BeestjesDe ondernemingsraad (or) vraagt zich af of het een goed besluit was om Bouwkunde te herhuisvesten in het voormalige hoofdgebouw.
Delen
“Er is ruim 50 miljoen geïnvesteerd in een gebouw waar Bouwkunde in eerste instantie vijf jaar zou blijven. Nu zijn er plannen voor het energiezuinig maken van het pand die weer veel geld kosten”, zegt or-lid Danko Roozemond. Vorige week meldde collegevoorzitter Van den Berg al dat het pand uitgebreid moet worden. Roozemond denkt dat de beslissing om het hoofdgebouw te betrekken wellicht te snel is genomen. “Het denken in scenario’s zou bij de TU wat meer aandacht kunnen krijgen.” Volgens Van den Berg waren er geen andere duurzame opties. “Dan had Bouwkunde vier jaar over de campus moeten zwerven. En in tenten kun je ook geen jaren verblijven. Na een half jaar zaten ze vol beestjes.”
Balkenendenorm
Gert-Jan Kramer, voorzitter van de raad van toezicht van de TU Delft, betreurt de ophef over het salaris van Dirk Jan van den Berg. Kramer vindt het ‘buitengewoon zorgelijk dat de zaak verkeerd is weergegeven’. Hij doelt op de berichtgeving dat de cvb-voorzitter boven de Balkenendenorm zit met een belastbaar inkomen van twee ton euro. Dat bedrag staat in de jaarrekening 2009, maar volgens Kramer zit daarin een fout. “Omdat 2008 een goed jaar was, kreeg Van den Berg een bonus. Maar die is bij zijn salaris van 2009 opgeteld.” Daarnaast heeft Van den Berg een loonsverhoging gehad volgens de cao, aldus Kramer. “Houd je met die zaken rekening, dan voldoen wij aan de norm. Zo is het afgesproken.” In 2008 had de TU een positief resultaat van 69,4 miljoen, inclusief verzekeringsgeld voor de brand bij Bouwkunde. Exclusief die uitkering had de TU een negatief resultaat van 31,4 miljoen. De bonus is niet alleen afhankelijk van het jaarresultaat, zegt Kramer.
Raar
Door een vergissing is vorige week in het artikel ‘Feutenpauze tot na vijven’ over de opening van het collegejaar een uitspraak van Micha Disselkoen (VerenigingenRaad) toegeschreven aan IO-docent Jasper van Kuijk. Niet Van Kuijk, maar Disselkoen vindt dat in vijf jaar afstuderen raar is, omdat een bij een bedrijf aankloppende afgestudeerde dan sociaal nog niet capabel zou zijn.
Veelbelovend
De faculteit Luchtvaart- en Ruimtevaarttechniek heeft twee veelbelovende eerstejaars binnen de poorten. Tim van Leeuwen en Jesper Haverkamp wonnen onlangs met hun profielwerkstuk Solar Challenge beide een KNAW Onderwijsprijs. Elk jaar looft de Koninklijke Nederlandse Akademie van Wetenschappen twaalf prijzen uit voor de beste profielwerkstukken. Er waren 491 inzendingen. Van Leeuwen en Haverkamp bouwden een prototype van een elektrisch vliegtuig dat zijn energie deels krijgt uit zonne-energie. Vanwege het Nederlandse weer en de nu beschikbare materialen kan volledig vliegen op zonne-energie (nog) niet, concluderen ze. Bij de prijs horen een bedrag van 1500 euro en een oorkonde. Van Leeuwen heeft het geld opzij gezet ‘voor schoolgerelateerde uitgaven omdat studeren nou eenmaal niet goedkoop is’.
Geen Chabot
Bart Chabot woont volgende week woensdag de feestelijke opening van het najaarsprogramma van Studium Generale niet bij. De Haagse dichter, performer en schrijver maakte dinsdagavond bij Pauw en Witteman bekend dat hij een (goedaardige) hersentumor heeft en dat hij staat voor de keuze tussen bestraling en een riskante operatie. Studium Generale heeft cabaretier en columnist Vincent Bijlo aangetrokken als vervanger voor Chabot.
