De ene collega heeft een olifantenhuid, de ander is zo trouw als een hond. Aan de hand van dierentypen laat ‘Animal Firm’ succesvolle structuren zien in organisaties.
bres voor collega’s en bent u zo flexibel dat u zich makkelijk aanpast aan veranderende omstandigheden? Dan bent u een geboren leider én een rasechte olifant volgens het boek ‘Animal Firm’. Wie zichzelf als olifant ziet, doet er goed aan om collega’s aan te moedigen of te ondersteunen tot betere prestaties en vertrouwen in de groep te stimuleren.
‘Animal Firm’ bespreekt verschillende typen mensen in organisatiestructuren. Het boek wil de succesfactoren van ‘high performance organisaties’ toegankelijk maken. Naast de olifant figureren kraaien, paarden en gnoes in dit dierrijke boek van Marco Scheurs en Simon van der Veer. Scheurs is medeoprichter van Direction Europe, een trainings- en ontwikkelingsbureau op het gebied van leiderschap en besluitvorming. Van der Veer werkt bij
het Center for Organizational Performance, dat met een bestudering van onderzoeken naar succesvolle organisaties de basis legde voor dit boek.
De dierentyperingen leveren vooral veel gemeenplaatsen op. Een leider, zoals de olifant, moet vertrouwen kweken en personeel stimuleren. Maar hoe iemand dat precies doet in de praktijk? Daarover blijft het boek vaag. ‘Een leeuw die alleen jaagt, heeft zeventien procent kans op succes. Leeuwen die samen jagen dertig procent’, schrijven de auteurs. Samenwerken is dus een must, maar hoe je daarvoor zorgt, valt niet te lezen. In een organisatie zitten ook altijd egoïsten. Ook dat komt veel in het dierenrijk voor. Hoe daar mee om te gaan is een kunst. Maar Scheurs en van de Veer behandelen het thema amper.
Toch is dit geen overbodig boek. De auteurs willen een discussie over het functioneren van collega’s binnen een organisatie op gang brengen. Het is slim om dat aan de hand van dieren te doen, zodat collega’s zich bij kritiek minder snel persoonlijk aangesproken voelen.
De boektitel is uiteraard een knipoog naar de magistrale roman ‘Animal Farm’ van George Orwell, waarin machtbeluste varkens de dienst uit maken op een boerderij. ‘De dieren in ‘Animal Farm’ laten zien hoe het niet moet’, schrijven de auteurs. Helaas schiet de lezer met ‘Animal’ Firm niet veel meer op, omdat de auteurs niet aangeven hoe het wel moet.
Marco Scheurs en Simon van der Veer, ‘Animal Firm’, van Duuren Management, 101 p., 19,90 euro..
This year the minister for education, Ronald Plasterk, allocated twenty million euro toward various measures aimed at solving the long-term problem of teacher shortages in the Netherlands. But many vacancies still must be filled; hence, university students who have yet to earn their academic degrees are being hastily trained and put to work in Dutch public schools.
Students who follow TU Delft’s teacher-training course (a minor in education, sixty EC) are fast-tracked into teaching jobs in the Dutch secondary school system. The course involves both didactical coursework and internships in schools. Half the course can be completed as a minor in education during the BSc phase, while the remaining thirty EC are gained during the MSc phase. All sixty EC can also be earned during the MSc phase alone.
Teun Baar (21) and Tim Baart (20), both MSc students at the faculty of Applied Sciences, completed this course. Baar now works at the same school where his father also teaches, the City College, in Rotterdam: “I offered to work there because they needed a mathematics teacher.” Baart, meanwhile, taught mathematics last year at the Wolfert van Borselen school, also in Rotterdam: “I was once a student at that school myself.”
Baar minored in education during the BSc phase of his studies. There are currently around 35 students enrolled in this teacher-training minor, and 21 in the master’s track. Jeroen Spandaw, a former teacher in the Dutch public school sector, teaches two didactical courses that are part of TU Delft’s education minor. Spandaw: “There are now more students from the minor and the master’s education course that start working as teachers before they’ve completed their university degrees studies.”
Zoo
Both Baar and Baart confirm that they gained valuable experience from the teacher-training course. “During the minor course I learned how to prepare a lesson, and I practiced teaching during an internship,” Baar says. “But the big difference now, compared with my internship, is that there is no longer an experienced teacher in the class to help me and help me keep order.”
Baart also benefited from past teaching experience, such as the physics exam tutoring he did with groups of secondary school students in Leiden, which he says later gave him the confidence he needed as a teacher to take a student out of class for misbehaving. “It really helps,” he says. “Speaking to a student personally can be a very good way to get a better understanding of each other.”
During Baart’s first lesson in front of the class, students started throwing batteries at each other. “It really was a mess,” he recalls, “but I could laugh about it. When I told them the class looked like a zoo, they stopped throwing the batteries.” The first weeks were hard for Baart, but after about two weeks, teaching became a routine, and the students settled down – in fact, a troublemaker in one his classes even eventually became one of his nicer students.
Both Baar and Baart did however lack some essential teaching skills; for instance, they both had trouble with planning. “It’s very difficult to estimate how much I can teach the students during one lesson and how much homework I should give,” Baar explains. “And how do you know how much time they need to take a test?” Baart adds. “The results of the first test were very exciting. Luckily, they were fine.”
