Ongeveer de helft van de dik 1600 ‘nullen’ die meedoen aan de Ontvangstweek heeft nog geen kamer in Delft. Tijdens de Owee kunnen ze overal wel een slaapzak uitrollen, maar de tijd dringt als ze vóór het begin van het studiejaar nog onderdak willen.
Delen
‘Friese student (22) zoekt kamer in Delft’, ‘Eerstejaars student civiele techniek zoekt dringend een kamer voor het komende jaar. Alles langer dan twee maanden is goed!’, ‘Help, snel een kamer in Delft gezocht!’.
De wanhoop is af te lezen van de briefjes die kamerzoekenden hebben opgehangen in supermarkt C1000 in het centrum van Delft. Ook in andere supermarkten en in de aula van de TU hangen tussen de aangeboden keyboards en posters van cursussen, briefjes van aankomende studenten die snel een kamer nodig hebben. Eisen aan de toekomstige kamer stellen ze (nog) niet. Eerst maar eens onderdak.
Vergeleken met andere studentensteden als Utrecht, Amsterdam en zelfs Den Haag heeft Delft een kleine kamernood. Volgens studentenhuisvester Duwo, die vijfduizend van de zevenduizend studenten die in Delft wonen onderdak biedt, bedraagt het tekort vijfhonderd kamers.
Dat is misschien weinig, maar voor studenten die geen kamer kunnen vinden, is dat toch behoorlijk vervelend. Vooral als ze van ver komen.
Tijdens de Ontvangstweek (Owee) kost het nuldejaars die niet bij vrienden, familie of gewoon bij hun ouders kunnen slapen, weinig moeite een slaapplaats te vinden. Het Owee-bestuur en de studentenverenigingen hebben plaats zat.
Volgens Maaike Gorter van het Owee-bestuur slapen er tweehonderd ‘nullen’ in huizen van Virgiel en eenzelfde aantal in corpshuizen. Sint Jansbrug, Proteus Eretes, de Delftsche Studenten Bond, Laga en de studentenvereniging van InHolland bieden ieder twintig tot dertig studenten onderdak.
Het Owee-bestuur heeft ook geprobeerd algemene studentenhuizen warm te maken voor het laten slapen van ‘nullen’, maar zonder veel succes. “Verenigingen zijn erbij gebaat als nuldejaars bij ze komen slapen, maar algemene studentenhuizen hebben er niet zo veel aan. En ze moeten wel hun huissleutel afgeven aan onbekenden”, verklaart Gorter.
Uitslapen
De nuldejaars voor wie tijdens de Owee geen plaats is in studentenhuizen kunnen terecht in de twee hallen van het sportcentrum. De één vouwt daar een compleet bed uit, de ander heeft alleen een slaapzak met een handdoek als kussen. Uitslapen is er niet bij.
Al na de eerste nacht zitten twee jongens uitgeblust op een bankje in het sportcentrum. Het is bijna half tien en hun mentor komt ze halen om naar het ontbijt op de Markt te gaan. Op de vraag of ze lekker hebben geslapen, kijken ze spottend. “Hoe is dat mogelijk als je na drie uur slaap al wakker wordt gemaakt met een sirene naast je oor?”
Dan heeft Stephan de Waard uit Ugchelen bij Apeldoorn een betere oplossing bedacht. Hij staat als enige ‘nul’ in een caravan op camping Delftse Hout even buiten de stad. Terwijl al vóór negen uur ’s morgens andere campinggasten bij het campingwinkeltje staan te wachten tot het opengaat, is zijn caravan nog in grote rust gedompeld.
Als hij na lang aankloppen met een slaperig hoofd openmaakt, blijkt dat hij nog niet van plan is op te staan. “We hebben pas om één uur afgesproken met ons groepje, kom anders om twaalf uur maar terug”, zegt hij.
Die paar uur slaap hebben hem zichtbaar goed gedaan. Om twaalf uur staan zijn ogen wakker en zijn zijn haren weer netjes gekamd. Binnen is de caravan aan kant, het bed is opgemaakt, de mat ligt voor de deur en op tafel ligt een stapeltje Owee-boekjes en flyers.
Van bekenden die al in Delft studeren, hoorde De Waard dat de camping een acceptabel toevluchtsoord is voor studenten zonder kamer. Zijn ouders hebben hun caravan voor hem in de Delftse Hout neergezet en de aankomende student heeft een fiets om van en naar het centrum te komen.
