Onderwijs

KNAW: stop met biobrandstoffen

In aanloop naar het debat over het Energieakkoord, heeft het KNAW een visiedocument gepubliceerd waarmee ze de kachel aanmaakt met het idee dat biobrandstof CO2-uitstoot zou terugbrengen.

In een uitbundig van voetnoten voorzien document nemen drie KNAW-leden stelling: prof.dr. Martijn Katan (gezondheidswetenschappen, VU), prof.dr. Louise Vet (ecologe en directeur NIOO) en prof.dr. Rudy Rabbinge (duurzame ontwikkeling, WUR).

Ze roepen politici op tot bevorderen van energie-efficiëntie en brandstofbesparing omdat daar veel winst te behalen is. Ze bepleiten verhoging van de kosten voor het uitstoten van broeikasgas (een CO2-tax). En ze roepen op tot bevorderen van innovaties op het gebied van direct gebruik van zonne-energie. Dat kan zijn met door opwekking van elektriciteit (zonnepanelen) of door zon-gedreven bio-organische omzettingen.

Dat zet volgens hen meer zoden aan de dijk, en doet minder schade, dan de Europese en Nederlandse richtlijn van CO2-uitstoot te beperken door in toenemende mate fossiele brandstof door biologische te vervangen.

Dat organische CO2 niet bijdraagt aan klimaatverandering omdat de volgende generatie gewassen de CO2 weer opneemt, gaat volgens de auteurs zeer beperkt op. Dat klopt alleen als er voor iedere gekapte boom inderdaad een nieuwe geplant wordt, en dan nog moet je 20 tot 100 jaar wachten.

“Meestoken van hout is geen effectieve manier om de uitstoot van broeikasgas te verlagen”, stellen de auteurs wanneer ze zich uitspreken tegen het bijmengen van (geïmporteerde) houtsnippers in kolencentrales.

Ook hebben ze veel bezwaren tegen biobrandstof. In de eerste plaats stellen ze vast dat de efficiëntie van omzetting van zonne-energie in biomassa erg laag is. Om 5 procent van onze benzine en diesel door koolzaad te vervangen zou Nederland ten noorden van de lijn Amsterdam-Enschede geel moeten bloeien.

Import is geen alternatief, want dat betekent beslag op landbouwgrond elders waar ook tekort aan is. Bos ontginnen, bijvoorbeeld voor palmolieplantages, richt ongekende ecologische schade aan en brengt veel broeikasgas in de lucht. Oh, ironie. Want dat wilden we nu net voorkomen.

Enige twijfel laten ze nog open voor biobrandstof uit afval: “Het is twijfelachtig of tweede-generatie biobrandstof uit plantenafval, gras en bomen een oplossing biedt. Het legt beslag op vruchtbare grond en water. Het telen, transporteren en vloeibaar maken van gras en hout kosten zelf brandstof, net als bij biobrandstof uit voedsel. Biobrandstof uit algen biedt wat meer perspectief, maar de uitvoerbaarheid is onzeker.”

Hun conclusie luidt dan ook dat het verbranden van hout in elektriciteitscentrales en het bijmengen van bio-ethanol en biodiesel in transportbrandstoffen niet of nauwelijks bijdraagt aan besparing van CO2-uitstoot. “Daarom zijn ze niet geschikt als middel voor de transitie naar een duurzame energievoorziening.”

Download visiedocument biobrandstof en hout als energiebron

Redacteur Redactie

Heb je een vraag of opmerking over dit artikel?

delta@tudelft.nl

Comments are closed.