Wat kook je voor een wielrenner in de Tour de France? TU-studente Violinde den Breeijen ging mee als hulpkok van Jumbo-Visma. “Het is koken en rekenen tegelijk.”
Violinde den Breeijen: “Meegaan met de ploeg was een van de allervetste ervaringen in mijn leven.” (Foto's: Violinde den Breeijen)
Eten voor de wielerploeg van Jumbo-Visma. (Foto: Violinde den Breeijen)Is dat nog wel leuk, als je al je eten moet berekenen en wegen?
“Ik studeer natuurkunde en vond het technische koken juist leuk. De recepten waren ontzettend nauwkeurig, maar mijn bèta-hoofd vond het heel fijn om precies 3,7 gram van iets af te wegen. De renners willen ook echt gezond eten. Je kunt je voorstellen dat ze wel zin hebben om wat lekkers te eten als ze terugkomen van een rit. Wij hebben een keer tiramisu gemaakt als zoete herstelmaaltijd, op basis van heel weinig vet en veel eiwit. De renners vonden de tiramisu lekker, maar associeerden dit met iets heel ongezonds, dat ze niet zouden moeten eten na het fietsen. Dat voelde tegenstrijdig in hun hoofd en ze wilden liever geen tiramisu meer.”
In de zomer van 2019 ging Violinde den Breeijen voor het eerst mee als hulpkok van Jumbo-Visma naar de BinckBank Tour, een wielerronde in Nederland en België. Den Breeijen, zelf ook een ervaren wielrenster bij studentenfietsclub WTOS, werd meegevraagd door de kok van Jumbo-Visma, die ze kende uit de wielerwereld. Een week lang kookte ze in een truck.
Dit jaar zou ze meegaan naar de Giro d’Italia, de Ronde van het Baskenland, Parijs-Roubaix, de Deutschland Tour en de BinckBank Tour 2020. Corona gooide roet in het eten. Volgend jaar hoopt ze wel weer mee te kunnen.
Hoe belangrijk is de juiste voeding voor wielrenners?
“Ontzettend belangrijk, daar win je een wielerronde mee, denk ik. Vroeger zeiden ze altijd, de Tour win je in bed. Dat weet iedereen nu wel, maar de focus op voeding is relatief nieuw. De laatste jaren ligt de nadruk bij Jumbo-Visma steeds meer op gepersonaliseerde voeding, een apart dieet voor elke renner. Dat zie je bij meer ploegen, maar lang niet alle ploegen zijn daar zo mee bezig als Jumbo-Visma.”
Hoe bepaal je wat elke renner moet eten?
“De trainer maakt elke dag een inschatting van de inspanning van de renners, gebaseerd op vermogens en hartslag. De diëtist weet voor elke renner welke voeding nodig is om te herstellen. Op basis daarvan stelt de diëtist een lijst op voor elke renner met hoeveel gram ze van alles moeten hebben. En dan is het aan de kok om daar een goed gerecht van te maken. Wij zorgen dat alles in aparte schalen op het buffet staat, pasta, saus, pompoenpitten, olijven, noem maar op. De renners gebruiken een weegschaal om van alles de juiste hoeveelheid op hun bord te scheppen.”
Is dat nog wel leuk, als je al je eten moet berekenen en wegen?
“Ik studeer natuurkunde en vond het technische koken juist leuk. De recepten waren ontzettend nauwkeurig, maar mijn bèta-hoofd vond het heel fijn om precies 3,7 gram van iets af te wegen. De renners willen ook echt gezond eten. Je kunt je voorstellen dat ze wel zin hebben om wat lekkers te eten als ze terugkomen van een rit. Wij hebben een keer tiramisu gemaakt als zoete herstelmaaltijd, op basis van heel weinig vet en veel eiwit. De renners vonden de tiramisu lekker, maar associeerden dit met iets heel ongezonds, dat ze niet zouden moeten eten na het fietsen. Dat voelde tegenstrijdig in hun hoofd en ze wilden liever geen tiramisu meer.”
Hoe is het om onderdeel te zijn van Jumbo-Visma?
“Meegaan met de ploeg was een van de allervetste ervaringen in mijn leven. Ik ben zelf wielrenner en kijk altijd vol ontzag naar het hele circus van een grote wielerronde. En dan opeens zit je er middenin. De eerste keer dat je die renners in het echt ziet, is heel onwerkelijk. In het hotel kom je ook renners van andere ploegen tegen zonder helmen en bril en dan zijn ze zo menselijk. Je hoort wel interviews op de tv, maar het is wel anders als je tegenover ze aan tafel zit. De sfeer in de ploeg was heel erg fijn: er is niemand die uit de hoogte doet, ze maken graag een praatje met je en willen ook weten wie jij bent.”
Hoe kijk je nu naar de Tour de France?
“Ik beleef de Tour de France zoals elke wielerfan denk ik: uren voor de buis hangen en elk moment proberen te kijken. Ik heb nu vaak een tweede scherm naast mijn college openstaan. In het begin voelde het wel heel dubbel al die koersen: ik wilde daar natuurlijk ook bij zijn! Maar dat gevoel heb ik snel omgezet naar de hoop dat ik volgend jaar weer mee mag. Het voelt wel een beetje als ‘mijn ploeg’, zeker als ik in mijn Jumbo-Visma-shirtje zit te kijken naar de avondetappe. Ik heb af en toe contact met de kookstaf daar, maar niet heel frequent. Het zijn ook belachelijk drukke weken voor ze, ik denk na de Tour wel weer een update te krijgen!”
“Mijn bèta-hoofd vond het heel fijn om precies 3,7 gram van iets af te wegen.” 
Heb je een vraag of opmerking over dit artikel?
delta@tudelft.nl
Comments are closed.