De Waard zegt nog niet genoeg te hebben van de camping en kan het er best een tijdje volhouden, maar hij wil er niet langer zitten dan nodig is. Daarom heeft hij een paar instemmingen lopen, maar hij weet inmiddels uit ervaring dat die geen garantie bieden op succes.
Koekeloeren
Campinghouder Michel Roelofs blijkt hem wel wat tips te kunnen geven. “Kijk ook eens in Pijnacker, zeg ik altijd, niet alleen in de binnenstad. En, na de eerste twee maanden wordt het eenvoudiger een kamer te vinden. Veel studenten die zijn afgestudeerd, gaan na de zomer weg uit Delft en na de eerste twee maanden zijn er ook al de eerste afvallers onder de eerstejaars.”
De camping kan volgens Roelofs een goede tussenoplossing zijn voor mensen die geen kamer kunnen vinden, maar er was deze zomer opvallend weinig belangstelling. “Meestal komen er een hoop eerstejaars kijken, vaak met papa en mama. Die voeren dan het woord, de aankomende studenten staan erbij te koekeloeren. Dit jaar kwamen er maar vijf.”
De campinghouder verwacht in de maand september meer toeloop, van studenten die tijdens de Owee in een sleep-in verbleven en dachten wel even een kamer te vinden.
Maar dat kan niet iedereen lukken, weet Frans van der Zon van studentenhuisvester Duwo. ” Momenteel staan er tweeduizend kamerzoekers bij ons ingeschreven, onder wie zeshonderd eerstejaars. En in principe is alles wat wij hebben verhuurd.” Daarom probeert Duwo particulieren aan te sporen kamers te verhuren. Zo’n 250 hospita’s doen dat nu. “Dat is echter een druppel op de gloeiende plaat”, aldus Van der Zon. Helemaal omdat ook die kamers vol zijn, op zeven of acht na. “En die zijn eigenlijk niet toegankelijk voor eerstejaars, omdat de verhuurders een ouder iemand willen en de prijzen hoog zijn.”
Duwo adviseert aankomende studenten altijd ruim op tijd te beginnen met het zoeken naar een kamer. “Hoe sneller ze beginnen, hoe meer kans ze maken.” De ‘voorzichtigen’, zoals Van der Zon ze noemt, schrijven zich dus al in mei bij Duwo in, vlak nadat ze de eindexamens hebben afgerond. Maar, weet hij uit ervaring, ‘het gros komt pas in de loop van deze week tevoorschijn. Dan wordt het druk in onze Kamerwinkel.”
Daar staat namelijk een groot prikbord met advertenties voor verschillende instemmingen. Alleen, daaraan meedoen betekent allerminst succes. Van der Zon wil studenten er daarom van doordringen dat ze meer wegen moeten bewandelen als ze een kamer willen vinden. “Alleen op een wachtlijst gaan staan, is heel onverstandig. Studenten zullen ook op losse velletjes oproepen moeten blijven doen, die creativiteit moeten ze houden.”
Stephan de Waard staat als enige ‘nul’ in een caravan op camping Delftse Hout even buiten de stad.
Dakloos
Het maakt Jelle Bouwkamp (18 jaar, luchtvaart- en ruimtevaarttechniek) niet zoveel uit hoe zijn toekomstige kamer eruit ziet. Driehonderd euro wil hij maximaal betalen. Op de vraag hoe hij iedere maand aan dat geld komt, lacht hij: “Van mijn ouders.” Bouwkamp slaapt tijdens de Owee bij een oud-klasgenoot uit Groningen. Als hij van zo ver komt, waarom heeft hij dan nog geen eigen kamer geregeld? “Ik heb veel gewerkt deze zomer”, verklaart Bouwkamp. “Daardoor was ik telkens te laat met reageren.”
Maarten Somhorst (19, technische informatica) uit IJsselstein heeft sinds juni al vier instemmingen gehad, kwam zelfs eens tot de tweede ronde, schreef zich in bij Duwo, maar heeft nog geen kamer. Deze week gaat hij weer verschillende instemmingen af. Somhorst slaapt in een corpshuis, maar wil daar geen lid worden. Wat voor kamer het uiteindelijk wordt, maakt hem niet echt uit, als hij maar in Delft staat en niet kleiner is dan twaalf vierkante meter. Het mag 250 euro kosten.
