Ontspannen over je onderzoek praten tijdens een beach party of een rondvaart. Het vorige week gehouden congres van jonge membraanonderzoekers had een wat ongebruikelijk programma.
Delen
De hoogleraren mochten thuis blijven. ,,Die praten toch alleen maar onderling en niet met jonkies zoals wij.”
,,La Mer du Nord!”, roept Ambroise Bron uit het Franse Compiègne als hij -op weg naar de beach party- voor het eerst in zijn leven de Noordzee ziet. Anderen nemen een duik in het grauwe water. Op deze ongebruikelijke locatie vertelt Bron enthousiast over de opzet van het Network Young Membrains (NYM), een congres op het gebied van membraantechnologie, het met filters selectief zuiveren van vloeistoffen. ,,Lekker ontspannen, amicaal en echt jongeren onder elkaar.”
Bron ontmoet een hoop bekenden van het vorige congres van het Network Young Membrains, vorig jaar in Aachen. In december hoopt hij het hora est te horen. Alhoewel het congres hem voor zijn eigen onderzoek dus weinig zal opleveren, wilde hij de kans om naar het buitenland te gaan niet laten schieten. ,,Vorig jaar presenteerde mijn prof in Tel Aviv míjn onderzoek. Voor mijn deelname was er geen geld meer.”
Geld was geen belemmerende factor voor deelname aan dit congres. Is een standaard congres vaak peperduur, het inschrijfgeld voor dit membraancongres bedraagt dankzij talloze sponsors slechts vijftig euro. ,,Hierbij is alles inbegrepen: niet alleen hotel en maaltijden, maar ook excursies, de beach party en korting op de reiskosten”, zo prijst organisator ir. Jelle Roorda zijn waar aan. ,,De EU bleek een speciaal fonds te hebben voor conferenties voor high potentials. Het was een hoop papierwerk om het geld te krijgen, maar voor twintigduizend euro loont het de moeite”, aldus medeorganisator Jasper Verberk.
Rondvaart
Het internationale congres biedt promovendi op het gebied van membraantechnologie de kans elkaar te ontmoeten, iets waarin de traditionele congressen tekort schieten. ,,Op een normaal congres is driekwart van de bezoekers senior. Die mogen nu niet komen”, zegt Roorda. Er lopen weliswaar een paar proffen rond, maar die zijn er als spreker of van de eigen sectie.
De organisatoren zetten hun onderzoek twee weken opzij om zich volledig te kunnen wijden aan het congres dat vorige week van woensdag tot en met vrijdag voor de derde keer werd gehouden. ,,We hebben veel over kunnen nemen van de voorgaande bijeenkomsten, maar hebben het programma waar nodig aangepast.” In plaats van donderdagochtend direct diep in de materie te duiken, begint hun congres nu al op woensdagavond met een welkomstdiner in hun eigen laboratorium. Behalve de beach party staan er nog een rondvaart en twee excursies naar in de praktijk toegepaste membranen op het programma.
Ongewoon veel tijd voor ontspanning dus, maar ook het inhoudelijke gedeelte is anders dan anders. ‘Normale’ congressen bestaan vaak uit lange voordrachten met na afloop een schamele vijf minuten voor het stellen van vragen. ,,Die tijd is te kort. Bovendien is er geen gelegenheidvoor discussie. Wij doen dat dus anders”, zegt Roorda beslist. ,,Wij gaan direct uiteen in workshops van tien personen die met een soortgelijk onderzoek bezig zijn.” Na een presentatie van tien minuten % theoretische stellingen en wiskundige afleidingen zijn uit den boze % is er de hele middag tijd voor discussie. ,,Op deze manier kun je heel makkelijk praten over de aanpak, problemen en onderzoeksresultaten. Zaken waar je alle dagen mee te maken hebt”, aldus Roorda.
Fakkel
Het idee voor de NYM ontstond drie jaar geleden tijdens een congres in Duitsland, in een café waar de jonge onderzoekers zich hadden verzameld nadat ze een dag lang vergeefs hadden geprobeerd in contact te komen met de gevestigde onderzoekers. In 1999 organiseerden ze in Aachen voor het eerst een congres, exclusief voor zestig, toen nog voornamelijk Duitse, promovendi. Een jaar later waren er zeventig.
De fakkel is dit jaar overgenomen door zes Nederlandse promovendi, één van de Universiteit Twente, de overige vijf van de sectie gezondheidstechniek van de faculteit Civiele Techniek en Geowetenschappen. Het merendeel van de 103 deelnemers komt uit Europa, waarvan de Nederlanders en Duitsers ongeveer de helft vormen.