IJskappen
De ijskappen van Groenland en West-Antarctica smelten half zo snel als tot nu toe werd gedacht. Dat schrijven wetenschappers van de TU, SRON en het Jet Propulsion Laboratory in het septembernummer van Nature Geoscience. Het smelten van de ijskappen wordt sinds 2002 in kaart gebracht door satellieten die kleine veranderingen in het zwaartekrachtveld van de aarde detecteren. Deze veranderingen hangen samen met de precieze verdeling van de massa op aarde, waaronder ijs en water. Op basis van dit principe kwamen eerdere schattingen voor de Groenlandse ijskap uit op 230 gigaton ijs per jaar dat smelt: goed voor een gemiddelde mondiale zeespiegelstijging van 0,75 millimeter per jaar. Voor West-Antarctica bedroeg de schatting 132 gigaton per jaar. Deze resultaten blijken niet goed gecorrigeerd te zijn voor glacial isostatic adjustment, het fenomeen dat de aardkorst nog steeds opveert ten gevolge van het afsmelten van de grote ijskappen van de laatste grote IJstijd, zo’n 20 duizend jaar geleden.
Slimme auto
Hoe goed we onszelf ook vinden als autobestuurder, we leggen het qua reactietijd en alertheid af tegen de techniek. Dat stelt prof.dr.ir. Bart van Arem in zijn intreerede als hoogleraar mobiliteit bij Civiele Techniek en Geowetenschappen. De voorhoede van ondersteunende intelligente systemen waarschuwen de bestuurder als hij buiten zijn baan sukkelt (Lane Keeping Support) of houden automatisch de juiste afstand tot de voorganger (Adaptive Cruise Control). Daar blijft het niet bij, voorspelt Van Arem. Niet alleen de auto wordt ‘slimmer’ door informatievoorziening over files op de route, lokale snelheidsbeperkingen en dergelijke. Ook de weg wordt ‘intelligent’ in de zin dat die informatie verstrekt over bijvoorbeeld snelheid, ongevallen en pech. Voor over tien tot vijftien jaar voorziet Van Arem een dusdanige communicatie tussen weg en voertuig dat de auto zichzelf rijdt.
Fusie
De Erasmus Universiteit (EUR) wil vergaand samenwerken met de TU en de Universiteit Leiden. De EUR-collegevoorzitter sluit een fusie niet uit, bleek tijdens de opening van het Rotterdamse academisch jaar. College van bestuurvoorzitter Dirk Jan van den Berg wijst erop dat de drie universiteiten al samenwerken. Dat krijgt volgens hem de komende tijd ‘veel meer dynamiek’. Zo wordt er gedacht over een gezamenlijke school of public management. “En na de inhoud kunnen misschien bestuurlijke taken in elkaar worden geschoven.”
Brak
Een nog aan te stellen Delftse promovendus moet uitzoeken of brak water onder de grond efficiënt is om te zetten in zoet water door middel van Reverse Osmosis (RO). De filtertechniek is beproefd, maar kostbaar. Door de RO-installatie in de bodem aan te leggen en efficiënt gebruik te maken van de hoge waterdruk in de ondergrond is het in theorie mogelijk veertig procent energie te besparen. De TU heeft voor het project 600 duizend euro subsidie gekregen van Economische Zaken.
Eethuis
TNT heeft het postkantoor aan de Mekelweg verkocht aan een vastgoedbelegger, die het verhuurt aan een Turkse exploitant. De laatste wil er een eethuis met terras van maken. Het college van bestuur kan zich hier in vinden, maar laat juridische zaken er naar kijken omdat het pand aan de entree van de campus ligt. Volgens Dick Gutlich, TU-manager vastgoedontwikkeling, probeert de universiteit in een van de toekomstige paviljoens op de campus of in de plint van CiTG een geldautomaat te krijgen.
WIE IS AMIN AMIN?
Amin Amin (1968) woont nu in Jordanië. Sinds 2004 is hij daar hoofd van de Arabische ontwikkelingsorganisatie Change Agent for Arab Development and Education Reform (Cader). Deze organisatie, die onder meer door de TU Delft, InHolland en de Jordanese Yarmouk University is opgezet, richt zich met name op ict in het hoger en basisonderwijs in de Arabische wereld. Van 1998 tot heden was Amin medewerker van Cicat (het managementcenter voor internationale samenwerking van de TU Delft) en heeft hij werk gedaan bij diverse huisvesting- en onderwijsprojecten in Jemen, Turkije, Jordanië en Kazakstan.
De in Jeruzalem geboren ingenieur verhuisde in 1992 naar Nederland en ging bouwkunde studeren in Delft. In 1998 begon hij samen met de Palestijnse socioloog Rami Nasrallah aan het promotieonderzoek ‘Urban Peace Building; Patterns and Future Scenario’s, the case of Jerusalem’. Vorige week dinsdag (6 oktober) verdedigden zij hun proefschrift.
