Hoe de elektriciteit terugkeerde aan de Stieltjesweg

Hij is zaterdagmiddag op de vereniging als Bouke (“liever geen achternaam”) van anderen hoort dat het opeens donker is in zijn studentenflat aan de Stieltjesweg midden op de campus. Niet dat hij besluit om meteen terug te gaan naar de Stieltjesweg want wat heb je er dan te zoeken?

Om een uur of acht ’s avonds ziet hij in een mail van Duwo dat er in het hele gebouw sprake is van een grote stroomstoring, veroorzaakt door een lekkage. Er is geen elektriciteit, geen water en geen warmte. De studentenhuisvester meldt in het bericht moeilijk te kunnen inschatten hoe lang het gaat duren, maar dat het waarschijnlijk tot na het weekend zal zijn. Maandag meer.

Apocalyps

Als Bouke ’s nachts om een uur of twee bij de flat komt is het er pikkedonker. “De liften waren uit en er was geen verlichting in de gangen. Zelfs de verlichting van de bordjes van de nooduitgang waren uit.” Hij loopt via het trappenhuis naar de elfde etage en ziet her en der afvalzakken in de gang. “Het leek wel alsof er een apocalyps was geweest.”

Eenmaal in zijn kamer ziet Bouke een plasje water voor zijn koelkast. Het ding is aan het ontdooien. Hij legt er wat handdoeken voor en grist een bundeltje kleren bij elkaar. Gelukkig mag hij logeren bij een medestudent, aan de Balthasar van der Polweg.

Overnachten in een hotel

De volgende middag rond kwart over twee mailt Duwo dat het probleem nog niet is opgelost en dat de kans klein is dat dit diezelfde dag nog gebeurt. Als het moeilijk is om de nacht bij vrienden of familie door te brengen, mogen bewoners overnachten in een hotel. Duwo vergoedt tot honderd euro per huurder per nacht, maar dan moet je wel een rekening laten zien.

Bouke kijkt snel op internet, maar er zijn er slechts een paar hotels met kamers onder de honderd euro. Laat maar. “Bovendien moet je dan alsnog naar de campus reizen en dat is onhandig als je om 8.45 uur weer bij colleges wordt verwacht.” Hij blijft wel op de Balpol bivakkeren.

Als Bouke weer een kijkje in zijn flat neemt, hangen er posters op de deuren en in de hal met het verzoek van Duwo om elders onderdak te zoeken. Dat er geen ventilatie is, lijkt Bouke het meest verontrustend. “Als er brand uitbreekt, kan de rook nergens weg.”

Brandweer bij de lift

Op maandagmiddag verschijnt op de website van Duwo het bericht dat er sinds 14.00 uur weer stroom is in de algemene ruimten van het complex en een deel van de woningen. Trappenhuizen zijn weer verlicht, de verwarming en de liften doen het en er is water. In overleg met gemeente en brandweer wordt de Stieltjesweg daarom weer vrijgegeven. “Er stonden brandweerlieden bij de liften die vroegen voor welk huisnummer je kwam, zodat ze wisten wie er binnen waren.”

De problemen zijn maandag nog niet helemaal verholpen. Een deel van de woningen zit zonder stroom, waaronder die van Bouke. Bewoners zullen ’s middags bericht krijgen welke woningen wel of geen stroom hebben. Om de rest van de storing te verhelpen zal de stroom op dinsdagochtend weer worden afgesloten voor de rest van de dag. Wie meer wil weten, kan contact opnemen met Duwo en moet zijn mail in de gaten houden. Op de Facebookgroep van de flat raken mensen geïrriteerd over een gebrek aan communicatie. 

Rode druppels 

Bouke verblijft overdag in onderwijsgebouw Pulse. Op dinsdagmiddag wil hij Delta de flat wel laten zien. Vlak voordat we hem treffen, zien we een jongen met een kussen onder zijn arm naar buiten lopen. De liften doen het niet: we nemen de trap. Daar is het een komen en gaan van studenten die met tassen vol spullen naar beneden lopen. Er ligt een spoor van rode druppels.  “Waarschijnlijk van lekkende afvalzakken”, zegt Bouke.

De tussendeuren naar verdiepingen zijn met tape afgeplakt zodat ze niet in het elektrische slot vallen. Op de zesde etage houden we even stil. Het is half vier. Gelukkig woont Bouke niet op verdieping 22. Opeens floept het licht aan. Tuut tuut tuut. Komt dat geluid van de liften?

Openschuivende liftdeuren

Een jongen loopt naar de liften en drukt op de knop. ”Kijk, het bordje van de nooduitgang doet het weer”, zegt Bouke opgetogen. Liftdeuren schuiven open. Tja, nog vijf verdiepingen. “Ik ga even niet met de lift”, zegt Bouke. Op de elfde etage opent hij zijn kamer en drukt hij op het lichtknopje. Yes! “Ik heb weer stroom!” Hij draait de waterkraan open. Het water stroomt volop de gootsteen in.

Opeens klinkt er gezoem, steeds harder: de ventilatie start langzaam op. De koelkast lijkt aan te slaan. Heeft Bouke veel schade? Hij vermoedt van niet, maar de vriezer durft hij niet open te doen. Bang voor ‘wat er uit komt zetten’. Op de Facebookgroep is rond half zes nog niet iedereen in jubelstemming. Achter sommige ramen blijft het donker.