Onderwijs

‘Je wordt over de kling gejaagd’

Eerste hulp bij ambitie, zo luidde het thema van het symposium dat werd georganiseerd door diverse studentenorganisaties en Studium Generale. Hoe behoudt Nederland haar talent? Durf jij je hoofd boven het maaiveld uit te steken?Dat lokte ongeveer tachtig studenten naar Virgiel.

Zij mochten discussiëren over drie stellingen, zoals deze: de ambitieuze student is de cum laude student. Maar wat is ambitieus eigenlijk? 

“Het beste uit jezelf halen”, vond panellid Coen Vermeeren, hoofd Studium Generale en docent bij Luchtvaart- en Ruimtevaarttechniek. “Dat is per definitie waarvoor je geboren bent. Niet voor cijfers. P-in-1: typisch Delfts. Dan word je gefêteerd door het college van bestuur. Krijg je een pen ofzo.”

Vermeeren vond daar een ‘totaal verkeerd signaal’ van uit gaan. “Ons systeem stimuleert de verkeerde dingen: haal je puntjes op tijd. Krijg je daar de beste mensen mee?” Hij nam meerdere malen het woord ‘suïcidaal’ in de mond. “Je wordt over de kling gejaagd.”

Anne-Wil Lucas van de VVD verwees naar het bedrijfsleven. “Als daar een opdracht in drie maanden af moet zijn, kun je er ook niet vijf maanden over doen.” 

De stelling ‘het faciliteren van ambitieuze studenten is overbodige luxe’ zou volgens een deelnemer beter veranderd kunnen worden in ‘wie zou de ambitieuze studenten moeten faciliteren?’ De overheid? Dat vond de deelnemer – werkzaam bij het ministerie van onderwijs – inderdaad een overbodige luxe. “Ambitieuze studenten, universiteiten en bedrijven vinden elkaar toch wel.”

Universiteiten, zo vond hij, spelen een belangrijke rol bij het faciliteren van studenten. “Een hoogleraar met contacten kan studenten wijzen op een interessante prijsvraag. Twee studenten hebben www.studentenprijsvraag.nl bedacht. Daar kun je als universiteit op inspringen.”

Een TU-student was in ieder geval trots op de dreamteams, studentenprojecten zoals Nuna, Formula Student en Ecorunner waarmee studiepunten zijn te verdienen. “Dat zou meer vanuit het bedrijfsleven mogen gebeuren”, zei hij.

Of het bedrijfsleven meer moet investeren in het hoger onderwijs? Anne-Wil Lucas vroeg zich af waarom Nederland niet werkt met scholarships. Sponsoring, private overeenkomsten tussen studenten en bedrijven: dat ziet zij wel zitten. Niet zozeer als verplichting vanuit de overheid.  “Het zou wel goed zijn als Nederland er langzaam aan gaat wennen.”

Directeur Latus en Movenext Huibrecht Bos zei dat het bedrijfsleven zijn knip al trekt: “Dat heet in Nederland belasting. Onderwijs moet je primair vanuit de overheid bekostigen. Het is oneigenlijk om te zeggen dat je scholarships moet hebben.”

Lucas haastte zich te zeggen scholarships niet als vervanging voor studiefinanciering in de masterfase te zien. “Daar hebben we het sociaal leenstelsel voor, maar zie het als een nieuwe manier van denken. Het bedrijfsleven moet niks, maar het zou wel slim zijn als het onderwijs aansluit op het bedrijf.” 

Een studente wees er op dat als bedrijven in specifieke studenten investeren via scholarships er een tegenprestatie tegenover staat. “Ik ben bang dat studenten dan maar kiezen voor een bedrijf in plaats van een master, omdat zij het geld zien zitten.”  

Een andere student merkte op dat studentenprojecten al worden gefinancierd vanuit het bedrijfsleven. “Dit is niet het ei van Columbus.” 

