Patiënten met het Crigler-Najjar-syndroom moeten een groot deel van de dag lichttherapie ondergaan. IO-studente Philomeen Engels (25) ontwikkelde een mobiel lichttherapiesysteem om deze mensen meer bewegingsvrijheid te geven.
Delen
Engels studeert volgende week af op het ontwerp van de Ledwrap. Dit is een slaapzak met light emitting diodes (leds) erin, bedoeld voor lichtbehandeling van mensen met het Crigler-Najjar-syndroom. Bij de ongeveer 25 mensen in Nederland die aan deze ziekte lijden, ontbreekt het enzym dat de giftige stof bilirubine afbreekt. Ophoping van bilirubine zorgt voor een gele verkleuring van de huid en, belangrijker, kan uiteindelijk dodelijk zijn. Om de hoeveelheid bilirubine in toom te houden, moet de huid iedere dag lange tijd, soms wel twaalf uur per dag, aan bepaald blauw licht worden blootgesteld.
De lichttherapie heeft grote invloed op het leven van de patiënt. Zo kan je niet zomaar op vakantie, omdat de lichttherapie wordt ondergaan in omgebouwde zonnebanken die moeilijk te vervoeren zijn. De lange belichtingstijd maakt dat patiënten ook thuis weinig mobiel zijn. Aan Engels de taak een mobiel lichttherapiesysteem te ontwerpen.
Een grote sprong in het onderzoek was de samenwerking met Philips Research. De door de afdeling photonic textiles ontwikkelde ledfoils, flexibele plastic ‘matjes’ met leds erin, bleken zeer geschikt voor toepassing in een draagbaar lichtsysteem. “Bij Philips Research zochten ze een medische toepassing voor ledfoils, dus ik kwam op het juiste moment”, zegt de IO-studente. Ondanks het kleine aantal Crigler-Najjar patiënten, is de Ledwrap ook commercieel interessant. Veel pasgeborenen hebben in de eerste dagen van hun leven geelzucht en één op de tien moet in het ziekenhuis behandeld worden met lichttherapie. “En met andere typen leds kun je met de Ledwrap ook huidziektes als psoriasis behandelen”, voegt Engels toe.
De inmiddels gepatenteerde Ledwrap bestaat uit twee doeken van ademend materiaal, met ieder twaalf ledfoils. Door de doeken op verschillende manieren aan elkaar te ritsen, is de Ledwrap te gebruiken als slaapzak, maar ook als pak met twee ‘broekspijpen’. “De enige beperking aan mobiliteit is dat je in de buurt van een stopcontact moet blijven, want de leds verbruiken nogal wat energie.”
Of het medische resultaat bevredigend is en de warmte in de slaapzak binnen de perken blijft, heeft Engels nog niet kunnen testen. De leds met de juiste lichtkwaliteit zijn nog in productie. Wel heeft ze de draagbaarheid van een prototype getest. De proefpersonen waren, ondanks wat benodigde aanpassingen in het model, tevreden over het product. Ook de opdrachtgever, het Najjar Fonds, is enthousiast, verzekert secretaris Pieter Albas. “We hadden gehoopt op een goede oplossing, maar dat er in minder dan een jaar zoveel resultaat zou zijn, hadden we niet verwacht. Het kan een grote vooruitgang zijn in het leven van Crigler-Najjar-patiënten.” Engels hoopt dat binnen een jaar de eerste Ledwrap klaar is.
(Foto: Philomeen Engels)
Engels studeert volgende week af op het ontwerp van de Ledwrap. Dit is een slaapzak met light emitting diodes (leds) erin, bedoeld voor lichtbehandeling van mensen met het Crigler-Najjar-syndroom. Bij de ongeveer 25 mensen in Nederland die aan deze ziekte lijden, ontbreekt het enzym dat de giftige stof bilirubine afbreekt. Ophoping van bilirubine zorgt voor een gele verkleuring van de huid en, belangrijker, kan uiteindelijk dodelijk zijn. Om de hoeveelheid bilirubine in toom te houden, moet de huid iedere dag lange tijd, soms wel twaalf uur per dag, aan bepaald blauw licht worden blootgesteld.
De lichttherapie heeft grote invloed op het leven van de patiënt. Zo kan je niet zomaar op vakantie, omdat de lichttherapie wordt ondergaan in omgebouwde zonnebanken die moeilijk te vervoeren zijn. De lange belichtingstijd maakt dat patiënten ook thuis weinig mobiel zijn. Aan Engels de taak een mobiel lichttherapiesysteem te ontwerpen.
Een grote sprong in het onderzoek was de samenwerking met Philips Research. De door de afdeling photonic textiles ontwikkelde ledfoils, flexibele plastic ‘matjes’ met leds erin, bleken zeer geschikt voor toepassing in een draagbaar lichtsysteem. “Bij Philips Research zochten ze een medische toepassing voor ledfoils, dus ik kwam op het juiste moment”, zegt de IO-studente. Ondanks het kleine aantal Crigler-Najjar patiënten, is de Ledwrap ook commercieel interessant. Veel pasgeborenen hebben in de eerste dagen van hun leven geelzucht en één op de tien moet in het ziekenhuis behandeld worden met lichttherapie. “En met andere typen leds kun je met de Ledwrap ook huidziektes als psoriasis behandelen”, voegt Engels toe.
De inmiddels gepatenteerde Ledwrap bestaat uit twee doeken van ademend materiaal, met ieder twaalf ledfoils. Door de doeken op verschillende manieren aan elkaar te ritsen, is de Ledwrap te gebruiken als slaapzak, maar ook als pak met twee ‘broekspijpen’. “De enige beperking aan mobiliteit is dat je in de buurt van een stopcontact moet blijven, want de leds verbruiken nogal wat energie.”
Of het medische resultaat bevredigend is en de warmte in de slaapzak binnen de perken blijft, heeft Engels nog niet kunnen testen. De leds met de juiste lichtkwaliteit zijn nog in productie. Wel heeft ze de draagbaarheid van een prototype getest. De proefpersonen waren, ondanks wat benodigde aanpassingen in het model, tevreden over het product. Ook de opdrachtgever, het Najjar Fonds, is enthousiast, verzekert secretaris Pieter Albas. “We hadden gehoopt op een goede oplossing, maar dat er in minder dan een jaar zoveel resultaat zou zijn, hadden we niet verwacht. Het kan een grote vooruitgang zijn in het leven van Crigler-Najjar-patiënten.” Engels hoopt dat binnen een jaar de eerste Ledwrap klaar is.
(Foto: Philomeen Engels)
Comments are closed.