Mythes over afvallen ontzenuwd

XJIMMY TIGGES
Minke Eringa, coördinatrice bewegingssporten, tevens docente aerobics en powerpumpen, neemt een ferme hap uit een gezonde appel, terwijl ze tevreden toekijkt hoe het publiek het sportcafé binnendruppelt.

Het zijn er zo’n dikke vijftig. Een enkeling met een pilsje aan de bar of voorzien van een zakje croissants, om de ergste honger te stillen. Een opvallend hoge opkomst in het licht van de belangstelling voor de vorig studiejaar tweemaal gegeven cursus ‘Gewichtsbeheersing’. Beide keren volgde slechts een vijftal deelnemers de zes lessen durende cursus. Vreemd, vond Eringa, die vermoedde dat er een veel grotere vraag naar dit soort cursussen moet zijn. Misschien lag het aan de misleidende naam, die doet vermoeden dat het om het tillen van gewichten gaat, in plaats van over een gezond leefpatroon en verantwoorde voeding.

Marcel van den Broek verorbert een bordje tomatenpompomsoep voor hij van wal steekt. De leraar sport en bewegen bij de Mondriaan Onderwijsgroep is ook verbonden aan het regionale Olympisch netwerk van NOC*NSF. Daar begeleidt hij jonge toptalenten. “Ze houden allemaal van het spelletje, dat is het probleem niet. Mijn taak is om ze discipline bij te brengen. Ik vertel ze over een gezonde levensstijl, evenwichtige voeding, slaapgewoonten en alcoholgebruik.” De meesten zitten op LOOT-scholen, speciale scholen waar toptalenten de mogelijkheid krijgen om hun sport- en schoolcarrière te combineren.

Hij is niet gekomen om mensen aan het montignaccen of sonjabakkeren te krijgen, waarschuwt hij vooraf. “Sonja’s boek is fantastisch geschreven en geweldig verkocht, maar mijn insteek is een hele andere.” Zijn lezing is bedoeld voor mensen die zich aandienen in reguliere sportcentra en niet aan zwaarlijvigheid of vraatzucht lijden. Ze zijn ruwweg tussen de 18 en 40 jaar en hebben geen medische aandoeningen. Het gaat om mensen die sportbeoefening combineren met een verantwoord voedingsprogramma.

Om te beginnen ruimt Van den Broek twee hardnekkige mythes uit de weg. De eerste: vrouwen worden niet breed van krachttraining. Simpelweg omdat ze te weinig testosteron in hun lichaam hebben. “Tenzij u iets gebruikt dat niet in een normaal voedingspatroon past, natuurlijk.” De tweede is dat plaatselijke vetverbranding niet bestaat. De ‘appeltjesbuik’ van de mannen is eraf te trainen, maar de ‘peertjes’ (vet op de heupen) van de vrouwen niet. En als er iets niet gebeurt, verzekert hij, is het dat vet kan worden omgezet in spieren.

Van den Broek komt met, voor sommigen, teleurstelllende berichten. Op de lange termijn heeft krachttraining (spieroefeningen) twee- tot driemaal zoveel effect als cardiotraining (loopband, fietsapparaat). Een uur lang in een gezapig tempo op de fiets peddelen levert weinig gewichtsverlies op. Beter is om korte tijd met veel weerstand te trainen of een intervaltraining te doen. Zijn verrassende opmerking dat de meeste calorieverbranding plaatsvindt tijdens rustperiodes, bij stilzitten en tijdens de slaap, leidt daarentegen tot een tevreden gezoem onder het publiek.

Na een uur college, vol informatie en vooral veel cijfers, komen de conclusies: een eiwitrijk dieet, mits niet te overdadig, in combinatie met krachttraining, heeft het meest positieve effect. Tot slot heeft Eringa nog een deels teleurstellende mededeling. Wie zich tijdens de feestdagen iets te vol vreet en drinkt en de lichamelijke gevolgen daarvan weer snel wil wegpoetsen, zal geduld moeten betrachten. De nieuwe cursus gewichtsbeheersing start pas in februari. Het goede nieuws: je kunt je wel elk moment aanmelden voor de cursus powerpumpen op het sportcentrum.