Op de kaft van uw proefschrift staat Jeruzalem weergegeven als een uiteengevallen puzzel. Hebt u daarmee willen aangeven dat het puzzelen is om een oplossing te vinden voor de etnische problemen in Jeruzalem?
“Ja, maar niet alleen dat. Jeruzalem wordt officieel beschouwd als één stedelijke ruimte. Maar het is een lappendeken. Niet alleen vanwege de muur die Jeruzalem van de Westbank scheidt. Israëliërs maken nederzettingen in Oost-Jeruzalem waardoor Palestijnse wijken van elkaar gescheiden raken. Het zijn getto’s. En in West-Jeruzalem zijn Joodse ultraorthodoxe wijken en wijken van seculiere Joden. Als je vandaag kijkt naar Jeruzalem, dan zie je allemaal vlekjes.”
Uw proefschrift ‘Urban Peace Building’ gaat over stedenbouwkunde in Jeruzalem. Iedereen denkt dan natuurlijk meteen aan de muur langs de Westbank. Kun je in deze stad überhaupt wel spreken van stedenbouwkunde?
“Er is meer aan de hand dan alleen die muur. Het stedenbouwkundige uitgangspunt van de Israëliërs is om de stad te verjoodsen. Dit leidt er bijvoorbeeld toe dat historische gebouwen niet worden beschermd. Als er een nederzetting gebouwd wordt, gaan oude gebouwen en wijken tegen de vlakte. Palestijnse bewoners worden weggejaagd van de stad. De Palestijnen krijgen nauwelijks vergunningen van de Israëlische autoriteiten om te bouwen, dus doen ze het illegaal. Aangezien ze het misschien weer moeten afbreken, bouwen ze minder degelijk. Tegelijkertijd breiden de buitenwijken zich in Oost-Jeruzalem heel chaotisch uit. Het is essentieel om in Jeruzalem over stedenbouwkunde na te denken, juist vanwege de complexe problemen.”
U bent zelf Palestijn, opgegroeid in Jeruzalem, begin jaren negentig naar Nederland gevlucht, en u kiest duidelijk partij. Kunt u wel objectief wetenschappelijk onderzoek doen naar stedenbouw in Jeruzalem?
“Ik heb zoveel mogelijk afstand geprobeerd te nemen van mijn emoties. Ik vind dat je als onderzoeker wel een standpunt mag innemen. Maar je moet het gezichtspunt van de tegenpartij begrijpen.”
U schreef het proefschrift samen met de Palestijnse politicoloog Rami Nasrallah. Was het niet verstandig om ook een Jood te betrekken bij het onderzoek om de schijn van partijdigheid te voorkomen?
“Ik vind dat een oppervlakkig detail. Wij zijn beiden objectief. Bovendien, ik ken Joden die progressiever zijn voor wat betreft het Joods-Palestijnse conflict dan Palestijnen zelf.”
Uw proefschrift bestaat voornamelijk uit een analyse van een twaalf jaar durende discussie tussen Joodse en Palestijnse academici, onder wie uzelf, over stedenbouwkunde in Jeruzalem. Wat is dat voor denktank?
“De ontwikkelingsorganisatie Olof Palme International Center bracht in 1996 in het Zweedse Bommersvik een veertigtal Joodse en Palestijnse academici – sociologen, stedenbouwkundigen en economen – bij elkaar om te discussiëren over de toekomst van Jeruzalem. Daarna vond het elk jaar opnieuw plaats. Telkens in een andere stad.”
Wanneer besloot u een proefschrift te schrijven over deze denktankbijeenkomsten?
“In 1998 begon ik met mijn promotieonderzoek. In het begin wilde ik me richten op architectuur aan de Palestijnse kant. Maar ik heb me snel gerealiseerd dat het absurd is om alleen daar naar te kijken. Het heeft niets met de realiteit te maken. De ontwikkelingen in de hele stad hebben invloed op de Palestijnse architectuur. Die invloeden kun je niet zomaar weg filteren. Dus toen heb ik gekozen voor een multidisciplinaire aanpak. Ik wilde beschrijven hoe het huidige politieke conflict de stad stedenbouwkundig, en wat architectuur betreft, beïnvloedt. En ik wilde onderzoeken hoe academici kunnen helpen om beide partijen bij elkaar te brengen en welke lessen er te trekken zijn voor andere conflictsteden.”