Verberk is blij ook Russen, Polen en Tsjechen te mogen verwelkomen. ,,Op de grote congressen spreken vooral West-Europeanen. In Oost-Europa doen ze net zo goed onderzoek, maar dat is minder productgericht en daarom minder interessant voor de sponsorende bedrijven.”
Nieuw aan het congres van dit jaar is de almanak die alle deelnemers direct bij aankomst kregen. ,,De eerste avond al zag je mensen erin lezen. Zodra ze iets zagen wat interessant voor hen kon zijn, wisten ze: met hem of haar moet ik vanavond even praten”, zegt Verberk tevreden. Behalve samenvattingen van eenieders onderzoek staan ook alle adressen erin. Roorda: ,,Handig voor als je straks weer thuiszit en tegen een probleem aanloopt, dan pak je gewoon even de telefoon of stuur je een mailtje.” De Duitse Carola Heilmann is het hier helemaal mee eens. ,,Je krijgt makkelijker, sneller, vriendelijker en beter antwoord als je de persoon al eens hebt ontmoet.”
Kleine oogjes
Terwijl binnen in de strandtent de muziek hard staat, staat Wolfgang Riedl uit het Duitse Erlangen buiten in de harde zeewind in de rij voor de satés te wachten. Hij vertelt dat hij eindelijk zijn onderzoek heeft kunnen vergelijken met dat van anderen, zonder dat het direct een competitie was. ,,De universiteit van Aachen wordt in Duitsland beschouwd als de top op het gebied van membraantechnologie. Nu ik hun werk heb gezien weet ik dat ik me met hen kan meten. Dat stelt me gerust.” Ook Aaron Pawson uit Glasgow, Schotland, roemt de vriendschappelijke sfeer. ,,We zijn allemaal jong, we proberen elkaar niet te verslaan.”
Vrijdagochtend 9 uur. De kleine oogjes die vanuit de collegezaal prof.dr.ir. Matthias Wessling aankijken, verraden het gebrek aan nachtrust. Zelf stond hij die nacht om twee uur ook nog te dansen. De Twentse membraanhoogleraar gaat een lezing houden over de stand van zaken op membraangebied. ,,Een verloren zaak”, zo geeft hij toe, maar zet toch door. Wessling is ervan overtuigd dat Network Young Membrains het enthousiasme voor het vakgebied vergroot en steunt het initiatief van harte. Dat hij hier op de laatste congresdag zelf het slachtoffer van is, neemt hij graag voor lief.
Ontspannen over je onderzoek praten tijdens een beach party of een rondvaart. Het vorige week gehouden congres van jonge membraanonderzoekers had een wat ongebruikelijk programma. De hoogleraren mochten thuis blijven. ,,Die praten toch alleen maar onderling en niet met jonkies zoals wij.”
,,La Mer du Nord!”, roept Ambroise Bron uit het Franse Compiègne als hij -op weg naar de beach party- voor het eerst in zijn leven de Noordzee ziet. Anderen nemen een duik in het grauwe water. Op deze ongebruikelijke locatie vertelt Bron enthousiast over de opzet van het Network Young Membrains (NYM), een congres op het gebied van membraantechnologie, het met filters selectief zuiveren van vloeistoffen. ,,Lekker ontspannen, amicaal en echt jongeren onder elkaar.”
Bron ontmoet een hoop bekenden van het vorige congres van het Network Young Membrains, vorig jaar in Aachen. In december hoopt hij het hora est te horen. Alhoewel het congres hem voor zijn eigen onderzoek dus weinig zal opleveren, wilde hij de kans om naar het buitenland te gaan niet laten schieten. ,,Vorig jaar presenteerde mijn prof in Tel Aviv míjn onderzoek. Voor mijn deelname was er geen geld meer.”
Geld was geen belemmerende factor voor deelname aan dit congres. Is een standaard congres vaak peperduur, het inschrijfgeld voor dit membraancongres bedraagt dankzij talloze sponsors slechts vijftig euro. ,,Hierbij is alles inbegrepen: niet alleen hotel en maaltijden, maar ook excursies, de beach party en korting op de reiskosten”, zo prijst organisator ir. Jelle Roorda zijn waar aan. ,,De EU bleek een speciaal fonds te hebben voor conferenties voor high potentials. Het was een hoop papierwerk om het geld te krijgen, maar voor twintigduizend euro loont het de moeite”, aldus medeorganisator Jasper Verberk.
Rondvaart
Het internationale congres biedt promovendi op het gebied van membraantechnologie de kans elkaar te ontmoeten, iets waarin de traditionele congressen tekort schieten. ,,Op een normaal congres is driekwart van de bezoekers senior. Die mogen nu niet komen”, zegt Roorda. Er lopen weliswaar een paar proffen rond, maar die zijn er als spreker of van de eigen sectie.
