Minstens vier numeri fixi in 2017

Het college van bestuur wil voor volgend jaar:

• een fixus van 100 instellen voor nanobiologie, omdat het aantal aanmeldingen nu al groeit en de opleiding in 2017 wordt opengesteld voor internationale studenten
• de fixus van klinische technologie ondanks dalende aanmeldingen op 100 houden, omdat studenten geneeskunde zich straks voor twee fixusopleidingen mogen aanmelden
• de fixus van industrieel ontwerpen op 330 laten staan vanwege een beperkte capaciteit
• de fixus van luchtvaart- en ruimtevaarttechnologie verlagen van 480 naar 440, omdat de plaatsingsprocedure bij selectie straks wordt versneld. Tot nu toe begonnen loting en plaatsing na bekend worden van de eindexamencijfers, wat er in de praktijk voor zorgde dat er minder dan 480 studenten begonnen.

De studentenraad (sr) kan zich in de eerste twee vinden maar plaatst vraagtekens bij die voor industrieel ontwerpen, omdat daar al een paar jaar minder dan 330 studenten beginnen. Ook vraagt de raad zich af waarom de fixus van luchtvaart- en ruimtevaarttechniek wordt verlaagd. Liever ziet de sr daar een getrapte verhoging naar 450 en 500, om zoveel mogelijk studenten te kunnen laten studeren.

Collegelid Anka Mulder wil niet dat industrieel ontwerpen te veel groeit. “Het lastige van een numerus fixus is dat je je wettelijk mag baseren op capaciteit en niet op de arbeidsmarkt. Maar ik neem die wel mee. In Nederland is een enorme behoefte aan ingenieurs werktuigbouwkunde en civiele techniek. Die hebben snel een baan. Bij industrieel ontwerpen is dat anders.”

Wat betreft capaciteit doet de faculteit Industrieel Ontwerpen het nu goed, aldus Mulder. “Er is voldoende aandacht voor onderwijs, er wordt veel gebruikgemaakt van het gebouw en veel meer studenten kunnen er niet in. De faculteit pakt haar maatschappelijke taak goed op.”

Bij luchtvaart- en ruimtevaarttechniek is al veel instroom en passen volgens Mulder 400 tot 450 studenten goed bij de faculteit en het aantal docenten. De ideale ratio verschilt volgens Mulder per opleiding.

Hoewel de sr numeri fixi in principe onwenselijk vindt, stelt hij er een voor bij de master werktuigbouwkunde. Volgens prognoses groeit het aantal masterstudenten daar van 140 in 2010 naar 800 straks. Volgens de facultaire studentenraad is er een student-staf-ratio van veertig. Anka Mulder gaat uit van dertig als tijdelijke docenten worden meegeteld.

Ook is er volgens haar al meer personeel aangetrokken en is ze in gesprek met de technische universiteiten van Twente en Eindhoven. Die laatste kan volgens haar nog wel wat studenten gebruiken. Omdat werktuigbouwkunde ‘waanzinnig populair is en de arbeidsmarkt schreeuwt om ingenieurs’ vindt Mulder dat er goed moet worden nagedacht over een masterfixus.