevoegdheden nu toch zeker niet op het spel zetten?

De studenten stonden perplex. Hun aanbod vond hooguit, en dan nog uiterst voorzichtig, weerklank bij DB’er IJsbrand Haagsma. Hij zag ‘allemaal schaapjes’ in de zaal: ,,Het is toch van den zotte dat we hier bang zijn dat het college boos wordt als we het gaan hebben over bevoegdheden?” De raad sputterde verontwaardigd.

Jasper van den Nouweland van de studentenraad drong na lang heen en weer gepraat aan op een antwoord en wilde weten wat er nu concreet ging gebeuren. Werd het ja of nee, of moest het voorstel van de studenten nog even ‘academisch rijpen’ bij de raad? Het werd geen ja en het werd geen nee. De uitgestoken hand van de studenten bleef in de lucht hangen. ,,Nee, dank je”, leek de voorthobbelende wielrenner te zeggen. ,,Het gaat prima zo.”

De ondernemingsraad was nooit een topper in de race om de bevoegdheden. Met het afslaan van het aanbod van de studenten lijkt het erop dat nu ook de strijdlust is gedoofd. Van een raad die er voor kiest om uit de wind te blijven, hoeven wevoorlopig niet veel kopwerk te verwachten.