Welke algemene lessen vallen er uit te trekken voor andere steden?
“Je hebt actief burgerschap nodig om iets te bereiken in conflictsteden. De onderdrukte partij moet zich stevig kunnen uitdrukken en voor zijn rechten kunnen opkomen. Tegelijkertijd moet hij rationeel denken en de tegenpartij in de ogen kunnen aankijken. Een andere belangrijke les is dat peace building en peace making samen moeten gaan.”
Jullie doel was urban peace building. Zo luidt ook de titel van uw proefschrift. Wat is dat?
“Je hebt peace making (vrede stichten) en peace building (vredesopbouw). Peace making is een politiek proces. Politici zijn daar al tientallen jaren mee bezig zonder veel resultaat. Peace building is een bottom up-aanpak die moet leiden tot een sterke civil society (burgerbeweging, -red.).
Hoe Jeruzalem zich ontwikkelt, wordt niet enkel van boven af gedicteerd door stedenbouwkundige beslissingen. De ruimte waarin we leven, bepaalt ook hoe we ageren. Daar hebben we onderzoek naar gedaan.”
Kunt u een voorbeeld geven?
“In Jeruzalem voelen de inwoners zich vreemdelingen in hun eigen stad. Palestijnen raken steeds meer gefrustreerd door de Israëlische onderdrukking en allerlei Israëlische maatregelen zoals de muur. Joden zien steeds meer gebouwen om hen heen veranderen in vestingen met piepkleine ramen. De Joodse seculiere middenklasse trekt naar Tel Aviv en de Palestijnse middenklasse verhuist naar Ramallah. De stad gaat steeds meer achteruit op alle vlakken. Doordat de inwoners zich weinig verbonden voelen met de stad, ontstaat er geen sterke burgerbeweging die zich inzet voor een vreedzame stad. In de meeste steden geven autoriteiten meer en meer zeggenschap aan burgers. In Jeruzalem gebeurt het tegenovergestelde. Dat tij moeten we zien te keren want vredestichten is gedoemd te mislukken als het wordt losgekoppeld van vredesopbouw.”
Met jullie bijeenkomsten willen jullie een bijdrage aan de vredesopbouw leveren. Dat klinkt mooi, maar kunnen veertig academici er echt voor zorgen dat de situatie verbetert in Jeruzalem?
(Zucht) “We hebben contact met allerlei burgerorganisaties. Maar als er bloed vloeit zijn mensen niet snel bereid om constructief te denken. Dus het is nu heel moeilijk. Maar de uitkomsten van onze seminars zijn ook altijd bij politici terechtgekomen. Wat onze impact is, kan ik niet kwantificeren. Maar ik weet zeker dat politici op de hoogte zijn van wat wij doen. Als er een oplossing komt in Jeruzalem, dan zal dat mede gebeuren door tussenkomst van de Verenigde Staten en de Europese Unie. Ik hoop dat Barack Obama dingen anders kan aanpakken.”
Wat waren de geschillen binnen jullie denktank? Konden jullie constructief discussiëren over zo’n emotioneel beladen onderwerp?
“De eerste paar jaar was de sfeer tussen de Joodse en Palestijnse deelnemers erg slecht. Zelf was ik ook niet constructief. Ik wilde het alleen maar hebben over de onderdrukking van de Palestijnen en het nederzettingenbeleid. De Israëliërs op hun beurt wilden alleen maar praten over praktische zaken. Over hoe om te gaan met het water- en elektriciteitsnet in de stad bijvoorbeeld. Het heeft twee jaar geduurd voordat we met zijn allen door hadden dat we alles moesten bespreken, de nationale aspiratie van de Palestijnen én functionele problemen in de stad.”
In 2001 vond de bijeenkomst plaats aan de TU Delft, bij de faculteit Bouwkunde. Toen begon ook de tweede intifada.
“De situatie escaleerde. We realiseerden ons dat we te positief hadden gedacht over Jeruzalem en de mogelijkheid om de situatie om te buigen met de civil society. We hebben toen het scenario building system opgezet. Dat instrument helpt ons om in te schatten hoe situaties zich kunnen ontwikkelen en hoe we, als bepaalde geopolitieke ontwikkelingen zich voordoen, het beste kunnen reageren. We hebben vijf scenario’s verzonnen. In het meest optimistische scenario, ‘The city of bridges’ eindigt de Israëlische bezetting, en verandert elk deel van de stad in een hoofdstad, de een voor Israël en de ander voor Palestina. Palestijnen krijgen volledig controle over het oostelijke deel van Jeruzalem.”
