Meer geld verdienen

Daar schrik je toch wel even van. Wie ook schrikken zijn mensen buiten de TU aan wie ik dit vertel om hen te laten inzien dat werken bij de overheid echt niet altijd even gemakkelijk is. In de marktsector kent men geen gedwongen winkelnering, maar in de publieke sector dwaalt voortdurend het spook der bezuinigingen.
Het absurde is dat wij goede dingen doen. Ik bedoel: in de marktsector krijg je het zwaar als je verkeerde producten levert of verkeerde klanten bedient. Maar bij de TU krijg je op je kop omdat de centrale overheid zich heeft laten oplichten door een aantal criminele bankiers en omdat voormalige bestuursleden nogal gehecht waren aan mooie, nieuwe gebouwen. Het onrechtvaardige van economische crises is dat de financiële schuldenaars vaak niet de echte schuldenaars zijn. Het afwentelen van schuld is de kern van ons kapitalistisch systeem. Het gaat te ver om ons economisch systeem een piramidespel te noemen, maar een stoelendans is het zeker. Vorig jaar had het Nederlandse bedrijfsleven geen stoel, nu is het de beurt aan de Nederlandse overheid, inclusief de Nederlandse universiteiten. 
Maar het is niet anders. Bestuurlijke ongehoorzaamheid heeft geen zin. Ook ik heb bij mij zelf sinds kort het verlof ingetrokken. Naarstig op zoek in mijn eigen netwerk naar opdrachten en geld. Vage kennissen zijn nu ineens mogelijke geldschieters geworden. Waar ik voorheen ‘nummer onbekend’ en onbeduidende 06-nummers onbeantwoord liet, neem ik ze nu wel op. Niet te snel natuurlijk, anders kan een potentiële klant denken dat ik niets te doen heb en dat is niet goed voor de hoogte van het offertebedrag. Ook schroom ik sinds kort niet om onvoorbereide gesprekspartners tijdens oriënterende en informatieve gesprekken te polsen over een mogelijk project waarbij ‘de TU Delft natuurlijk veel waarde aan uw organisatie kan toevoegen’. Ik geef toe, het is niet de meest ideale situatie voor een wetenschapper maar ik vind enige troost in de woorden van de befaamde Russische filmregisseur Andrei Tarkovski die zei dat een kunstenaar nooit onder ideale omstandigheden werkt. Nu ben ik weliswaar geen kunstenaar maar als diegene die boven mij staan al praktische en artistieke compromissen moeten sluiten dan ben ik nederig, dankbaar en uitermate klantvriendelijk. 
Uiteindelijk is er maar één remedie: goede dingen doen. Goed onderzoek verrichten, goed onderwijs geven, goede projecten doen en een goede bedrijfsvoering hebben. Maar of goed voldoende is? Wetenschappelijk onderzoek is per definitie te onzeker en te experimenteel om van te voren betrouwbare kwaliteitsgaranties af te geven. Recent vertelde een redacteur van een uitgeverij mij over een nieuw aangestelde directeur. De goede man was voorheen werkzaam in een andere sector. Na gedegen eigen onderzoek stelde hij in de maidenspeech aan zijn nieuwe collega’s een strategische beleidswijziging voor: voortaan zouden ze alleen maar bestsellers uitgeven. Ik bedoel maar.

Patrick van der Duin is toekomstonderzoeker bij de sectie technology, strategy and entrepeneurship van de faculteit Techniek, Bestuur en Management.

En het werkte. Honderden eerstejaars lieten woensdagochtend het uitnodigende zonnetje links liggen om in een propvolle, warme circustent op het Owee-terrein overladen te worden met praktische informatie.

De presentatie van het Grote Studenten Spektakel, zoals de informatiebijeenkomst was gedoopt, lag in handen van televisiepersoonlijkheid Eddy Zoey. Hij probeerde de sfeer te zetten met de vraag ‘Bij wie mag ik vannacht slapen?!’. Misschien niet de beste opening in een tent waar driekwart van het publiek man is. Het gejoel was in ieder geval vele malen luider toen Zoey hierna vroeg wie er die ochtend een kater had.

Een hele rits hoge en iets minder hoog geplaatste personen van de TU en van Hogeschool InHolland namen plaats op de vrolijk gekleurde designstoelen op het podium – van rector Fokkema tot Oscar Verbeek van de dienst facultaire servicepunten.

Verdeeld over verschillende thema’s besprak Zoey allerlei praktische zaken met dit panel. Zo kwam er een hele rij afkortingen langs. Inderdaad, UB staat voor universiteitsbibliotheek; en niet voor universitair bier. En de studieadviseur is de persoon waar je langsgaat als je problemen hebt. Wat voor problemen ook.

Dagmar Stadler, voorzitter van de kring van studentenvoorlichters, vertelde hoe er ooit een student bij haar langs kwam die een wel heel aparte reden opgaf voor zijn slechte studieresultaten. Stadler:’Dit kwam volgens hem doordat hij elke dag zo veel tijd kwijt was aan koken. Hij had geen idee hoe dat moest.’ Zoey: ‘En toen?’ Stadler, lachend: ‘Toen heb ik hem geleerd hoe je aardappels moet schillen.’

Naast Eddy Zoey was ook de Nederlandstalige rapper Lange Frans uitgenodigd op de bijeenkomst op te luisteren. Hij maakte het publiek wakker met een rap – al was dit wakker maken waarschijnlijk al gelukt door de harde house die de dj vooraf en tussen de discussies door draaide. Tijdens de discussies zat Frans met een opschrijfboekje op het podium, om na elk onderdeel het besprokene samen te vatten in een rap.

Lange Frans: ‘Yo, yo! (..)
…En als blijkt dat je toch gaat verliezen
Steunen wij je met studieadviezen
Waar moet je heen gaan?
Naar de studentendecaan
En als je niet kunt koken kun je bij Dagmar langsgaan’.