XJIMMY TIGGES
Minke Eringa, coördinatrice bewegingssporten, tevens docente aerobics en powerpumpen, neemt een ferme hap uit een gezonde appel, terwijl ze tevreden toekijkt hoe het publiek het sportcafé binnendruppelt.

Het zijn er zo’n dikke vijftig. Een enkeling met een pilsje aan de bar of voorzien van een zakje croissants, om de ergste honger te stillen. Een opvallend hoge opkomst in het licht van de belangstelling voor de vorig studiejaar tweemaal gegeven cursus ‘Gewichtsbeheersing’. Beide keren volgde slechts een vijftal deelnemers de zes lessen durende cursus. Vreemd, vond Eringa, die vermoedde dat er een veel grotere vraag naar dit soort cursussen moet zijn. Misschien lag het aan de misleidende naam, die doet vermoeden dat het om het tillen van gewichten gaat, in plaats van over een gezond leefpatroon en verantwoorde voeding.

Marcel van den Broek verorbert een bordje tomatenpompomsoep voor hij van wal steekt. De leraar sport en bewegen bij de Mondriaan Onderwijsgroep is ook verbonden aan het regionale Olympisch netwerk van NOC*NSF. Daar begeleidt hij jonge toptalenten. “Ze houden allemaal van het spelletje, dat is het probleem niet. Mijn taak is om ze discipline bij te brengen. Ik vertel ze over een gezonde levensstijl, evenwichtige voeding, slaapgewoonten en alcoholgebruik.” De meesten zitten op LOOT-scholen, speciale scholen waar toptalenten de mogelijkheid krijgen om hun sport- en schoolcarrière te combineren.

Hij is niet gekomen om mensen aan het montignaccen of sonjabakkeren te krijgen, waarschuwt hij vooraf. “Sonja’s boek is fantastisch geschreven en geweldig verkocht, maar mijn insteek is een hele andere.” Zijn lezing is bedoeld voor mensen die zich aandienen in reguliere sportcentra en niet aan zwaarlijvigheid of vraatzucht lijden. Ze zijn ruwweg tussen de 18 en 40 jaar en hebben geen medische aandoeningen. Het gaat om mensen die sportbeoefening combineren met een verantwoord voedingsprogramma.

Om te beginnen ruimt Van den Broek twee hardnekkige mythes uit de weg. De eerste: vrouwen worden niet breed van krachttraining. Simpelweg omdat ze te weinig testosteron in hun lichaam hebben. “Tenzij u iets gebruikt dat niet in een normaal voedingspatroon past, natuurlijk.” De tweede is dat plaatselijke vetverbranding niet bestaat. De ‘appeltjesbuik’ van de mannen is eraf te trainen, maar de ‘peertjes’ (vet op de heupen) van de vrouwen niet. En als er iets niet gebeurt, verzekert hij, is het dat vet kan worden omgezet in spieren.

Van den Broek komt met, voor sommigen, teleurstelllende berichten. Op de lange termijn heeft krachttraining (spieroefeningen) twee- tot driemaal zoveel effect als cardiotraining (loopband, fietsapparaat). Een uur lang in een gezapig tempo op de fiets peddelen levert weinig gewichtsverlies op. Beter is om korte tijd met veel weerstand te trainen of een intervaltraining te doen. Zijn verrassende opmerking dat de meeste calorieverbranding plaatsvindt tijdens rustperiodes, bij stilzitten en tijdens de slaap, leidt daarentegen tot een tevreden gezoem onder het publiek.

Na een uur college, vol informatie en vooral veel cijfers, komen de conclusies: een eiwitrijk dieet, mits niet te overdadig, in combinatie met krachttraining, heeft het meest positieve effect. Tot slot heeft Eringa nog een deels teleurstellende mededeling. Wie zich tijdens de feestdagen iets te vol vreet en drinkt en de lichamelijke gevolgen daarvan weer snel wil wegpoetsen, zal geduld moeten betrachten. De nieuwe cursus gewichtsbeheersing start pas in februari. Het goede nieuws: je kunt je wel elk moment aanmelden voor de cursus powerpumpen op het sportcentrum.