Welk scenario acht u het meest waarschijnlijk?
“Ik ben erg pessimistisch en teleurgesteld op dit moment. We moeten het ergste vrezen. We hebben zowel aan Palestijnse als aan Israëlische kant etters aan het roer die alles erger maken. Inwoners nemen meer en meer afstand van de stad.
Het is idioot en erg pijnlijk. Jeruzalem is een belangrijke historische plek voor meeste mensen op aarde, joden, christenen en moslims. Iedereen hecht er veel waarde aan. De stad bestaat al vijfduizend jaar maar in de laatste vijftig jaar gaat het snel achteruit. De stad gaat totaal kapot.”
Beestjes
De ondernemingsraad (or) vraagt zich af of het een goed besluit was om Bouwkunde te herhuisvesten in het voormalige hoofdgebouw. “Er is ruim 50 miljoen geïnvesteerd in een gebouw waar Bouwkunde in eerste instantie vijf jaar zou blijven. Nu zijn er plannen voor het energiezuinig maken van het pand die weer veel geld kosten”, zegt or-lid Danko Roozemond. Vorige week meldde collegevoorzitter Van den Berg al dat het pand uitgebreid moet worden. Roozemond denkt dat de beslissing om het hoofdgebouw te betrekken wellicht te snel is genomen. “Het denken in scenario’s zou bij de TU wat meer aandacht kunnen krijgen.” Volgens Van den Berg waren er geen andere duurzame opties. “Dan had Bouwkunde vier jaar over de campus moeten zwerven. En in tenten kun je ook geen jaren verblijven. Na een half jaar zaten ze vol beestjes.”
Balkenendenorm
Gert-Jan Kramer, voorzitter van de raad van toezicht van de TU Delft, betreurt de ophef over het salaris van Dirk Jan van den Berg. Kramer vindt het ‘buitengewoon zorgelijk dat de zaak verkeerd is weergegeven’. Hij doelt op de berichtgeving dat de cvb-voorzitter boven de Balkenendenorm zit met een belastbaar inkomen van twee ton euro. Dat bedrag staat in de jaarrekening 2009, maar volgens Kramer zit daarin een fout. “Omdat 2008 een goed jaar was, kreeg Van den Berg een bonus. Maar die is bij zijn salaris van 2009 opgeteld.” Daarnaast heeft Van den Berg een loonsverhoging gehad volgens de cao, aldus Kramer. “Houd je met die zaken rekening, dan voldoen wij aan de norm. Zo is het afgesproken.” In 2008 had de TU een positief resultaat van 69,4 miljoen, inclusief verzekeringsgeld voor de brand bij Bouwkunde. Exclusief die uitkering had de TU een negatief resultaat van 31,4 miljoen. De bonus is niet alleen afhankelijk van het jaarresultaat, zegt Kramer.
Raar
Door een vergissing is vorige week in het artikel ‘Feutenpauze tot na vijven’ over de opening van het collegejaar een uitspraak van Micha Disselkoen (VerenigingenRaad) toegeschreven aan IO-docent Jasper van Kuijk. Niet Van Kuijk, maar Disselkoen vindt dat in vijf jaar afstuderen raar is, omdat een bij een bedrijf aankloppende afgestudeerde dan sociaal nog niet capabel zou zijn.
Veelbelovend
De faculteit Luchtvaart- en Ruimtevaarttechniek heeft twee veelbelovende eerstejaars binnen de poorten. Tim van Leeuwen en Jesper Haverkamp wonnen onlangs met hun profielwerkstuk Solar Challenge beide een KNAW Onderwijsprijs. Elk jaar looft de Koninklijke Nederlandse Akademie van Wetenschappen twaalf prijzen uit voor de beste profielwerkstukken. Er waren 491 inzendingen. Van Leeuwen en Haverkamp bouwden een prototype van een elektrisch vliegtuig dat zijn energie deels krijgt uit zonne-energie. Vanwege het Nederlandse weer en de nu beschikbare materialen kan volledig vliegen op zonne-energie (nog) niet, concluderen ze. Bij de prijs horen een bedrag van 1500 euro en een oorkonde. Van Leeuwen heeft het geld opzij gezet ‘voor schoolgerelateerde uitgaven omdat studeren nou eenmaal niet goedkoop is’.