Nicole Fröhlich (18, bouwkunde) is net een paar dagen in Nederland. De Oostenrijkse met een Nederlandse moeder heeft wel al twee instemmingen lopen. Om de tijd tot ze een kamer heeft te overbruggen, slaapt ze in een studentenhuis in de binnenstad. Fröhlichs droomkamer kost maximaal 250 euro, bevindt zich in een studentenhuis en is minimaal tien vierkante meter groot. “Of is dat erg klein?”, vraagt ze vertwijfeld aan haar mentor. Die onthoudt zich wijselijk van een antwoord.
Jeroen van Drunen (19, werktuigbouwkunde) stelt weinig eisen aan zijn eerste kamer. “Als hij maar in Delft is.” Want vanuit zijn woonplaats Den Bosch op en neer reizen, lijkt hem niks. “Dan ben je twee uur onderweg”, weet hij. Van Drunen heeft deze week veel instemmingen op het programma staan. Dat worden zijn eerste. “Dat komt doordat ik vrij laat heb besloten om deze studie te gaan doen en bovendien zijn er in de zomer weinig instemmingen.”
Suzanne Bentlage (18, bouwkunde) wil in een groot, gemengd verenigingshuis wonen. Deze week slaapt ze in een corpshuis, maar ze weet nog niet of ze daar lid wil worden. Pas als ze lid is, wil ze instemmingen gaan doen. Hoeveel de toekomstige kamer mag kosten ‘hangt van mijn ouders af’, lacht Bentlage. Haar zus in Rotterdam geeft haar onderdak tot ze iets gevonden heeft, want ze heeft geen zin heen en weer reizen tussen Delft en haar woonplaats Doorn.
Zoektips
– Zoek actief (blijf niet thuis zitten, maar kom naar Delft)
– Laat iedereen weten dat je zoekt (word lid van een vereniging of sportclub)
– Accepteer een kamer in onderhuur (kijk in de Delftse Post en bij de Kamerwinkel)
– Ga instemmingen lopen
– Schrijf je in bij de Kamerwinkel
– Regel een logeeradresje in Delft (bij oom en tante of op de camping om van daaruit te zoeken)
(Bron: Duwo)
‘Friese student (22) zoekt kamer in Delft’, ‘Eerstejaars student civiele techniek zoekt dringend een kamer voor het komende jaar. Alles langer dan twee maanden is goed!’, ‘Help, snel een kamer in Delft gezocht!’.
De wanhoop is af te lezen van de briefjes die kamerzoekenden hebben opgehangen in supermarkt C1000 in het centrum van Delft. Ook in andere supermarkten en in de aula van de TU hangen tussen de aangeboden keyboards en posters van cursussen, briefjes van aankomende studenten die snel een kamer nodig hebben. Eisen aan de toekomstige kamer stellen ze (nog) niet. Eerst maar eens onderdak.
Vergeleken met andere studentensteden als Utrecht, Amsterdam en zelfs Den Haag heeft Delft een kleine kamernood. Volgens studentenhuisvester Duwo, die vijfduizend van de zevenduizend studenten die in Delft wonen onderdak biedt, bedraagt het tekort vijfhonderd kamers.
Dat is misschien weinig, maar voor studenten die geen kamer kunnen vinden, is dat toch behoorlijk vervelend. Vooral als ze van ver komen.
Tijdens de Ontvangstweek (Owee) kost het nuldejaars die niet bij vrienden, familie of gewoon bij hun ouders kunnen slapen, weinig moeite een slaapplaats te vinden. Het Owee-bestuur en de studentenverenigingen hebben plaats zat.
Volgens Maaike Gorter van het Owee-bestuur slapen er tweehonderd ‘nullen’ in huizen van Virgiel en eenzelfde aantal in corpshuizen. Sint Jansbrug, Proteus Eretes, de Delftsche Studenten Bond, Laga en de studentenvereniging van InHolland bieden ieder twintig tot dertig studenten onderdak.
Het Owee-bestuur heeft ook geprobeerd algemene studentenhuizen warm te maken voor het laten slapen van ‘nullen’, maar zonder veel succes. “Verenigingen zijn erbij gebaat als nuldejaars bij ze komen slapen, maar algemene studentenhuizen hebben er niet zo veel aan. En ze moeten wel hun huissleutel afgeven aan onbekenden”, verklaart Gorter.
