De TU Delft heeft zich als eerste deelnemende universiteit geschaard achter de joint master industrial ecology, die vanaf 2007 door de TU, de Universiteit Leiden en de Erasmus Universiteit Rotterdam gegeven zal worden.
Delen
De opleiding industrial ecology bestaat al sinds 2004, maar officieel is het nog een Leidse opleiding waaraan ook Delftse en Rotterdamse docenten meewerken. Na afloop van de master krijgen studenten nu een graad in de scheikunde, met een certificaat industrial ecology. Dat moet straks een echt industrial ecology-diploma worden.
Volgens programmacoördinator Gijsbert Korevaar (Technische Natuurwetenschappen) versterkt dat de arbeidsmarktpositie van de afgestudeerden. “Nu moeten studenten uitleggen dat toch echt industrial ecology hebben gedaan.”
De opleiding leert studenten ‘grotere systemen’ als de Rotterdamse havens op een milieubewuste manier te organiseren. De Erasmus Universiteit Rotterdam (EUR) richt zich daarbij op de bestuurskunde, de Universiteit Leiden (UL) op de milieueffecten en de TU op de techniek.
Industrial ecology is nog een relatief jong vakgebied, dat nu zo’n tien jaar bestaat, vertelt Korevaar. De samenwerking tussen de TU, de EUR en de UL is volgens hem op de werkvloer ontstaan. Hij vindt het logisch dat de drie Zuid-Hollandse universiteiten elkaar opzoeken. Dat is volgens hem al ‘een langere liefde’ dan die tussen de drie TU’s.
Op 3TU-vlak zijn momenteel vijf ‘nationale masters’ en een lerarenopleiding in de maak: de lerarenopleiding informatica en de masters embedded systems, sustainable energy technology, construction management and engineering, en nanoscience.
De eerste twee zijn al goedgekeurd door de accreditatie-organisatie NVAO en kunnen door naar het ministerie van onderwijs voor diens beoordeling. De derde is in behandeling bij de NVAO.
Construction management and engineering gaat binnenkort naar de accreditatie-organisatie. De twee laatst genoemde masters zijn nog in de maak. Bij nanoscience speelt daarbij het probleem dat de TU een soortgelijke master al aanbiedt met de Universiteit Leiden. (SB)
De opleiding industrial ecology bestaat al sinds 2004, maar officieel is het nog een Leidse opleiding waaraan ook Delftse en Rotterdamse docenten meewerken. Na afloop van de master krijgen studenten nu een graad in de scheikunde, met een certificaat industrial ecology. Dat moet straks een echt industrial ecology-diploma worden.
Volgens programmacoördinator Gijsbert Korevaar (Technische Natuurwetenschappen) versterkt dat de arbeidsmarktpositie van de afgestudeerden. “Nu moeten studenten uitleggen dat toch echt industrial ecology hebben gedaan.”
De opleiding leert studenten ‘grotere systemen’ als de Rotterdamse havens op een milieubewuste manier te organiseren. De Erasmus Universiteit Rotterdam (EUR) richt zich daarbij op de bestuurskunde, de Universiteit Leiden (UL) op de milieueffecten en de TU op de techniek.
Industrial ecology is nog een relatief jong vakgebied, dat nu zo’n tien jaar bestaat, vertelt Korevaar. De samenwerking tussen de TU, de EUR en de UL is volgens hem op de werkvloer ontstaan. Hij vindt het logisch dat de drie Zuid-Hollandse universiteiten elkaar opzoeken. Dat is volgens hem al ‘een langere liefde’ dan die tussen de drie TU’s.
Op 3TU-vlak zijn momenteel vijf ‘nationale masters’ en een lerarenopleiding in de maak: de lerarenopleiding informatica en de masters embedded systems, sustainable energy technology, construction management and engineering, en nanoscience.
De eerste twee zijn al goedgekeurd door de accreditatie-organisatie NVAO en kunnen door naar het ministerie van onderwijs voor diens beoordeling. De derde is in behandeling bij de NVAO.
Construction management and engineering gaat binnenkort naar de accreditatie-organisatie. De twee laatst genoemde masters zijn nog in de maak. Bij nanoscience speelt daarbij het probleem dat de TU een soortgelijke master al aanbiedt met de Universiteit Leiden. (SB)
Comments are closed.