Geen Chabot
Bart Chabot woont volgende week woensdag de feestelijke opening van het najaarsprogramma van Studium Generale niet bij. De Haagse dichter, performer en schrijver maakte dinsdagavond bij Pauw en Witteman bekend dat hij een (goedaardige) hersentumor heeft en dat hij staat voor de keuze tussen bestraling en een riskante operatie. Studium Generale heeft cabaretier en columnist Vincent Bijlo aangetrokken als vervanger voor Chabot.
IJskappen
De ijskappen van Groenland en West-Antarctica smelten half zo snel als tot nu toe werd gedacht. Dat schrijven wetenschappers van de TU, SRON en het Jet Propulsion Laboratory in het septembernummer van Nature Geoscience. Het smelten van de ijskappen wordt sinds 2002 in kaart gebracht door satellieten die kleine veranderingen in het zwaartekrachtveld van de aarde detecteren. Deze veranderingen hangen samen met de precieze verdeling van de massa op aarde, waaronder ijs en water. Op basis van dit principe kwamen eerdere schattingen voor de Groenlandse ijskap uit op 230 gigaton ijs per jaar dat smelt: goed voor een gemiddelde mondiale zeespiegelstijging van 0,75 millimeter per jaar. Voor West-Antarctica bedroeg de schatting 132 gigaton per jaar. Deze resultaten blijken niet goed gecorrigeerd te zijn voor glacial isostatic adjustment, het fenomeen dat de aardkorst nog steeds opveert ten gevolge van het afsmelten van de grote ijskappen van de laatste grote IJstijd, zo’n 20 duizend jaar geleden.
Slimme auto
Hoe goed we onszelf ook vinden als autobestuurder, we leggen het qua reactietijd en alertheid af tegen de techniek. Dat stelt prof.dr.ir. Bart van Arem in zijn intreerede als hoogleraar mobiliteit bij Civiele Techniek en Geowetenschappen. De voorhoede van ondersteunende intelligente systemen waarschuwen de bestuurder als hij buiten zijn baan sukkelt (Lane Keeping Support) of houden automatisch de juiste afstand tot de voorganger (Adaptive Cruise Control). Daar blijft het niet bij, voorspelt Van Arem. Niet alleen de auto wordt ‘slimmer’ door informatievoorziening over files op de route, lokale snelheidsbeperkingen en dergelijke. Ook de weg wordt ‘intelligent’ in de zin dat die informatie verstrekt over bijvoorbeeld snelheid, ongevallen en pech. Voor over tien tot vijftien jaar voorziet Van Arem een dusdanige communicatie tussen weg en voertuig dat de auto zichzelf rijdt.
Fusie
De Erasmus Universiteit (EUR) wil vergaand samenwerken met de TU en de Universiteit Leiden. De EUR-collegevoorzitter sluit een fusie niet uit, bleek tijdens de opening van het Rotterdamse academisch jaar. College van bestuurvoorzitter Dirk Jan van den Berg wijst erop dat de drie universiteiten al samenwerken. Dat krijgt volgens hem de komende tijd ‘veel meer dynamiek’. Zo wordt er gedacht over een gezamenlijke school of public management. “En na de inhoud kunnen misschien bestuurlijke taken in elkaar worden geschoven.”
Zie ook Erasmus Magazine
Brak
Een nog aan te stellen Delftse promovendus moet uitzoeken of brak water onder de grond efficiënt is om te zetten in zoet water door middel van Reverse Osmosis (RO). De filtertechniek is beproefd, maar kostbaar. Door de RO-installatie in de bodem aan te leggen en efficiënt gebruik te maken van de hoge waterdruk in de ondergrond is het in theorie mogelijk veertig procent energie te besparen. De TU heeft voor het project 600 duizend euro subsidie gekregen van Economische Zaken.
Eethuis
TNT heeft het postkantoor aan de Mekelweg verkocht aan een vastgoedbelegger, die het verhuurt aan een Turkse exploitant. De laatste wil er een eethuis met terras van maken. Het college van bestuur kan zich hier in vinden, maar laat juridische zaken er naar kijken omdat het pand aan de entree van de campus ligt. Volgens Dick Gutlich, TU-manager vastgoedontwikkeling, probeert de universiteit in een van de toekomstige paviljoens op de campus of in de plint van CiTG een geldautomaat te krijgen.
Comments are closed.