Uitslapen
De nuldejaars voor wie tijdens de Owee geen plaats is in studentenhuizen kunnen terecht in de twee hallen van het sportcentrum. De één vouwt daar een compleet bed uit, de ander heeft alleen een slaapzak met een handdoek als kussen. Uitslapen is er niet bij.
Al na de eerste nacht zitten twee jongens uitgeblust op een bankje in het sportcentrum. Het is bijna half tien en hun mentor komt ze halen om naar het ontbijt op de Markt te gaan. Op de vraag of ze lekker hebben geslapen, kijken ze spottend. “Hoe is dat mogelijk als je na drie uur slaap al wakker wordt gemaakt met een sirene naast je oor?”
Dan heeft Stephan de Waard uit Ugchelen bij Apeldoorn een betere oplossing bedacht. Hij staat als enige ‘nul’ in een caravan op camping Delftse Hout even buiten de stad. Terwijl al vóór negen uur ’s morgens andere campinggasten bij het campingwinkeltje staan te wachten tot het opengaat, is zijn caravan nog in grote rust gedompeld.
Als hij na lang aankloppen met een slaperig hoofd openmaakt, blijkt dat hij nog niet van plan is op te staan. “We hebben pas om één uur afgesproken met ons groepje, kom anders om twaalf uur maar terug”, zegt hij.
Die paar uur slaap hebben hem zichtbaar goed gedaan. Om twaalf uur staan zijn ogen wakker en zijn zijn haren weer netjes gekamd. Binnen is de caravan aan kant, het bed is opgemaakt, de mat ligt voor de deur en op tafel ligt een stapeltje Owee-boekjes en flyers.
Van bekenden die al in Delft studeren, hoorde De Waard dat de camping een acceptabel toevluchtsoord is voor studenten zonder kamer. Zijn ouders hebben hun caravan voor hem in de Delftse Hout neergezet en de aankomende student heeft een fiets om van en naar het centrum te komen.
De Waard zegt nog niet genoeg te hebben van de camping en kan het er best een tijdje volhouden, maar hij wil er niet langer zitten dan nodig is. Daarom heeft hij een paar instemmingen lopen, maar hij weet inmiddels uit ervaring dat die geen garantie bieden op succes.
Koekeloeren
Campinghouder Michel Roelofs blijkt hem wel wat tips te kunnen geven. “Kijk ook eens in Pijnacker, zeg ik altijd, niet alleen in de binnenstad. En, na de eerste twee maanden wordt het eenvoudiger een kamer te vinden. Veel studenten die zijn afgestudeerd, gaan na de zomer weg uit Delft en na de eerste twee maanden zijn er ook al de eerste afvallers onder de eerstejaars.”
De camping kan volgens Roelofs een goede tussenoplossing zijn voor mensen die geen kamer kunnen vinden, maar er was deze zomer opvallend weinig belangstelling. “Meestal komen er een hoop eerstejaars kijken, vaak met papa en mama. Die voeren dan het woord, de aankomende studenten staan erbij te koekeloeren. Dit jaar kwamen er maar vijf.”
De campinghouder verwacht in de maand september meer toeloop, van studenten die tijdens de Owee in een sleep-in verbleven en dachten wel even een kamer te vinden.
Maar dat kan niet iedereen lukken, weet Frans van der Zon van studentenhuisvester Duwo. ” Momenteel staan er tweeduizend kamerzoekers bij ons ingeschreven, onder wie zeshonderd eerstejaars. En in principe is alles wat wij hebben verhuurd.” Daarom probeert Duwo particulieren aan te sporen kamers te verhuren. Zo’n 250 hospita’s doen dat nu. “Dat is echter een druppel op de gloeiende plaat”, aldus Van der Zon. Helemaal omdat ook die kamers vol zijn, op zeven of acht na. “En die zijn eigenlijk niet toegankelijk voor eerstejaars, omdat de verhuurders een ouder iemand willen en de prijzen hoog zijn.”
