Lekkages

Dat de NSA alles in de gaten houdt, van telefoongesprekken tot betalingsverkeer, van e-mails tot aan gps-gegevens, dat wist toch iedereen? Dat een centraal schriftelijk eindexamen van alle kanten uitnodigt tot fraude, mag evenmin enige verbazing verwekken. En Ruud Lubbers. Ach, wie was dat ook alweer?

Als we dan toch aan het lekken zijn, dan weet ik er ook nog wel een. De faculteit EWI gaat voor haar medewerkers een nieuwe beoordelingscategorie in het leven roepen: Unregrettable Loss. Zeg maar, verlies-zonder-verdriet. Het type medewerker dat alleen nog uit de weg kan worden geruimd via inzet van de Oost-Europese maffia.

Nederland is natuurlijk niet het enige land met een centraal schriftelijk eindexamen. Overal ter wereld gebeurt dat. Overal ter wereld gebeuren er ongelukken mee. In Zweden stond ooit het eindexamen al weken van tevoren op het internet. In België gaf het hoofd van een school het examen alvast aan haar kinderen. Zodra er examens zijn, is er fraude. Als je dat wil vermijden, dan moet je de NSA inzetten. Wat me vooral verbaast over Ibn Ghaldoun is de onprofessionele werkwijze. Je hebt de sleutel van de kluis, kun je dan echt niet de examens stelen zonder dat iemand er wat van merkt? Kun je als zoon van een natuurkundeleraar dan echt niet een envelop openen zonder het zegel te breken? Dan ben je een stomme sufferd. Dan ben je niet eens geschikt voor een hbo-opleiding media-en-communicatie.

Nadat je het eindexamen hebt gehaald, begint de universiteit, waar je maken krijgt met medewerkers als ondergetekende. Die breken je het hoofd met gecompliceerde calculusbewerkingen, zolang zij tenminste niet worden geclassificeerd als Unregrettable Loss. Ach, ik zou graag uitwijden over het voordeel van lage slagingspercentages, maar ik moet nu stoppen. Er staan twee Roemenen voor de deur, die een beetje verdwaald lijken in mijn mooie Vinex.



Robbert Fokkink