In zijn nieuwste film heeft Woody Allen zichzelf geen rol toebedeeld. Wat niet wil zeggen dat hij onzichtbaar is, want de hoofdpersoon in ‘Bullets over Broadway’ lijkt verdacht veel op hem.
Delen
Niet alleen door zijn beroep als schrijver/regisseur, maar ook door een aantal schlemiele trekjes.
,,Ik ben een kunstenaar”, schreeuwt de toneelschrijver (John Cussack) in de openingsscene van ‘Bullets over Broadway’. Hij leurt met zijn stuk bij een mafia-baas die het alleen wil financieren als een revue-meisje (Jennifer Tilly) met een afgrijselijke stem een bijrol mag spelen. Daar staat tegenover dat hij voor de hoofdrol een ‘steractrice’ (Dianne Wiest) krijgt toegewezen. Hij sputtert nog wat tegen, maar stemt er noodgedwongen mee in.
In het begin lijkt het er bepaald niet op dat het stuk van de grond komt. Er zijn zoveel groteske aanvaringen tussen de regisseur, de acteurs, de producent en de mafiosi dat het bij voorbaat gedoemd lijkt te mislukken. Het voormalige revue-meisje staat als een krijsende aap op het toneel. Tussen haar en de hoofdrolspeelster, die in de herfst van haar carrière kwistig haar sterallures rondstrooit, is het oorlog.
‘Bullets over Broadway’ speelt zich af in de jaren twintig. Cameraman Carlo di Palma heeft die periode op een onnadrukkelijk stijlvolle manier vormgegeven. De film parodieert in één adem hard-boiled gangsters, ijdele acteurs en ‘kunstenaars’ die elkaar op terassen de loef afsteken met ongepubliceerde meesterwerken.
In ‘Bullets over Broadway’ vormen ze een kliek. Ze gunnen elkaar het licht in de ogen niet, maar hebben elkaar wel nodig om te overleven. Dat komt nog het fraaist tot uitdrukking in de rol van de gangstervriend van het revuemeisje die beschikt over schrijverstalent. De schrijver/regisseur gaat verschillende keren bij hem te rade om nog een en ander aan het stuk te vertimmeren.
‘Bullets over Broadway’ is op een lichtvoetige manier onderhoudend van begin tot eind, maar mist de wisecracks waarin Allen in zoveel van zijn andere films grossiert. Hoewel hij zelf geen rol speelt, zit er weer genoeg zelfspot in. Aan het einde, als de schrijver/regisseur het stuk op de planken heeft gekregen, blijkt zijn vrouw hem te hebben verlaten, omdat ze genoeg heeft van zijn kunstenaarschap. Wanhopig probeert hij haar terug te krijgen: ,,Ik ben geen kunstenaar.” (M.v.d.L)
‘Bullets over Broadway’ is te zien in Den Haag en Rotterdam.
In zijn nieuwste film heeft Woody Allen zichzelf geen rol toebedeeld. Wat niet wil zeggen dat hij onzichtbaar is, want de hoofdpersoon in ‘Bullets over Broadway’ lijkt verdacht veel op hem. Niet alleen door zijn beroep als schrijver/regisseur, maar ook door een aantal schlemiele trekjes.
,,Ik ben een kunstenaar”, schreeuwt de toneelschrijver (John Cussack) in de openingsscene van ‘Bullets over Broadway’. Hij leurt met zijn stuk bij een mafia-baas die het alleen wil financieren als een revue-meisje (Jennifer Tilly) met een afgrijselijke stem een bijrol mag spelen. Daar staat tegenover dat hij voor de hoofdrol een ‘steractrice’ (Dianne Wiest) krijgt toegewezen. Hij sputtert nog wat tegen, maar stemt er noodgedwongen mee in.
In het begin lijkt het er bepaald niet op dat het stuk van de grond komt. Er zijn zoveel groteske aanvaringen tussen de regisseur, de acteurs, de producent en de mafiosi dat het bij voorbaat gedoemd lijkt te mislukken. Het voormalige revue-meisje staat als een krijsende aap op het toneel. Tussen haar en de hoofdrolspeelster, die in de herfst van haar carrière kwistig haar sterallures rondstrooit, is het oorlog.
‘Bullets over Broadway’ speelt zich af in de jaren twintig. Cameraman Carlo di Palma heeft die periode op een onnadrukkelijk stijlvolle manier vormgegeven. De film parodieert in één adem hard-boiled gangsters, ijdele acteurs en ‘kunstenaars’ die elkaar op terassen de loef afsteken met ongepubliceerde meesterwerken.
In ‘Bullets over Broadway’ vormen ze een kliek. Ze gunnen elkaar het licht in de ogen niet, maar hebben elkaar wel nodig om te overleven. Dat komt nog het fraaist tot uitdrukking in de rol van de gangstervriend van het revuemeisje die beschikt over schrijverstalent. De schrijver/regisseur gaat verschillende keren bij hem te rade om nog een en ander aan het stuk te vertimmeren.
‘Bullets over Broadway’ is op een lichtvoetige manier onderhoudend van begin tot eind, maar mist de wisecracks waarin Allen in zoveel van zijn andere films grossiert. Hoewel hij zelf geen rol speelt, zit er weer genoeg zelfspot in. Aan het einde, als de schrijver/regisseur het stuk op de planken heeft gekregen, blijkt zijn vrouw hem te hebben verlaten, omdat ze genoeg heeft van zijn kunstenaarschap. Wanhopig probeert hij haar terug te krijgen: ,,Ik ben geen kunstenaar.” (M.v.d.L)
‘Bullets over Broadway’ is te zien in Den Haag en Rotterdam.
Comments are closed.