Duwo adviseert aankomende studenten altijd ruim op tijd te beginnen met het zoeken naar een kamer. “Hoe sneller ze beginnen, hoe meer kans ze maken.” De ‘voorzichtigen’, zoals Van der Zon ze noemt, schrijven zich dus al in mei bij Duwo in, vlak nadat ze de eindexamens hebben afgerond. Maar, weet hij uit ervaring, ‘het gros komt pas in de loop van deze week tevoorschijn. Dan wordt het druk in onze Kamerwinkel.”
Daar staat namelijk een groot prikbord met advertenties voor verschillende instemmingen. Alleen, daaraan meedoen betekent allerminst succes. Van der Zon wil studenten er daarom van doordringen dat ze meer wegen moeten bewandelen als ze een kamer willen vinden. “Alleen op een wachtlijst gaan staan, is heel onverstandig. Studenten zullen ook op losse velletjes oproepen moeten blijven doen, die creativiteit moeten ze houden.”
Stephan de Waard staat als enige ‘nul’ in een caravan op camping Delftse Hout even buiten de stad.
Dakloos
Het maakt Jelle Bouwkamp (18 jaar, luchtvaart- en ruimtevaarttechniek) niet zoveel uit hoe zijn toekomstige kamer eruit ziet. Driehonderd euro wil hij maximaal betalen. Op de vraag hoe hij iedere maand aan dat geld komt, lacht hij: “Van mijn ouders.” Bouwkamp slaapt tijdens de Owee bij een oud-klasgenoot uit Groningen. Als hij van zo ver komt, waarom heeft hij dan nog geen eigen kamer geregeld? “Ik heb veel gewerkt deze zomer”, verklaart Bouwkamp. “Daardoor was ik telkens te laat met reageren.”
Maarten Somhorst (19, technische informatica) uit IJsselstein heeft sinds juni al vier instemmingen gehad, kwam zelfs eens tot de tweede ronde, schreef zich in bij Duwo, maar heeft nog geen kamer. Deze week gaat hij weer verschillende instemmingen af. Somhorst slaapt in een corpshuis, maar wil daar geen lid worden. Wat voor kamer het uiteindelijk wordt, maakt hem niet echt uit, als hij maar in Delft staat en niet kleiner is dan twaalf vierkante meter. Het mag 250 euro kosten.
Nicole Fröhlich (18, bouwkunde) is net een paar dagen in Nederland. De Oostenrijkse met een Nederlandse moeder heeft wel al twee instemmingen lopen. Om de tijd tot ze een kamer heeft te overbruggen, slaapt ze in een studentenhuis in de binnenstad. Fröhlichs droomkamer kost maximaal 250 euro, bevindt zich in een studentenhuis en is minimaal tien vierkante meter groot. “Of is dat erg klein?”, vraagt ze vertwijfeld aan haar mentor. Die onthoudt zich wijselijk van een antwoord.
Jeroen van Drunen (19, werktuigbouwkunde) stelt weinig eisen aan zijn eerste kamer. “Als hij maar in Delft is.” Want vanuit zijn woonplaats Den Bosch op en neer reizen, lijkt hem niks. “Dan ben je twee uur onderweg”, weet hij. Van Drunen heeft deze week veel instemmingen op het programma staan. Dat worden zijn eerste. “Dat komt doordat ik vrij laat heb besloten om deze studie te gaan doen en bovendien zijn er in de zomer weinig instemmingen.”
Suzanne Bentlage (18, bouwkunde) wil in een groot, gemengd verenigingshuis wonen. Deze week slaapt ze in een corpshuis, maar ze weet nog niet of ze daar lid wil worden. Pas als ze lid is, wil ze instemmingen gaan doen. Hoeveel de toekomstige kamer mag kosten ‘hangt van mijn ouders af’, lacht Bentlage. Haar zus in Rotterdam geeft haar onderdak tot ze iets gevonden heeft, want ze heeft geen zin heen en weer reizen tussen Delft en haar woonplaats Doorn.
Zoektips
– Zoek actief (blijf niet thuis zitten, maar kom naar Delft)
– Laat iedereen weten dat je zoekt (word lid van een vereniging of sportclub)
– Accepteer een kamer in onderhuur (kijk in de Delftse Post en bij de Kamerwinkel)
– Ga instemmingen lopen
– Schrijf je in bij de Kamerwinkel
– Regel een logeeradresje in Delft (bij oom en tante of op de camping om van daaruit te zoeken)
(Bron: Duwo)
Comments are closed.