Spandaw, an experienced teacher-trainer, knows the deficiencies of unqualified teachers well: “They have a limited knowledge of the subject they teach. Knowing how to solve exercises in the text book is not enough. A math teacher should know a bit about every branch of mathematics. This is very important, because as a teacher you are the ‘ambassador’ of your subject for all students. Moreover, you should be able to challenge the talented students.”
And, he adds, more than just knowledge about mathematics is required: “If you can’t cope with typical learners’ difficulties, or if you don’t know how to organize your teaching efficiently, you’ll run into trouble. This is why teachers often end their teaching careers too early. And then of course there are the pedagogical aspects, like the psychology of adolescents.”
Money
Spandaw however doesn’t think it’s a bad thing for undergraduate students to start teaching, regardless of their lack of knowledge and experience. “That way they discover whether they like this profession. But,” he adds, “there shouldn’t be too many inexperienced teachers at one school. There always must be enough older, experienced teachers to guide the younger ones.”
Do Baar and Baart plan to continue teaching after they’ve completed their MSc studies at TU Delft? “The greatest thing about teaching is the interaction with the class”, Baart says, before adding that he will never become a full-time teacher. “It’s not intellectually challenging. I don’t want to show how to differentiate a 1 over and over again, and on top of that, the administrative aspect is annoying.”
Baar says teaching offers valuable skills, which one can use for everything: “You learn how to deal with groups and give presentations. The challenging part is that you’re not only teaching, but also have to educate.” He does however plan to stop teaching in December, preferring instead to one day work for a company. “As a teacher, you are the
authority,” he says, “but in a company people work together to find solutions. I prefer working in a group.”
A question the Dutch government must answer is why so few university graduates decide to pursue teaching careers. “There are two main reasons,” Spandaw explains. “The first reason dates back to the 1980s, when teachers’ salaries were reduced dramatically. Since then salaries have improved somewhat, but you’ll never get the kind of money you can earn in industry. A second reason is a fatal feedback loop: As the number of teachers with university degrees decreases, the status of teachers and their profession deteriorates, and as a result teaching becomes even less appealing to university graduates.”
Spandaw meanwhile talks delightedly about former students who still send him emails with questions about mathematics and science, and he also still enjoys discovering new ways students make errors and trying to figuring out ways to help them. “Teaching is an art”, he concludes.
Spandaw cautions schools not to overload these young student-teachers with work, “because then they will overwork themselves and never want to become full-time teachers,” he says, adding that often student-teachers cannot complete their own studies, because they have to teach too much. Baart taught 20 hours per week for three months, but did manage to pass all his BSc applied physics exams: “I had to work really hard, but I enjoyed the experience.”
As the interview ends, Baar points at his bag. “Look”, he says, “one annoying thing about teaching is that your bag becomes white with chalk dust.” But that, too, is no reason not to become a teacher.
Bent u dominant, springt u in de bres voor collega’s en bent u zo flexibel dat u zich makkelijk aanpast aan veranderende omstandigheden? Dan bent u een geboren leider én een rasechte olifant volgens het boek ‘Animal Firm’. Wie zichzelf als olifant ziet, doet er goed aan om collega’s aan te moedigen of te ondersteunen tot betere prestaties en vertrouwen in de groep te stimuleren.
‘Animal Firm’ bespreekt verschillende typen mensen in organisatiestructuren. Het boek wil de succesfactoren van ‘high performance organisaties’ toegankelijk maken. Naast de olifant figureren kraaien, paarden en gnoes in dit dierrijke boek van Marco Scheurs en Simon van der Veer. Scheurs is medeoprichter van Direction Europe, een trainings- en ontwikkelingsbureau op het gebied van leiderschap en besluitvorming. Van der Veer werkt bij
het Center for Organizational Performance, dat met een bestudering van onderzoeken naar succesvolle organisaties de basis legde voor dit boek.
De dierentyperingen leveren vooral veel gemeenplaatsen op. Een leider, zoals de olifant, moet vertrouwen kweken en personeel stimuleren. Maar hoe iemand dat precies doet in de praktijk? Daarover blijft het boek vaag. ‘Een leeuw die alleen jaagt, heeft zeventien procent kans op succes. Leeuwen die samen jagen dertig procent’, schrijven de auteurs. Samenwerken is dus een must, maar hoe je daarvoor zorgt, valt niet te lezen. In een organisatie zitten ook altijd egoïsten. Ook dat komt veel in het dierenrijk voor. Hoe daar mee om te gaan is een kunst. Maar Scheurs en van de Veer behandelen het thema amper.
Toch is dit geen overbodig boek. De auteurs willen een discussie over het functioneren van collega’s binnen een organisatie op gang brengen. Het is slim om dat aan de hand van dieren te doen, zodat collega’s zich bij kritiek minder snel persoonlijk aangesproken voelen.
De boektitel is uiteraard een knipoog naar de magistrale roman ‘Animal Farm’ van George Orwell, waarin machtbeluste varkens de dienst uit maken op een boerderij. ‘De dieren in ‘Animal Farm’ laten zien hoe het niet moet’, schrijven de auteurs. Helaas schiet de lezer met ‘Animal’ Firm niet veel meer op, omdat de auteurs niet aangeven hoe het wel moet.
Marco Scheurs en Simon van der Veer, ‘Animal Firm’, van Duuren Management, 101 p., 19,90 euro..
Do you have a question or comment about this article?
delta@tudelft.nl
Comments are closed.