Het kost wat studievertraging en een flinke dosis spierpijn, maar dan zet je wel iets geweldigs neer. IO-student Ritsert Mans sleepte vorig weekend nog een gigantische zak mest naar het schoonste strand van Nederland, om zijn MadNes Festival een beetje duurzaam te houden. Hij wil het festivalterrein ermee verlichten, door er een vuurtoren op aan te sluiten. “We kregen die zak van een lokale boer, maar de stront was niet oud genoeg. Dus hielp ir. Jelmer Tamis, onderzoeker bij de vakgroep environmental biotechnology, ons door een zak oude mest te halen bij een waterzuivering in Wolvega. Daar hebben we het mee gemengd, plus nog twee colaatjes voor het suikergehalte. Nu maar hopen dat we er een paar kuub gas uit winnen.”

En zo staat het Amelandse festival bol van duurzame Delftse vindingen. Het drijvende podium, waarop bandoptredens en jamsessies worden gehouden, heeft Mans zelf met medeorganisatoren Geert Jan Kap (werktuigbouwkunde), Peter Mooij (life science and technology), niet-TU’ers Steven Leeuwerink en Floris Oud ontworpen én gebouwd – met de hulp van een groep Delftse vrijwilligers. Van de opbrengst van een feestje in Speakers, afgelopen februari, bouwden ze zelf decors. “We rekenden vijf euro óf oude surfspullen entree. Na afloop konden we een vrachtwagen vol oude surfplanken naar Ameland rijden om decors van te bouwen.” Oud-TU’er ir. Piet-Willem Chevalier komt in het kader van zijn project ‘Windmolens voor Mali’ zelfs live twee windmolens bouwen. Mans: “Uiteindelijk moeten dat oplaadpunten worden voor mobiele telefoons.”

MadNes is trouwens geen duurzaamheidsfestival, benadrukt de IO’er. “Maar het leek me wel zo leuk, en gewoon noodzakelijk, om de milieu-impact van een festival op het strand zo laag mogelijk te houden.” Het festival werd geboren uit liefde voor dat strand. “Geert Jan, Peter en ik werkten vanuit studentensurfvereniging Plankenkoorts  als strandwacht op Ameland. Tijdens een biertje bij zonsondergang zeiden we tegen onze ‘baas’ Floris dat een feest op deze locatie toch wel ultiem zou zijn.” In de zomer van 2008 was de eerste editie een feit, met vijfhonderd bezoekers. Komend weekend verwachten ze er duizend. En zeker niet alleen uit Delft, want na twee succesvolle eerdere edities, gaat de mond-tot-mondreclame snel. “Bezoekers komen uit alle windstreken. Het zijn voornamelijk studenten, maar het festival is bedoeld voor iedereen.”

Het surfen mag namelijk best een beetje gepromoot worden, vindt Mans. “Tijdens het festival kunnen bezoekers gratis lessen volgen.”
Natuurlijk is er nog veel meer te doen op MadNes. Naast veel live muziek (waaronder dj’s op een rijdend podium), zijn er theaterclinics, tentoonstellingen, vers gekookt eten en natuurlijk vooral veel tijd om in het water te liggen. Campingverblijf, eten, boottocht, busvervoer en vervoer van je surfspullen zijn bij het kaartje inbegrepen; werkelijk aan alles hebben de studenten gedacht. “Alleen je drankjes moet je zelf betalen.”
Klinkt als een project waar de TU graag haar naam aan zou verbinden. “Nou, tot nu toe doen we het helemaal op eigen kracht”, lacht Mans. “Al is het met het nieuwe bachelorprogramma eigenlijk niet meer te combineren. Dat vereist dat we dagelijks van negen tot vijf op de universiteit zitten en dat lukt met het organiseren van zo’n enorm evenement gewoon niet.” Toch versterkt het één nog steeds het ander: “We hebben plezier in onze studies en pakken graag grote projecten aan, en dat levert tot nu toe geweldige vondsten op.” 

MadNes Festival. Op vrijdag 4, zaterdag 5 en zondag 6 juni op strand Nes op Ameland. Kaartje € 80. www.madnesfestival.nl

Redacteur Redactie

Heb je een vraag of opmerking over dit artikel?

delta@tudelft.nl

Comments are closed.