De organisatoren zetten hun onderzoek twee weken opzij om zich volledig te kunnen wijden aan het congres dat vorige week van woensdag tot en met vrijdag voor de derde keer werd gehouden. ,,We hebben veel over kunnen nemen van de voorgaande bijeenkomsten, maar hebben het programma waar nodig aangepast.” In plaats van donderdagochtend direct diep in de materie te duiken, begint hun congres nu al op woensdagavond met een welkomstdiner in hun eigen laboratorium. Behalve de beach party staan er nog een rondvaart en twee excursies naar in de praktijk toegepaste membranen op het programma.
Ongewoon veel tijd voor ontspanning dus, maar ook het inhoudelijke gedeelte is anders dan anders. ‘Normale’ congressen bestaan vaak uit lange voordrachten met na afloop een schamele vijf minuten voor het stellen van vragen. ,,Die tijd is te kort. Bovendien is er geen gelegenheidvoor discussie. Wij doen dat dus anders”, zegt Roorda beslist. ,,Wij gaan direct uiteen in workshops van tien personen die met een soortgelijk onderzoek bezig zijn.” Na een presentatie van tien minuten % theoretische stellingen en wiskundige afleidingen zijn uit den boze % is er de hele middag tijd voor discussie. ,,Op deze manier kun je heel makkelijk praten over de aanpak, problemen en onderzoeksresultaten. Zaken waar je alle dagen mee te maken hebt”, aldus Roorda.
Fakkel
Het idee voor de NYM ontstond drie jaar geleden tijdens een congres in Duitsland, in een café waar de jonge onderzoekers zich hadden verzameld nadat ze een dag lang vergeefs hadden geprobeerd in contact te komen met de gevestigde onderzoekers. In 1999 organiseerden ze in Aachen voor het eerst een congres, exclusief voor zestig, toen nog voornamelijk Duitse, promovendi. Een jaar later waren er zeventig.
De fakkel is dit jaar overgenomen door zes Nederlandse promovendi, één van de Universiteit Twente, de overige vijf van de sectie gezondheidstechniek van de faculteit Civiele Techniek en Geowetenschappen. Het merendeel van de 103 deelnemers komt uit Europa, waarvan de Nederlanders en Duitsers ongeveer de helft vormen.
Verberk is blij ook Russen, Polen en Tsjechen te mogen verwelkomen. ,,Op de grote congressen spreken vooral West-Europeanen. In Oost-Europa doen ze net zo goed onderzoek, maar dat is minder productgericht en daarom minder interessant voor de sponsorende bedrijven.”
Nieuw aan het congres van dit jaar is de almanak die alle deelnemers direct bij aankomst kregen. ,,De eerste avond al zag je mensen erin lezen. Zodra ze iets zagen wat interessant voor hen kon zijn, wisten ze: met hem of haar moet ik vanavond even praten”, zegt Verberk tevreden. Behalve samenvattingen van eenieders onderzoek staan ook alle adressen erin. Roorda: ,,Handig voor als je straks weer thuiszit en tegen een probleem aanloopt, dan pak je gewoon even de telefoon of stuur je een mailtje.” De Duitse Carola Heilmann is het hier helemaal mee eens. ,,Je krijgt makkelijker, sneller, vriendelijker en beter antwoord als je de persoon al eens hebt ontmoet.”
Kleine oogjes
Terwijl binnen in de strandtent de muziek hard staat, staat Wolfgang Riedl uit het Duitse Erlangen buiten in de harde zeewind in de rij voor de satés te wachten. Hij vertelt dat hij eindelijk zijn onderzoek heeft kunnen vergelijken met dat van anderen, zonder dat het direct een competitie was. ,,De universiteit van Aachen wordt in Duitsland beschouwd als de top op het gebied van membraantechnologie. Nu ik hun werk heb gezien weet ik dat ik me met hen kan meten. Dat stelt me gerust.” Ook Aaron Pawson uit Glasgow, Schotland, roemt de vriendschappelijke sfeer. ,,We zijn allemaal jong, we proberen elkaar niet te verslaan.”
Vrijdagochtend 9 uur. De kleine oogjes die vanuit de collegezaal prof.dr.ir. Matthias Wessling aankijken, verraden het gebrek aan nachtrust. Zelf stond hij die nacht om twee uur ook nog te dansen. De Twentse membraanhoogleraar gaat een lezing houden over de stand van zaken op membraangebied. ,,Een verloren zaak”, zo geeft hij toe, maar zet toch door. Wessling is ervan overtuigd dat Network Young Membrains het enthousiasme voor het vakgebied vergroot en steunt het initiatief van harte. Dat hij hier op de laatste congresdag zelf het slachtoffer van is, neemt hij graag voor lief.
Comments are closed.