Het college van BMW

br />
Vijf december is een zeer bijzondere dag voor de kinderen. Voor mij is het ook een dag om niet te vergeten, want precies vijf jaar geleden op 5 december begon ik met mijn studie in Delft. Na de heuglijke mededeling van Struikmans mocht ik me officieel als een Delftse student beschouwen. Alle deficiënties %zoals men dat noemt – had ik op dat moment weggewerkt en aan alle voorwaarden voldeed ik.

OK- dacht ik toen bij mezelf – ik kan nu de wetten van Newton in het Nederlands uitleggen, ik schrik niet van een woord als parallellogram en ik weet dat het Nederlandse woord base niets met het Engelse base te doen heeft.

Het werd mij snel duidelijk dat ik met deze woordenschat niet veel verder kwam dan de buitenmuren van de universiteit en mijn studieboeken. Reden genoeg om mijn kennis van de taal en vooral van de maatschappij te verrijken. Het NOS-Journaal leek me daarbij een uitstekende remedie. Immers, bij deze televisierubriek spreekt men het algemeen beschaafd Nederlands, en daarom zou ik geen last hebben van accenten die ik toen nauwelijks of niet kon verstaan. Ik nam me voor het Achtuurjournaal nooit meer te missen en dat leverde leuke taferelen op.

Met een koptelefoon op en een kladblok voor me probeerde ik zoveel mogelijk van wat er gezegd werd op te pikken, en toch verstond ik de eerste dagen bar weinig van wat er gezegd werd. Hier en daar een complete zin en meestal alleen maar losse woorden. Natuurlijk gaf ik toen de schuld aan de koptelefoon en dacht ik dat het geluid misschien iets harder of juist zachter moest.

Een raar gevolg was dat mijn rust % en zelfs mijn nachtrust – verstoord werd wanneer ik een woord, afkorting of uitdrukking tegenkwam die ik niet in het woordenboek terug kon vinden. Een van de zaken die mij slapeloze nachten had bezorgd was het ‘College van BMW’. Een zoektocht in verscheidene woordenboeken leverde niets anders op voor de afkorting BMW dan wat ik al wist. Daardoor had ik geen andere verklaring dan dat het dé Duitse BMW moest zijn. Het was in mijn ogen zeer opmerkelijk dat alle Nederlandse steden zo’n college kenden dat over het reilen en zeilen van de stad ging. Dat een Duitse autofabrikant in Nederland zo machtig was, kon ik me bijna niet voorstellen. En als BMW zo succesvol was, hoe kwam het dan dat Mercedes-Benz achter bleef? Mercedes is toch minstens even machtig, zo niet machtiger dan de BMW?

Inmiddels weet ik wel beter: het is het college van B en W % het heeft waarschijnlijk aan de kwaliteit van de tv gelegen. waardoor het geluid vervormd aankwam -, en die afkorting staat voor burgemeester en wethouders. Misschien is het wel jammer dat ik daar toch achter ben gekomen % anders had ik ondertussen mijn studie wel afgerond.

Behnam Taebi studeert materiaalkunde aan de TU Delft en is fractievoorzitter van de SP in de gemeenteraad van Delft.

,,U heeft voldoende geleerd voor dit vak. Het wordt een zeven.” Deze woorden van de heer Struikmans, die mijn toelatingsexamen natuurkunde afnam, klonken mij als muziek in de oren.

Vijf december is een zeer bijzondere dag voor de kinderen. Voor mij is het ook een dag om niet te vergeten, want precies vijf jaar geleden op 5 december begon ik met mijn studie in Delft. Na de heuglijke mededeling van Struikmans mocht ik me officieel als een Delftse student beschouwen. Alle deficiënties %zoals men dat noemt – had ik op dat moment weggewerkt en aan alle voorwaarden voldeed ik.

OK- dacht ik toen bij mezelf – ik kan nu de wetten van Newton in het Nederlands uitleggen, ik schrik niet van een woord als parallellogram en ik weet dat het Nederlandse woord base niets met het Engelse base te doen heeft.

Het werd mij snel duidelijk dat ik met deze woordenschat niet veel verder kwam dan de buitenmuren van de universiteit en mijn studieboeken. Reden genoeg om mijn kennis van de taal en vooral van de maatschappij te verrijken. Het NOS-Journaal leek me daarbij een uitstekende remedie. Immers, bij deze televisierubriek spreekt men het algemeen beschaafd Nederlands, en daarom zou ik geen last hebben van accenten die ik toen nauwelijks of niet kon verstaan. Ik nam me voor het Achtuurjournaal nooit meer te missen en dat leverde leuke taferelen op.

Met een koptelefoon op en een kladblok voor me probeerde ik zoveel mogelijk van wat er gezegd werd op te pikken, en toch verstond ik de eerste dagen bar weinig van wat er gezegd werd. Hier en daar een complete zin en meestal alleen maar losse woorden. Natuurlijk gaf ik toen de schuld aan de koptelefoon en dacht ik dat het geluid misschien iets harder of juist zachter moest.

Een raar gevolg was dat mijn rust % en zelfs mijn nachtrust – verstoord werd wanneer ik een woord, afkorting of uitdrukking tegenkwam die ik niet in het woordenboek terug kon vinden. Een van de zaken die mij slapeloze nachten had bezorgd was het ‘College van BMW’. Een zoektocht in verscheidene woordenboeken leverde niets anders op voor de afkorting BMW dan wat ik al wist. Daardoor had ik geen andere verklaring dan dat het dé Duitse BMW moest zijn. Het was in mijn ogen zeer opmerkelijk dat alle Nederlandse steden zo’n college kenden dat over het reilen en zeilen van de stad ging. Dat een Duitse autofabrikant in Nederland zo machtig was, kon ik me bijna niet voorstellen. En als BMW zo succesvol was, hoe kwam het dan dat Mercedes-Benz achter bleef? Mercedes is toch minstens even machtig, zo niet machtiger dan de BMW?

Inmiddels weet ik wel beter: het is het college van B en W % het heeft waarschijnlijk aan de kwaliteit van de tv gelegen. waardoor het geluid vervormd aankwam -, en die afkorting staat voor burgemeester en wethouders. Misschien is het wel jammer dat ik daar toch achter ben gekomen % anders had ik ondertussen mijn studie wel afgerond.

Behnam Taebi studeert materiaalkunde aan de TU Delft en is fractievoorzitter van de SP in de gemeenteraad van Delft.